- 2075
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 33 - 37 سوره نجم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نجم- آیه 33 - 37
أَفَرَاَیْتَ الَّذِى تَوَلَّى
وَأَعْطَى قَلِیلاً وَأَکْدَى
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى
أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِى صُحُفِ مُوسَى
وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِى وَفَّى
ترجمه
پس آیا دیدى آن که را اعراض کرد.
و اندکى (از مال) بخشید و دست کشید؟
آیا علم غیب نزد اوست و او (حقایق را) مىبیند؟!
آیا از آنچه در تورات موسى (درباره کمک به محرومان) آمده، او را خبر نداده اند؟
و (نیز صُحُفِ) ابراهیم که (حق را) به طور کامل ادا کرد.
«أکدى» از «کُدیة» یعنى بخل و دست کشیدن از انفاق که در اصل به معنى زمین سخت است. «وفىّ» یعنى حضرت ابراهیم در همه موارد به وعده و تعهدش وفا کرد.
در شأن نزول آیه اول گفتها ند: این آیات در مورد شخصى است که اهل انفاق و کمک به مردم بود، دیگران به او گفتند: در آینده نیازمند خواهى شد. او از انفاق دست کشید و گرفتار بخل شد.
خداوند حضرت ابراهیم را با اوصاف گوناگونى در قرآن ستایش فرموده است، از جمله: اوّاه، حلیم، بصیر، مخلص، قانت، شاکر، صدّیق، مؤمن، محسن، وفىّ، خلیل، امام، اسوة، اُمّة، عابد، حنیف و مسلم.
در قرآن، دو بار صحف ابراهیم و موسى در کنار هم ذکر شده است: یکى در این سوره و یکى در سوره اعلى آیه 19. «صحف ابراهیم و موسى»
شاید به خاطر آن باشد که حضرت موسى مورد قبول اهل کتاب و حضرت ابراهیم مورد قبول مشرکان مکّه بود، لذا نام این دو بزرگوار در کنار هم بیان شده است.
در برابر بخل، سخن از وفا و ایثار حضرت ابراهیم مطرح شده است او که همه چیز خود را در راه خدا داد: «بذل نفسه للنیران و قلبه للرحمن و ولده للقربان و ماله للاخوان» جان را تسلیم آتش، دل را تسلیم خدا، فرزند را براى قربانى شدن و ثروت را براى برادران ایمانى خود قرار داد.
پیام ها
1- در تربیت، از الگو و نمونه هاى در دسترس استفاده کنید. «افرأیت...»
2- هم گرایش و علاقه قلبى لازم است و هم کار زیاد و هم استمرار آن و نبود هر یک نقص است. («تولّى»، نشانه گرایش نداشتن است، «اعطى قلیلاً» انتقاد از کم کارى و «أکدى» اشاره به استمرار نداشتن است.)
3- در تربیت، نام افراد مهم نیست، بیان روحیات و خصلتها مهم است. «الّذى تولّى... اعطى... اکدى»
4- هر یک از عروج یا سقوط انسان، مراحلى دارد که مرحله اول اعتقادى است، سپس عملى. «تولّى... اعطى قلیلاً»
5 - کسى که نادار است و مقدار کم انفاق مى کند، قابل ستایش است، «لایجدون الا جهدهم» ولى اگر فرد دارا و متمکّن به مقدار قابلى کمک نکند، شایسته توبیخ است. «اعطى قلیلاً»
6- کمى انفاق گاهى حکیمانه است، نظیر غذاى کم به کودک که اگر زیاد شد موجب ضرر و زیان مى شود، ولى گاهى ریشه آن بخل است که مورد انتقاد مى باشد. «اعطى قلیلاً و اکدى»
7- راه درمان بخل، یادآورى سخاوتمندان و ایثارگران است. «اعطى قلیلاً و اکدى... ابراهیم الّذى وفّى»
8 - از کجا مىدانید که آینده فقیر مى شوید و از حالا بخل مى ورزید. «اعطى قلیلاً و اکدى أعنده علم الغیب فهو یرى»
9- گرچه در کتب آسمانى تحریفاتى صورت گرفته ولى باز هم جاهایى از آنها قابل استناد است. «أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى»
10- ادیان آسمانى، اصول مشترکى دارند. «أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى و ابراهیم»
11- با نام بردن از کمالات و خدمات دیگران، به آنان ارج نهیم. «موسى و ابراهیم»
12- در تبلیغ و ارشاد از نمونه هاى مورد قبول استفاده کنیم. «موسى و ابراهیم» (این دو پیامبر در عصر بعثت، معروف و شناخته شده بودند.)
