سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "رسالت معلم"، سال 1391
بعد از پدر و مادر کسی که دقیق ترین نگاه را به انسان دارد، معلم است. طبیعی است که معلم در اثر این نگاه دلسوزانه و محبت آمیزی که نسبت به دانش آموز دارد درک بهتری از دانش آموز داشته باشد. بعد از پدر و مادر مهربانانه ترین دست نوازش، دست نوازش معلم بر سر دانش آموز است. این نگاه دقیق و آن دلسوزی رقیق توأم می شود با جبران کاستی هایی که یک دانش آموز دارد. یک معلم می تواند زمینه شکوفایی استعدادهای دانش آموزانش را فراهم کند. کسی که بخواهد فردی را تزکیه کند، حتماً باید او را خوب بشناسد و استعدادها و توانایی های او را بداند تا زمینه شکوفایی فرد را فراهم و کاستیهای او را جبران کند. اولین جامعه ای را که فرد با آن برخورد میکند، مدرسه است و معلم هم محور این جامعه است. معلمان مقام شامخی دارند و ظرفیت سیاسی و توانایی بالایی در اصلاح جوامع دارند. معلم باید خودش به خودشناسی رسیده باشد تا بتواند دیگران را بشناسد. پس طبیعتاً معلمها انسانهای عارف منشی هستند. شناخت انسان، لازمه تربیت است. معلم و اساساً دستگاه آموزش و پرورش توانایی و امکاناتی دارد که هیچ یک از نهادهای جامعه از آن برخوردار نیستند. معلم پس از والدین نزدیکترین و اثرگذارترین فرد بر روی دانش آموز و به عبارتی سازندگان آینده جامعه می باشد. تمام افرادی که قرار است در آینده نه چندان دور اداره جامعه را به دست گیرند به وسیله معلمین آموزش و پرورش می یابند، به عبارتی در واقع معلمین هدایت کنندگان و رهبران اصلی جوامع هستند. علاوه بر این باید معلمین در تصمیم سازی و ارائه سیاستها و برنامههای جاری هم دارای نقش باشند. اجرا کردن دین، امری آسان است. اما فهم دین و فهماندن دین دشوار است. ولایتمداری یکی از مفاهیم زندگی سالم دینی است معلمان باید به دانشآموزان بیاموزند.
بعد از پدر و مادر کسی که دقیق ترین نگاه را به انسان دارد، معلم است. طبیعی است که معلم در اثر این نگاه دلسوزانه و محبت آمیزی که نسبت به دانش آموز دارد درک بهتری از دانش آموز داشته باشد. بعد از پدر و مادر مهربانانه ترین دست نوازش، دست نوازش معلم بر سر دانش آموز است. این نگاه دقیق و آن دلسوزی رقیق توأم می شود با جبران کاستی هایی که یک دانش آموز دارد. یک معلم می تواند زمینه شکوفایی استعدادهای دانش آموزانش را فراهم کند. کسی که بخواهد فردی را تزکیه کند، حتماً باید او را خوب بشناسد و استعدادها و توانایی های او را بداند تا زمینه شکوفایی فرد را فراهم و کاستیهای او را جبران کند. اولین جامعه ای را که فرد با آن برخورد میکند، مدرسه است و معلم هم محور این جامعه است. معلمان مقام شامخی دارند و ظرفیت سیاسی و توانایی بالایی در اصلاح جوامع دارند. معلم باید خودش به خودشناسی رسیده باشد تا بتواند دیگران را بشناسد. پس طبیعتاً معلمها انسانهای عارف منشی هستند. شناخت انسان، لازمه تربیت است. معلم و اساساً دستگاه آموزش و پرورش توانایی و امکاناتی دارد که هیچ یک از نهادهای جامعه از آن برخوردار نیستند. معلم پس از والدین نزدیکترین و اثرگذارترین فرد بر روی دانش آموز و به عبارتی سازندگان آینده جامعه می باشد. تمام افرادی که قرار است در آینده نه چندان دور اداره جامعه را به دست گیرند به وسیله معلمین آموزش و پرورش می یابند، به عبارتی در واقع معلمین هدایت کنندگان و رهبران اصلی جوامع هستند. علاوه بر این باید معلمین در تصمیم سازی و ارائه سیاستها و برنامههای جاری هم دارای نقش باشند. اجرا کردن دین، امری آسان است. اما فهم دین و فهماندن دین دشوار است. ولایتمداری یکی از مفاهیم زندگی سالم دینی است معلمان باید به دانشآموزان بیاموزند.
کاربر مهمان