- 1942
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 27 سوره ملک
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ملک- آیه 27
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَقِیلَ هَذَا الَّذِى کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ
ترجمه
پس چون آن (دوزخ موعود) را نزدیک ببینند، چهره هاى کسانى که کفر ورزیدند، زشت و گرفته گردد و (به آنها) گفته شود: این است آنچه (در دنیا به عنوان تمسخر) مى خواستید.
«زلفة» به معناى نزدیک است، به سرزمین مشعرالحرام «مزدلفة» مى گویند چون به مکّه نزدیک است.
«تدّعون» درخواست جدى و باعجله است. در آیه چهاردهم سوره ذاریات مى خوانیم: «یوم هم على النّار یفتنون ذوقوا فتنتکم هذا الّذى کنتم به تستعجلون» یاد کن روزى را که آنان با آتش شکنجه و عذاب شوند، شکنجه تان را بچشید، این همان است که با شتاب خواهان آن بودید و مى گفتید: «ایّان یوم الدّین»
قرآن کریم در آیات متعدّدى به توصیف سیماى نیکوکاران و مجرمان در قیامت پرداخته است. درباره نیکوکاران مى فرماید:
«وجوهٌ یومئذٍ مسفرة ضاحکةٌ مستبشرة» در آن روز صورتهایى درخشان و خندان و شادمانند.
«وجوهٌ یومئذٍ ناعمة» صورتهایى در آن روز، شاداب و باطراوتند.
«تعرف فى وجوههم نضرة النعیم» در چهره هاى آنان خرّمى و طراوت را درک مى کنى.
اما در باره منحرفان و مجرمان مىفرماید:
«و وجوهٌ یومئذٍ علیها غبرة ترهقها قترة» بر صورتهایى در آن روز غبار و کدورت است، و سیاهى و تاریکى آن را فرا گرفته است.
«وجوهٌ یومئذٍ خاشعة» چهره هایى در آن روز ذلیل و فرو افتادهاند.
«تلفح وجوههم النار و هم فیها کالحون» شعله هاى آتش سخت به صورتهایشان مىوزد و چهره آنان عبوس و شکسته و دندانهایشان به واسطه سوختن لبها نمایان است.
«و نحشرهم یوم القیامة على وجوههم عمیاً و بکماً و صمّاً» آنان را در قیامت کور و کر و لال و بر صورتهایشان محشور مىکنیم.
«وجوهٌ یومئذٍ باسرة» صورتهایى در آن روز به شدت عبوس و درهم کشیدهاند.
«یوم یسحبون فى النار على وجوههم» روزى که در میان آتش به رو کشیده شوند.
پیام ها
1- کفر در دنیا، سبب رو سیاهى در آخرت است. «سیئت وجوه الّذین کفروا...»
2- در قیامت علاوه بر عذاب جسمى، عذاب روحى تحقیر نیز وجود دارد. «هذا الّذى کنتم به تدّعون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَقِیلَ هَذَا الَّذِى کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ
ترجمه
پس چون آن (دوزخ موعود) را نزدیک ببینند، چهره هاى کسانى که کفر ورزیدند، زشت و گرفته گردد و (به آنها) گفته شود: این است آنچه (در دنیا به عنوان تمسخر) مى خواستید.
«زلفة» به معناى نزدیک است، به سرزمین مشعرالحرام «مزدلفة» مى گویند چون به مکّه نزدیک است.
«تدّعون» درخواست جدى و باعجله است. در آیه چهاردهم سوره ذاریات مى خوانیم: «یوم هم على النّار یفتنون ذوقوا فتنتکم هذا الّذى کنتم به تستعجلون» یاد کن روزى را که آنان با آتش شکنجه و عذاب شوند، شکنجه تان را بچشید، این همان است که با شتاب خواهان آن بودید و مى گفتید: «ایّان یوم الدّین»
قرآن کریم در آیات متعدّدى به توصیف سیماى نیکوکاران و مجرمان در قیامت پرداخته است. درباره نیکوکاران مى فرماید:
«وجوهٌ یومئذٍ مسفرة ضاحکةٌ مستبشرة» در آن روز صورتهایى درخشان و خندان و شادمانند.
«وجوهٌ یومئذٍ ناعمة» صورتهایى در آن روز، شاداب و باطراوتند.
«تعرف فى وجوههم نضرة النعیم» در چهره هاى آنان خرّمى و طراوت را درک مى کنى.
اما در باره منحرفان و مجرمان مىفرماید:
«و وجوهٌ یومئذٍ علیها غبرة ترهقها قترة» بر صورتهایى در آن روز غبار و کدورت است، و سیاهى و تاریکى آن را فرا گرفته است.
«وجوهٌ یومئذٍ خاشعة» چهره هایى در آن روز ذلیل و فرو افتادهاند.
«تلفح وجوههم النار و هم فیها کالحون» شعله هاى آتش سخت به صورتهایشان مىوزد و چهره آنان عبوس و شکسته و دندانهایشان به واسطه سوختن لبها نمایان است.
«و نحشرهم یوم القیامة على وجوههم عمیاً و بکماً و صمّاً» آنان را در قیامت کور و کر و لال و بر صورتهایشان محشور مىکنیم.
«وجوهٌ یومئذٍ باسرة» صورتهایى در آن روز به شدت عبوس و درهم کشیدهاند.
«یوم یسحبون فى النار على وجوههم» روزى که در میان آتش به رو کشیده شوند.
پیام ها
1- کفر در دنیا، سبب رو سیاهى در آخرت است. «سیئت وجوه الّذین کفروا...»
2- در قیامت علاوه بر عذاب جسمى، عذاب روحى تحقیر نیز وجود دارد. «هذا الّذى کنتم به تدّعون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است