- 7456
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 12 سوره طلاق
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره طلاق- آیه 12
اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ سَبْعَ سَمَوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّشَىْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَىْءٍ عِلْماً
ترجمه
خداست آن که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها (بیافرید). فرمان الهى میان آنها نازل مى شود تا بدانید که خداوند بر هر چیزى تواناست و علم او بر همه چیز احاطه دارد.
مراد از زمینه اى هفت گانه، یکى از چند امر است:
الف) هفت کره آسمانى که از نظر ساختمان، شبیه زمین هستند.
ب) طبقات هفت گانه زمین که همچون لایهه اى پیاز روی هم قرار دارند.
ج) اقالیم هفت گانه زمین که دانشمندان جغرافیاى قدیم، زمین را به هفت قسمت و قاره تقسیم مى کردند.
در این آیه، آفرینش آسمانها و زمین و تدبیر امور آنها براى آگاهى انسان به علم و قدرت الهى و معرفت و رشد توحیدى او مطرح شده است. «لتعلموا...»
در آیه هفتم سوره هود نیز هدف از خلقت آسمانها و زمین، آزمایش انسان دانسته شده است. «و هو الذى خلق السموات و الارض فى ستّة ایّام... لیبلوکم ایّکم احسن عملاً»
و در آیه 119 همان سوره نیز رحمت الهى مبناى آفرینش انسان ذکر شده است. «الاّ من رحم ربّک و لذلک خلقهم»
و آیه 56 سوره ذاریات، هدف از خلقت انسان را عبادت خدا مىداند. «و ما خلقت الجن و الانس الاّ لیعبدون»
از مجموع این آیات مىتوان چنین نتیجه گرفت که هدف از خلقت هستى و انسان، علم و عمل و عبادت و دریافت رحمت الهى است.
پیام ها
1- مطمئن باشید که خداوند به وعده هاى خود وفا مى کند، زیرا او چنان قدرتى دارد که هستى را آفریده است. «یدخله جنات، احسن اللّه له رزقا، اللّه الذى خلق»
2- هستى داراى نوعى تعادل است. «سبع سموات و من الارض مثلهنّ»
3- هم آفرینش هستى به دست خداست و هم تدبیر امور آن. «خلق... یتنزل الامر»
4- امر الهى گاهى تشریعى است، «عتت عن امر ربّها» و گاهى تکوینى. «یتنزل الامر بینهنّ»
5 - هستى کلاس درس است. «خلق... لتعلموا»
6- کمال و رشد بشر، محور تمام آفریدههاست. «لتعلموا»
7- علم انسان به نحوه تدبیر نظام آفرینش، مورد توجه اسلام است. «خلق سبع سموات... یتنزل الامر... لتعلموا...»
8 - کسى که خالق و آفریننده است، مىتواند به آفریده خود احاطه کامل داشته باشد. «خلق... احاط بکلّ شىء علماً»
9- علم خدا به همه چیز، کامل و دقیق و بدون نقص است. «احاط بکلّ شىء علماً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ سَبْعَ سَمَوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّشَىْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَىْءٍ عِلْماً
ترجمه
خداست آن که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آنها (بیافرید). فرمان الهى میان آنها نازل مى شود تا بدانید که خداوند بر هر چیزى تواناست و علم او بر همه چیز احاطه دارد.
مراد از زمینه اى هفت گانه، یکى از چند امر است:
الف) هفت کره آسمانى که از نظر ساختمان، شبیه زمین هستند.
ب) طبقات هفت گانه زمین که همچون لایهه اى پیاز روی هم قرار دارند.
ج) اقالیم هفت گانه زمین که دانشمندان جغرافیاى قدیم، زمین را به هفت قسمت و قاره تقسیم مى کردند.
در این آیه، آفرینش آسمانها و زمین و تدبیر امور آنها براى آگاهى انسان به علم و قدرت الهى و معرفت و رشد توحیدى او مطرح شده است. «لتعلموا...»
در آیه هفتم سوره هود نیز هدف از خلقت آسمانها و زمین، آزمایش انسان دانسته شده است. «و هو الذى خلق السموات و الارض فى ستّة ایّام... لیبلوکم ایّکم احسن عملاً»
و در آیه 119 همان سوره نیز رحمت الهى مبناى آفرینش انسان ذکر شده است. «الاّ من رحم ربّک و لذلک خلقهم»
و آیه 56 سوره ذاریات، هدف از خلقت انسان را عبادت خدا مىداند. «و ما خلقت الجن و الانس الاّ لیعبدون»
از مجموع این آیات مىتوان چنین نتیجه گرفت که هدف از خلقت هستى و انسان، علم و عمل و عبادت و دریافت رحمت الهى است.
پیام ها
1- مطمئن باشید که خداوند به وعده هاى خود وفا مى کند، زیرا او چنان قدرتى دارد که هستى را آفریده است. «یدخله جنات، احسن اللّه له رزقا، اللّه الذى خلق»
2- هستى داراى نوعى تعادل است. «سبع سموات و من الارض مثلهنّ»
3- هم آفرینش هستى به دست خداست و هم تدبیر امور آن. «خلق... یتنزل الامر»
4- امر الهى گاهى تشریعى است، «عتت عن امر ربّها» و گاهى تکوینى. «یتنزل الامر بینهنّ»
5 - هستى کلاس درس است. «خلق... لتعلموا»
6- کمال و رشد بشر، محور تمام آفریدههاست. «لتعلموا»
7- علم انسان به نحوه تدبیر نظام آفرینش، مورد توجه اسلام است. «خلق سبع سموات... یتنزل الامر... لتعلموا...»
8 - کسى که خالق و آفریننده است، مىتواند به آفریده خود احاطه کامل داشته باشد. «خلق... احاط بکلّ شىء علماً»
9- علم خدا به همه چیز، کامل و دقیق و بدون نقص است. «احاط بکلّ شىء علماً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است