display result search
- 1975
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 2 و3 سوره منافقون
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره منافقون- آیه 2 و3
إتَّخَذُواْ أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَآءَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
ذَ لِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ
ترجمه
سوگندهاى خود را سپر ساخته و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، به راستى آنچه انجام مى دهند ناپسند است.
آن (نفاق) براى آن است که آنان ایمان آورده سپس کفر ورزیدند، پس بر دلهایشان مهر (شقاوت) زده شد و از این رو نمى فهمند.
«جُنّه» به معناى سپر است که بدن را از تیر دشمن مىپوشاند؛ «مجنون» به کسى گویند که عقلش پوشیده شده باشد؛ «جنّ» به موجود پوشیده از چشم مردم و «جنین» به بچه پوشیده در رحم مادر گویند و «جَنّة» باغى که سایه و شاخه درختانش، زمین آن را پوشانده باشد.
قرآن، بارها از سوگندهاى دروغ منافقان سخن به میان آورده است: آنان سوگند یاد مى کنند تا شما را راضى کنند. «یحلفون باللّه لکم لیرضوکم»؛ سوگند یاد مىکنند که ما جز خیرخواهى هدفى دیگر براى ساختن مسجد ضرار نداشتیم. «لَیحلفنّ ان اردنا الاّ الحُسنى»؛ آنان براى شما سوگند مى خورند که ما توان شرکت در جنگ (تبوک) را نداشتیم وگرنه شرکت مىکردیم. «و سیحلفون باللّه لو استطعنا لخرجنا معکم»
در سراسر قرآن، هر کجا نام منافقان مطرح شده، تعابیر تندى وارد شده است از جمله:
«طبع اللّه على قلوبهم» خداوند بر دلهاى آنان مهر زده است؛ «لایفقهون» آنان شناخت ندارند: «لایعلمون» آنان نمىدانند؛ «لکاذبون» آنان دروغ مى گویند؛ «ما یشعرون» آنان درک ندارند؛ «مفسدون» فسادگرند؛ «فى طغیانهم یعمهون» در سرکشى خود سر درگمند؛ «ما کانوا مهتدین» آنان هدایت یافته نیستند؛ «لن یغفر اللّه لهم» خداوند هرگز آنان را نمىبخشد.
بستن راه خدا گاهى به دست منافقان است که از طریق سوگند انجام مىگیرد. «ایمانهم جنة فصّدوا...» و گاهى به دست کفار است که از طریق بودجه ها انجام مى شود. «ان الّذین کفروا ینفقون أموالهم لیصدوا عن سبیل اللّه» همانا کسانىکه کفر ورزیدند اموال خود را براى باز داشتن مردم از راه خدا هزینه مى کنند.
منافقان، از هر طریقى که بتوانند راه خدا را مىبندند، نظیر: شکستن وحدت مسلمانان با ساختن مسجد ضرار، ضربه نظامى به بهانه هواى گرم، ضربه اقتصادى با نهى از کمک به اطرافیان پیامبر، ضربه جانى با توطئه شهادت امام حسن و امام جوادعلیهما السلام از طریق همسر.
رهبر جامعه اسلامى، بیش از همه باید مراقب توطئه هاى منافقان باشد. در این سوره شخص پیامبر مخاطب قرار گرفته است، گرچه همه مسلمانان مسئولند: «اذا جاءک، نشهد انّک، رأیتَهم، تعجبک اجسامهم، تسمع لقولهم، فاحذرهم، استغفرتَ لهم»
پیام ها
1- سوء استفاده از مقدّسات و استفاده ابزارى از ارزشها، شیوه منافقان است. «اتّخذوا ایمانهم جُنّة»
2- کار فرهنگىِ منافقان، استفاده از دین علیه دین است. «اتّخذوا ایمانهم جُنّة... فصدّوا عن سبیل اللّه»
3- منافقان در تلاشند تا دیگران را از هدایت الهى محروم سازند. «فصدّوا عن سبیل اللّه» (هدف منافقان، بستن راه خداست، امّا اینکه مردم به چه راه دیگرى بروند، مهم نیست.)
4- عملکرد منافقان، سراسر زشت و ناپسند است. «ساء ما کانوا یعملون»
5 - سرانجام نفاق، کفر است. «ذلک بانّهم آمنوا ثم کفروا»
6- انسان با نفاق، بر قلب خود مهر مىزند و آن را از درک حقایق محروم مىسازد. «فطبع على قلوبهم فهم لایفقهون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إتَّخَذُواْ أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَآءَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
ذَ لِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ
ترجمه
سوگندهاى خود را سپر ساخته و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، به راستى آنچه انجام مى دهند ناپسند است.
