- 1597
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 6 - 8 سوره حاقه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حاقه- آیه 6 -8
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُواْ بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةِ أَیَّامٍ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ
فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ
ترجمه
و امّا قوم عاد به وسیله بادى سرد و سوزنده و بنیان کن نابود شدند، که خداوند هفت شب و هشت روز پى در پى، آن را بر آنان مسلط کرد.
پس (اگر آنجا بودى) مىدیدى که در آن ایام، آن قوم از پا افتاده، گویا تنه هاى نخل تو خالى هستند.
پس آیا هیچ بازمانده اى براى آنان مى بینى؟
«صَرصَر» به معناى باد سرد و سخت است و «عاتیة» از «عُتو» به معناى سرکش است.
«حسوم» جمع «حاسم» یعنى انجام مکرّر و پى در پى یک عمل تا قطع و نابودى کامل.
«خاویة» هم به معناى تو خالى است و هم به معناى چیزى که به زمین افتاده باشد.
«صرعى» جمع «صریع» به چیزى گفته مىشود که روى زمین افتاده باشد و «أعجاز» جمع «عَجُز» به معناى تنه درخت است.
در آیه 20 سوره قمر مىخوانیم «کانّهم اعجاز نخل منقعر»، یعنى هلاکت قوم عاد آن گونه بود که گویا تنه بلند درخت خرما از ریشه کنده شده باشد.
پیام ها
1- دست خدا در نوع عذاب باز است. قوم ثمود را با آتش صاعقه و قوم عاد را با باد سرد هلاک مى کند. «بریح صرصر»
2- آثار پدیده هاى هستى به دست خداست. باد، یک بار سبب حرکت کشتىها و ابرها و نزول باران مىشود و یک بار وسیله هلاکت. «بریح صرصر»
3- عذابهاى الهى گاهى دفعى است و گاهى تدریجى. «سبع لیال و ثمانیة ایّام»
4- تنومندى و نیرومندى مانع هلاکت نیست. اگر قامت و بلندى انسان مثل درخت خرما باشد، در برابر قهر الهى به زمین مىافتد. «اعجاز نخل خاویة»
5 - کیفرها یکسان نیستند، گاهى به کلى محو کنندهاند: «فجعلهم کعصف مأکول» ولى گاهى جسم مىماند. «اعجاز نخل خاویة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُواْ بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةِ أَیَّامٍ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ
فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ
ترجمه
و امّا قوم عاد به وسیله بادى سرد و سوزنده و بنیان کن نابود شدند، که خداوند هفت شب و هشت روز پى در پى، آن را بر آنان مسلط کرد.
پس (اگر آنجا بودى) مىدیدى که در آن ایام، آن قوم از پا افتاده، گویا تنه هاى نخل تو خالى هستند.
پس آیا هیچ بازمانده اى براى آنان مى بینى؟
«صَرصَر» به معناى باد سرد و سخت است و «عاتیة» از «عُتو» به معناى سرکش است.
«حسوم» جمع «حاسم» یعنى انجام مکرّر و پى در پى یک عمل تا قطع و نابودى کامل.
«خاویة» هم به معناى تو خالى است و هم به معناى چیزى که به زمین افتاده باشد.
«صرعى» جمع «صریع» به چیزى گفته مىشود که روى زمین افتاده باشد و «أعجاز» جمع «عَجُز» به معناى تنه درخت است.
در آیه 20 سوره قمر مىخوانیم «کانّهم اعجاز نخل منقعر»، یعنى هلاکت قوم عاد آن گونه بود که گویا تنه بلند درخت خرما از ریشه کنده شده باشد.
پیام ها
1- دست خدا در نوع عذاب باز است. قوم ثمود را با آتش صاعقه و قوم عاد را با باد سرد هلاک مى کند. «بریح صرصر»
2- آثار پدیده هاى هستى به دست خداست. باد، یک بار سبب حرکت کشتىها و ابرها و نزول باران مىشود و یک بار وسیله هلاکت. «بریح صرصر»
3- عذابهاى الهى گاهى دفعى است و گاهى تدریجى. «سبع لیال و ثمانیة ایّام»
4- تنومندى و نیرومندى مانع هلاکت نیست. اگر قامت و بلندى انسان مثل درخت خرما باشد، در برابر قهر الهى به زمین مىافتد. «اعجاز نخل خاویة»
5 - کیفرها یکسان نیستند، گاهى به کلى محو کنندهاند: «فجعلهم کعصف مأکول» ولى گاهى جسم مىماند. «اعجاز نخل خاویة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است