- 2676
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 14 سوره حدید
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حدید - آیه 14
یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُن مَّعَکُمْ قَالُواْ بَلَى وَلَکِنَّکُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکُمُ الْأَمَانِىُّ حَتَّى جَآءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ
ترجمه
منافقان، مؤمنان را ندا مى دهند که مگر ما (در دنیا) با شما نبودیم، گویند: آرى ولى شما خود را به فتنه افکندید و در انتظار (حوادث سوء براى مؤمنان) بودید و (در دین حق) شک کردید و آرزوها(ى باطل) شما را فریفت تا آن که فرمان خداوند(نسبت به هلاکت شما) فرارسید و (شیطانِ) فریبنده، شما را درباره خدا فریب داد.
«فتنتم انفسکم» یعنى خود را گرفتار فتنه نفاق ساختید. «تربّص» به معناى انتظار کشیدن است. «امانىّ» جمع «اُمنیّه» به معناى آرز و «غَرور» به معناى فریبنده، یکى از لقبهاى شیطان است.
مؤمن، بدخواه کسى نیست. «لاتجعل فى قلوبنا غلاً للذین آمنوا» ولى منافق منتظر حادثه بد براى دیگران است. «تربّصتم»
مؤمن، اهل یقین است، ولى منافق غرق در تردید. «ارتبتم»
مؤمن، واقعبین است و منافق خیال پرداز. «غرّتکم الامانىّ»
مؤمن، همین که با شیطان و وسوسه او رو به رو شود، متذکّر مىشود. «اذا مسّهم طائف من الشّیطان تذکّروا» ولى منافق فریب مىخورد. «غرّکم باللّه الغَرور»
بر اساس آیات دیگر، منافقان، دین را عامل فریب مؤمنان مىپنداشتند و مىگفتند: «غرّ هؤلاء دینهم» یا مى گفتند: وعده هاى خدا و رسول وسیله فریب است، «ما وعدنا اللّه و رسوله الا غرورا» ولى این آیه پاسخ مىدهد که شیطان و آرزوهاى طولانى، وسیله فریبند. «غرّتکم الامانى - غرّکم باللّه الغَرور»
پیام ها
1- در قیامت، میان منافقان و مؤمنان گفتگوهاست. «ینادونهم»،(فعل مضارع نشان استمرار است)
2- گفتگوى منافقان از پشت دیوار و همراه با ناله و استمداد است. «ینادونهم»
3- در قیامت، خاطرات دنیوى فراموش نمى شود. «أ لم نکن معکم»
4- همراهى فیزیکى و ظاهرى مهم نیست، همراهى فکرى و عملى لازم است. «ألم نکن معکم قالوا بلى»
5 - خطر آنجاست که انسان خود را فریب دهد و زشتها را با آنکه مىفهمد زشت است، زیبا ببیند. «فتنتم انفسکم»
6- آرزوهاى دور و دراز براى زندگى در دنیا، زمینهساز شک و تردید در مورد قیامت است. «و ارتبتم و غرّتکم الامانىّ»
7- چه بسا شیطان با وعده آمرزش و بخشش الهى، انسان را فریب داده و او را به رحمت خدا مغرور مىسازد. «غرّکم باللّه الغَرور»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُن مَّعَکُمْ قَالُواْ بَلَى وَلَکِنَّکُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکُمُ الْأَمَانِىُّ حَتَّى جَآءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ
ترجمه
منافقان، مؤمنان را ندا مى دهند که مگر ما (در دنیا) با شما نبودیم، گویند: آرى ولى شما خود را به فتنه افکندید و در انتظار (حوادث سوء براى مؤمنان) بودید و (در دین حق) شک کردید و آرزوها(ى باطل) شما را فریفت تا آن که فرمان خداوند(نسبت به هلاکت شما) فرارسید و (شیطانِ) فریبنده، شما را درباره خدا فریب داد.
«فتنتم انفسکم» یعنى خود را گرفتار فتنه نفاق ساختید. «تربّص» به معناى انتظار کشیدن است. «امانىّ» جمع «اُمنیّه» به معناى آرز و «غَرور» به معناى فریبنده، یکى از لقبهاى شیطان است.
مؤمن، بدخواه کسى نیست. «لاتجعل فى قلوبنا غلاً للذین آمنوا» ولى منافق منتظر حادثه بد براى دیگران است. «تربّصتم»
مؤمن، اهل یقین است، ولى منافق غرق در تردید. «ارتبتم»
مؤمن، واقعبین است و منافق خیال پرداز. «غرّتکم الامانىّ»
مؤمن، همین که با شیطان و وسوسه او رو به رو شود، متذکّر مىشود. «اذا مسّهم طائف من الشّیطان تذکّروا» ولى منافق فریب مىخورد. «غرّکم باللّه الغَرور»
بر اساس آیات دیگر، منافقان، دین را عامل فریب مؤمنان مىپنداشتند و مىگفتند: «غرّ هؤلاء دینهم» یا مى گفتند: وعده هاى خدا و رسول وسیله فریب است، «ما وعدنا اللّه و رسوله الا غرورا» ولى این آیه پاسخ مىدهد که شیطان و آرزوهاى طولانى، وسیله فریبند. «غرّتکم الامانى - غرّکم باللّه الغَرور»
پیام ها
1- در قیامت، میان منافقان و مؤمنان گفتگوهاست. «ینادونهم»،(فعل مضارع نشان استمرار است)
2- گفتگوى منافقان از پشت دیوار و همراه با ناله و استمداد است. «ینادونهم»
3- در قیامت، خاطرات دنیوى فراموش نمى شود. «أ لم نکن معکم»
4- همراهى فیزیکى و ظاهرى مهم نیست، همراهى فکرى و عملى لازم است. «ألم نکن معکم قالوا بلى»
5 - خطر آنجاست که انسان خود را فریب دهد و زشتها را با آنکه مىفهمد زشت است، زیبا ببیند. «فتنتم انفسکم»
6- آرزوهاى دور و دراز براى زندگى در دنیا، زمینهساز شک و تردید در مورد قیامت است. «و ارتبتم و غرّتکم الامانىّ»
7- چه بسا شیطان با وعده آمرزش و بخشش الهى، انسان را فریب داده و او را به رحمت خدا مغرور مىسازد. «غرّکم باللّه الغَرور»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است