سخنرانی حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون با موضوع "مسیر تربیت در خانواده"، سال 1402
عواملی که میتواند ما را در مسیر تربیت فرزندان شتاب بدهد کدام است؟ ما والدین خواه ناخواه مسئول تربیت فرزندانمان هستیم و نمیتوانیم از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم، به همین دلیل باید دانش و توانمندی خودمان در زمینه تربیت را تقویت کنیم. تربیت شاید مهمترین هدف خلقت انسان باشد. قرآن خود کتاب تربیت است، یعنی خداوند متعال بزرگترین معجزه خودش را برای تربیت انسانها قرار داده است. لذا ما نباید از مسیر تربیت دور شویم. تربیت هم در یک جمله خلاصه میشود، یعنی ما فرزندانمان را بندگان خوب خدا بار بیاوریم. ما چگونه میتوانیم در پیشبرد تربیت فرزندان موفق باشیم؟ چند نکته وجود دارد اول قطعاً دعا در حق فرزندان به عنوان یک اصل مهم و پیش برنده تربیت است. دعا یکی از اصول محوری برای پیشبرد تربیت فرزندان است، لذا لازم است انسان دعا کند اما کافی نیست. نکته دوم این است که ما باید در مسیر تربیت به نیازهای زیستی فرزند هم توجه کنیم. مثلاً فرزندی که گرسنه است، تربیت پذیری اش کم میشود. در سبک زندگی غربی فرد، محور است اما در زندگی اسلامی به فرد به اسلام به جامعه و... به همه توجه میشود. ما باید پایبند به یک سری هنجارها باشیم و این هنجارها را قانون و شرع مشخص میکند. نکته سوم در تربیت داشتن دوستان خوب است. والدین معمولاً به دلیل دغدغههایی که دارند، خیلی به فرزندان امر و نهی میکنند و این خود سبب گرایش بیش از حد فرزندان به دوستانشان میشود. نکته بعدی احترامدهی به فرزندان در محیط خانه است. این مسئله خیلی مهم است و به فرزندان تشخص میدهد.
عواملی که میتواند ما را در مسیر تربیت فرزندان شتاب بدهد کدام است؟ ما والدین خواه ناخواه مسئول تربیت فرزندانمان هستیم و نمیتوانیم از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم، به همین دلیل باید دانش و توانمندی خودمان در زمینه تربیت را تقویت کنیم. تربیت شاید مهمترین هدف خلقت انسان باشد. قرآن خود کتاب تربیت است، یعنی خداوند متعال بزرگترین معجزه خودش را برای تربیت انسانها قرار داده است. لذا ما نباید از مسیر تربیت دور شویم. تربیت هم در یک جمله خلاصه میشود، یعنی ما فرزندانمان را بندگان خوب خدا بار بیاوریم. ما چگونه میتوانیم در پیشبرد تربیت فرزندان موفق باشیم؟ چند نکته وجود دارد اول قطعاً دعا در حق فرزندان به عنوان یک اصل مهم و پیش برنده تربیت است. دعا یکی از اصول محوری برای پیشبرد تربیت فرزندان است، لذا لازم است انسان دعا کند اما کافی نیست. نکته دوم این است که ما باید در مسیر تربیت به نیازهای زیستی فرزند هم توجه کنیم. مثلاً فرزندی که گرسنه است، تربیت پذیری اش کم میشود. در سبک زندگی غربی فرد، محور است اما در زندگی اسلامی به فرد به اسلام به جامعه و... به همه توجه میشود. ما باید پایبند به یک سری هنجارها باشیم و این هنجارها را قانون و شرع مشخص میکند. نکته سوم در تربیت داشتن دوستان خوب است. والدین معمولاً به دلیل دغدغههایی که دارند، خیلی به فرزندان امر و نهی میکنند و این خود سبب گرایش بیش از حد فرزندان به دوستانشان میشود. نکته بعدی احترامدهی به فرزندان در محیط خانه است. این مسئله خیلی مهم است و به فرزندان تشخص میدهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است