آن (نفاق) براى آن است که آنان ایمان آورده سپس کفر ورزیدند، پس بر دلهایشان مهر (شقاوت) زده شد و از این رو نمى فهمند.
«جُنّه» به معناى سپر است که بدن را از تیر دشمن مىپوشاند؛ «مجنون» به کسى گویند که عقلش پوشیده شده باشد؛ «جنّ» به موجود پوشیده از چشم مردم و «جنین» به بچه پوشیده در رحم مادر گویند و «جَنّة» باغى که سایه و شاخه درختانش، زمین آن را پوشانده باشد.
قرآن، بارها از سوگندهاى دروغ منافقان سخن به میان آورده است: آنان سوگند یاد مى کنند تا شما را راضى کنند. «یحلفون باللّه لکم لیرضوکم»؛ سوگند یاد مىکنند که ما جز خیرخواهى هدفى دیگر براى ساختن مسجد ضرار نداشتیم. «لَیحلفنّ ان اردنا الاّ الحُسنى»؛ آنان براى شما سوگند مى خورند که ما توان شرکت در جنگ (تبوک) را نداشتیم وگرنه شرکت مىکردیم. «و سیحلفون باللّه لو استطعنا لخرجنا معکم»
در سراسر قرآن، هر کجا نام منافقان مطرح شده، تعابیر تندى وارد شده است از جمله:
«طبع اللّه على قلوبهم» خداوند بر دلهاى آنان مهر زده است؛ «لایفقهون» آنان شناخت ندارند: «لایعلمون» آنان نمىدانند؛ «لکاذبون» آنان دروغ مى گویند؛ «ما یشعرون» آنان درک ندارند؛ «مفسدون» فسادگرند؛ «فى طغیانهم یعمهون» در سرکشى خود سر درگمند؛ «ما کانوا مهتدین» آنان هدایت یافته نیستند؛ «لن یغفر اللّه لهم» خداوند هرگز آنان را نمىبخشد.
بستن راه خدا گاهى به دست منافقان است که از طریق سوگند انجام مىگیرد. «ایمانهم جنة فصّدوا...» و گاهى به دست کفار است که از طریق بودجه ها انجام مى شود. «ان الّذین کفروا ینفقون أموالهم لیصدوا عن سبیل اللّه» همانا کسانىکه کفر ورزیدند اموال خود را براى باز داشتن مردم از راه خدا هزینه مى کنند.
منافقان، از هر طریقى که بتوانند راه خدا را مىبندند، نظیر: شکستن وحدت مسلمانان با ساختن مسجد ضرار، ضربه نظامى به بهانه هواى گرم، ضربه اقتصادى با نهى از کمک به اطرافیان پیامبر، ضربه جانى با توطئه شهادت امام حسن و امام جوادعلیهما السلام از طریق همسر.
رهبر جامعه اسلامى، بیش از همه باید مراقب توطئه هاى منافقان باشد. در این سوره شخص پیامبر مخاطب قرار گرفته است، گرچه همه مسلمانان مسئولند: «اذا جاءک، نشهد انّک، رأیتَهم، تعجبک اجسامهم، تسمع لقولهم، فاحذرهم، استغفرتَ لهم»
پیام ها
1- سوء استفاده از مقدّسات و استفاده ابزارى از ارزشها، شیوه منافقان است. «اتّخذوا ایمانهم جُنّة»
2- کار فرهنگىِ منافقان، استفاده از دین علیه دین است. «اتّخذوا ایمانهم جُنّة... فصدّوا عن سبیل اللّه»
3- منافقان در تلاشند تا دیگران را از هدایت الهى محروم سازند. «فصدّوا عن سبیل اللّه» (هدف منافقان، بستن راه خداست، امّا اینکه مردم به چه راه دیگرى بروند، مهم نیست.)
4- عملکرد منافقان، سراسر زشت و ناپسند است. «ساء ما کانوا یعملون»
5 - سرانجام نفاق، کفر است. «ذلک بانّهم آمنوا ثم کفروا»
6- انسان با نفاق، بر قلب خود مهر مىزند و آن را از درک حقایق محروم مىسازد. «فطبع على قلوبهم فهم لایفقهون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان