- 9757
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 55 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 55
فَلَا تُعْجِبْکَ أَمْوَ لُهُمْ وَلَا أَوْلَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِى الْحَیَو ةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ کَفِرُونَ
ترجمه
پس اموال و فرزندان منافقان تو را به شگفتى نیندازد. جز این نیست که خداوند مى خواهد به این وسیله آنان را در زندگى دنیا عذاب کند و جانشان در حال کفر، خارج شود.
«تَزهَق» به معناى خارج شدن همراه با دشوارى و تأسّف و حسرت است.
نهى خدا از تعجّب، دلیل بر وجود این تعجّب در پیامبر نیست، بلکه جنبه پیشگیرى دارد.
در نهج البلاغه، لحظات جان دادن گروهى ترسیم شده است که اموالشان در آن هنگام، در برابر چشمشان جلوه مى کند و از اینکه آنها را مى گذارند و مىروند، عذاب مى کشند.
راههاى عذاب شدن به وسیله مال از این قبیل است: عذاب در تهیّه آن، در نگهدارىِ آن از سرقت و حریق و مردم حسود، به جا گذاشتن و رفتن هنگام جان دادن، پاسخگویى در قیامت براى چگونگى تهیّه و مصرف آن.
پیام ها
1- مؤمنان معاصر پیامبر در مقایسه با منافقان، در ضعف مالى بودند. «فلا تعجبک اموالهم...»
2- چه بسیار نعمتهایى که در باطن نقمت است و چه بسا توانهاى اقتصادى که وسیله نابودى و بدبختى مى شود.«لیعذّبهم بها»
3- به ذلّت کشاندن ثروتمندانِ منافق، از سنّتهاى الهى است.«لیعذّبهم بها»
4- عذاب الهى تنها در آخرت نیست، در دنیا هم وجود دارد. «فى الحیاة الدنیا»
5 - مرگ، جدایى روح از بدن است، نه نیست و فانى شدن. «تَزهق»
6- جان منافق، ارزش گرفتن ندارد، خود خارج مىشود. «تَزهق»
7- منافقِ ثروتمند، سخت جان مىدهد. «تزهق انفسهم»
8 - مال و اولاد فراوانت منافقان، زمینه کافر مردن آنان است. «فلا تعجبک اموالهم... تزهق انفسهم و هم کافرون»
9- به عاقبت امور توجّه کنید، نه به جلوه هاى آن. «فلا تعجبک اموالهم... تزهق انفسهم و هم کافرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَا تُعْجِبْکَ أَمْوَ لُهُمْ وَلَا أَوْلَدُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِى الْحَیَو ةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ کَفِرُونَ
ترجمه
پس اموال و فرزندان منافقان تو را به شگفتى نیندازد. جز این نیست که خداوند مى خواهد به این وسیله آنان را در زندگى دنیا عذاب کند و جانشان در حال کفر، خارج شود.
«تَزهَق» به معناى خارج شدن همراه با دشوارى و تأسّف و حسرت است.
نهى خدا از تعجّب، دلیل بر وجود این تعجّب در پیامبر نیست، بلکه جنبه پیشگیرى دارد.
در نهج البلاغه، لحظات جان دادن گروهى ترسیم شده است که اموالشان در آن هنگام، در برابر چشمشان جلوه مى کند و از اینکه آنها را مى گذارند و مىروند، عذاب مى کشند.
راههاى عذاب شدن به وسیله مال از این قبیل است: عذاب در تهیّه آن، در نگهدارىِ آن از سرقت و حریق و مردم حسود، به جا گذاشتن و رفتن هنگام جان دادن، پاسخگویى در قیامت براى چگونگى تهیّه و مصرف آن.
پیام ها
1- مؤمنان معاصر پیامبر در مقایسه با منافقان، در ضعف مالى بودند. «فلا تعجبک اموالهم...»
2- چه بسیار نعمتهایى که در باطن نقمت است و چه بسا توانهاى اقتصادى که وسیله نابودى و بدبختى مى شود.«لیعذّبهم بها»
3- به ذلّت کشاندن ثروتمندانِ منافق، از سنّتهاى الهى است.«لیعذّبهم بها»
4- عذاب الهى تنها در آخرت نیست، در دنیا هم وجود دارد. «فى الحیاة الدنیا»
5 - مرگ، جدایى روح از بدن است، نه نیست و فانى شدن. «تَزهق»
6- جان منافق، ارزش گرفتن ندارد، خود خارج مىشود. «تَزهق»
7- منافقِ ثروتمند، سخت جان مىدهد. «تزهق انفسهم»
8 - مال و اولاد فراوانت منافقان، زمینه کافر مردن آنان است. «فلا تعجبک اموالهم... تزهق انفسهم و هم کافرون»
9- به عاقبت امور توجّه کنید، نه به جلوه هاى آن. «فلا تعجبک اموالهم... تزهق انفسهم و هم کافرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است