- 4058
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 13 - 20 سوره نوح
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نوح- آیه 20- 13
مَا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَاراً
وَقَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَاراً
أَلَمْ تَرَوْاْ کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَوَاتٍ طِبَاقاً
وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً وَ جَعَل الشَّمْسَ سِرَاجاً
و اللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتاً
ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجاً
وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطاً
لِّتَسْلُکُواْ مِنْهَا سُبُلاً فِجَاجاً
ترجمه
شما را چه شده که از عظمت خداوند نمى ترسید؟
در حالى که خداوند شما را در مراحل گوناگون آفریده است.
آیا نمى بینید که خداوند چگونه هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفریده است.
و میان آنها ماه را نورى و خورشید را چراغى قرار داده است.
و خداوند شما را همچون گیاهى از زمین رویاند.
سپس شما را در همان زمین باز مىگرداند و شما را بیرون مى آورد.
و خداوند زمین را براى شما بسترى گسترده قرار داده است.
تا در راههاى وسیع آن رفت و آمد کنید.
کلمه «وقار» به معناى ثبوت و چیزى است که سبب عظمت مى شود. «اَطوار» جمع «طَور» به معناى حالت، مرحله یا صنف است.
«بِساط» از «بسط» به معناى گسترده و «فِجاج» جمع «فجّ» به معناى جاده وسیع است.
کلمه «رجاء» در مقابل یأس است و هرگاه با حرف نفى بیاید به معناى خوف است، یعنى: شما را چه شده که از عظمت خدا نمىترسید؟ امام باقر (ع) مى فرمایند: معناى آیه این است: «لا تخافون للّه عظمةً»
برخى مقصود «رجاء» را اعتقاد دانسته اند، زیرا کسى که به چیزى امید دارد قهراً به آن اعتقاد دارد و معناى آیه این است: چه شد شما را که براى خدا عظمتى قائل نیستید.
«طباق» یا به معناى موافق و مطابق است و یا به معناى طبقه طبقه قرار گرفتن روى هم.
انسان در برخاستن از عناصر طبیعت و زمین، در رشد تدریجى، در کهن شدن و خشک شدن، در باثمر بودن و بى ثمر بودن، در تغذیه از زمین، در نیاز دائمى به مربّى و باغبان، مثل سایر نباتات است. «انبتکم من الارض نباتا»
پیام ها
1- هشدار به شکل سؤال، یکى از شیوه هاى تربیت است. «ما لکم...»
2- توجه به مراحل آفرینش، انسان را به عظمت خداوند متوجه مىکند. «لاترجون للّه وقارا و قد خلقکم اطوارا»
3- حضرت نوح که هزاران سال قبل از حضرت عیسى و موسى بوده، مردم را به زیست شناسى و کیهان شناسى دعوت کرد. «خلقکم اطوارا... سبع سموات طباقا»
4- شناخت طبیعت، راهى براى شناخت خداست. «الم تروا...»
5 - تمام هستى، کلاس توحید است. «خلقکم، خلق اللّه سبع سموات، جعل القمر، جعل الشمس، انبتکم، یعیدکم، یخرجکم»
6- کارهاى الهى، هدفمند است. «جعل لکم الارض بساطاً لتسلکوا»
7- توجه به نقش خورشید و ماه در زندگى بشر، راهى براى خداشناسى است. «جعل القمر... نوراً و جعل الشمس سراجاً»
8 - بشر به سیر و سفر و راههاى وسیع نیاز دارد. «لتسلکوا منها سبلاً فجاجا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مَا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَاراً
وَقَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَاراً
أَلَمْ تَرَوْاْ کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَوَاتٍ طِبَاقاً
وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً وَ جَعَل الشَّمْسَ سِرَاجاً
و اللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتاً
ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجاً
وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطاً
لِّتَسْلُکُواْ مِنْهَا سُبُلاً فِجَاجاً
ترجمه
شما را چه شده که از عظمت خداوند نمى ترسید؟
در حالى که خداوند شما را در مراحل گوناگون آفریده است.
آیا نمى بینید که خداوند چگونه هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفریده است.
و میان آنها ماه را نورى و خورشید را چراغى قرار داده است.
و خداوند شما را همچون گیاهى از زمین رویاند.
سپس شما را در همان زمین باز مىگرداند و شما را بیرون مى آورد.
و خداوند زمین را براى شما بسترى گسترده قرار داده است.
تا در راههاى وسیع آن رفت و آمد کنید.
کلمه «وقار» به معناى ثبوت و چیزى است که سبب عظمت مى شود. «اَطوار» جمع «طَور» به معناى حالت، مرحله یا صنف است.
«بِساط» از «بسط» به معناى گسترده و «فِجاج» جمع «فجّ» به معناى جاده وسیع است.
کلمه «رجاء» در مقابل یأس است و هرگاه با حرف نفى بیاید به معناى خوف است، یعنى: شما را چه شده که از عظمت خدا نمىترسید؟ امام باقر (ع) مى فرمایند: معناى آیه این است: «لا تخافون للّه عظمةً»
برخى مقصود «رجاء» را اعتقاد دانسته اند، زیرا کسى که به چیزى امید دارد قهراً به آن اعتقاد دارد و معناى آیه این است: چه شد شما را که براى خدا عظمتى قائل نیستید.
«طباق» یا به معناى موافق و مطابق است و یا به معناى طبقه طبقه قرار گرفتن روى هم.
انسان در برخاستن از عناصر طبیعت و زمین، در رشد تدریجى، در کهن شدن و خشک شدن، در باثمر بودن و بى ثمر بودن، در تغذیه از زمین، در نیاز دائمى به مربّى و باغبان، مثل سایر نباتات است. «انبتکم من الارض نباتا»
پیام ها
1- هشدار به شکل سؤال، یکى از شیوه هاى تربیت است. «ما لکم...»
2- توجه به مراحل آفرینش، انسان را به عظمت خداوند متوجه مىکند. «لاترجون للّه وقارا و قد خلقکم اطوارا»
3- حضرت نوح که هزاران سال قبل از حضرت عیسى و موسى بوده، مردم را به زیست شناسى و کیهان شناسى دعوت کرد. «خلقکم اطوارا... سبع سموات طباقا»
4- شناخت طبیعت، راهى براى شناخت خداست. «الم تروا...»
5 - تمام هستى، کلاس توحید است. «خلقکم، خلق اللّه سبع سموات، جعل القمر، جعل الشمس، انبتکم، یعیدکم، یخرجکم»
6- کارهاى الهى، هدفمند است. «جعل لکم الارض بساطاً لتسلکوا»
7- توجه به نقش خورشید و ماه در زندگى بشر، راهى براى خداشناسى است. «جعل القمر... نوراً و جعل الشمس سراجاً»
8 - بشر به سیر و سفر و راههاى وسیع نیاز دارد. «لتسلکوا منها سبلاً فجاجا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است