13- در تربیت، الگوهاى مثبت و منفى، هر دو را باید ارائه کرد. «اعطى قلیلا... ابراهیم الّذى وفّى»
14- وفادارى در راه حق، از بزرگترین کمالات است. «وفّى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَفَرَاَیْتَ الَّذِى تَوَلَّى
وَأَعْطَى قَلِیلاً وَأَکْدَى
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى
أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِى صُحُفِ مُوسَى
وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِى وَفَّى
ترجمه
پس آیا دیدى آن که را اعراض کرد.
و اندکى (از مال) بخشید و دست کشید؟
آیا علم غیب نزد اوست و او (حقایق را) مىبیند؟!
آیا از آنچه در تورات موسى (درباره کمک به محرومان) آمده، او را خبر نداده اند؟
و (نیز صُحُفِ) ابراهیم که (حق را) به طور کامل ادا کرد.
«أکدى» از «کُدیة» یعنى بخل و دست کشیدن از انفاق که در اصل به معنى زمین سخت است. «وفىّ» یعنى حضرت ابراهیم در همه موارد به وعده و تعهدش وفا کرد.
در شأن نزول آیه اول گفتها ند: این آیات در مورد شخصى است که اهل انفاق و کمک به مردم بود، دیگران به او گفتند: در آینده نیازمند خواهى شد. او از انفاق دست کشید و گرفتار بخل شد.
خداوند حضرت ابراهیم را با اوصاف گوناگونى در قرآن ستایش فرموده است، از جمله: اوّاه، حلیم، بصیر، مخلص، قانت، شاکر، صدّیق، مؤمن، محسن، وفىّ، خلیل، امام، اسوة، اُمّة، عابد، حنیف و مسلم.
در قرآن، دو بار صحف ابراهیم و موسى در کنار هم ذکر شده است: یکى در این سوره و یکى در سوره اعلى آیه 19. «صحف ابراهیم و موسى»
شاید به خاطر آن باشد که حضرت موسى مورد قبول اهل کتاب و حضرت ابراهیم مورد قبول مشرکان مکّه بود، لذا نام این دو بزرگوار در کنار هم بیان شده است.
در برابر بخل، سخن از وفا و ایثار حضرت ابراهیم مطرح شده است او که همه چیز خود را در راه خدا داد: «بذل نفسه للنیران و قلبه للرحمن و ولده للقربان و ماله للاخوان» جان را تسلیم آتش، دل را تسلیم خدا، فرزند را براى قربانى شدن و ثروت را براى برادران ایمانى خود قرار داد.
پیام ها
1- در تربیت، از الگو و نمونه هاى در دسترس استفاده کنید. «افرأیت...»
2- هم گرایش و علاقه قلبى لازم است و هم کار زیاد و هم استمرار آن و نبود هر یک نقص است. («تولّى»، نشانه گرایش نداشتن است، «اعطى قلیلاً» انتقاد از کم کارى و «أکدى» اشاره به استمرار نداشتن است.)
3- در تربیت، نام افراد مهم نیست، بیان روحیات و خصلتها مهم است. «الّذى تولّى... اعطى... اکدى»
4- هر یک از عروج یا سقوط انسان، مراحلى دارد که مرحله اول اعتقادى است، سپس عملى. «تولّى... اعطى قلیلاً»
5 - کسى که نادار است و مقدار کم انفاق مى کند، قابل ستایش است، «لایجدون الا جهدهم» ولى اگر فرد دارا و متمکّن به مقدار قابلى کمک نکند، شایسته توبیخ است. «اعطى قلیلاً»
6- کمى انفاق گاهى حکیمانه است، نظیر غذاى کم به کودک که اگر زیاد شد موجب ضرر و زیان مى شود، ولى گاهى ریشه آن بخل است که مورد انتقاد مى باشد. «اعطى قلیلاً و اکدى»
7- راه درمان بخل، یادآورى سخاوتمندان و ایثارگران است. «اعطى قلیلاً و اکدى... ابراهیم الّذى وفّى»
8 - از کجا مىدانید که آینده فقیر مى شوید و از حالا بخل مى ورزید. «اعطى قلیلاً و اکدى أعنده علم الغیب فهو یرى»
9- گرچه در کتب آسمانى تحریفاتى صورت گرفته ولى باز هم جاهایى از آنها قابل استناد است. «أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى»
10- ادیان آسمانى، اصول مشترکى دارند. «أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى و ابراهیم»
11- با نام بردن از کمالات و خدمات دیگران، به آنان ارج نهیم. «موسى و ابراهیم»
12- در تبلیغ و ارشاد از نمونه هاى مورد قبول استفاده کنیم. «موسى و ابراهیم» (این دو پیامبر در عصر بعثت، معروف و شناخته شده بودند.)
13- در تربیت، الگوهاى مثبت و منفى، هر دو را باید ارائه کرد. «اعطى قلیلا... ابراهیم الّذى وفّى»
14- وفادارى در راه حق، از بزرگترین کمالات است. «وفّى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است