- 4614
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 43 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 43
عَفَا اللَّهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَ تَعْلَمَ الْکَذِبِینَ
ترجمه
خداوند از تو در گذشت، چرا پیش از آنکه (حال) راستگویان بر تو روشن شود و دروغگویان را بشناسى، به آنان اجازه (مرخّصى) دادى؟
گویا برخى از منافقان بدون عذر، نزد پیامبر آمده و از رفتن به جبهه تبوک عذر آوردند. رسول خدا هم اجازه داد. این آیه، به طور ضمنى بر این اذن دادن عتاب مى کند تا اجازه مرخّصى، مخصوص معذوران واقعى باشد، نه بهانه جویان.
در آیه بعد، سخن از آن است که خداوند توفیق جبهه رفتن را از منافقان گرفته است، «کره اللَّه انبعاثهم... » پس اذن پیامبر در سایه کراهتِ خدا از شرکت منافقان در جنگ است و انتقاد به خاطر زودتر افشا کردن آنان است. به علاوه در آیه 47 نیز زیانبار بودنِ حضور منافقان در جبهه مطرح شده است. پس این اجازه، نه گناه بوده است ونه نشان سوء مدیریّت پیامبر.
پیام ها
1- مدیریّت و تدبیر را باید از خدا آموخت که انتقادش در کنار عفو و رحمت است. «عفى اللَّه عنک لم اذنت لهم»
2- هنگام عملیات نظامى، مرخّصى ممنوع است. «لِمَ اذنت لهم»
3- راه هاى بهانه جویى را به روى منافقان ببندید. «لِمَ اذنت لهم»
4- شرکت نکردن در جنگ، نیازمند اذن رهبر است. «لِمَ اذنت لهم»
5 - جنگ، وسیله مناسبى براى شناخت حقیقت افراد است. «حتّى یتبیّن...»
6- همه جا عیب پوشى ارزش نیست، گاهى باید افشاگرى کرد. «حتّى یتبیّن... وتعلم الکاذبین»
7- در شناخت منافقان باید به بررسى عملکردشان در زمان جنگ و جهاد پرداخت. «و تعلم الکاذبین»
8 - جامعه اسلامى باید چنان صادقانه حرکت کند که منافقان رسوا شوند. «یتبیّن ... وتعلم الکاذبین»
9- حضور منافقان در جبهه، ارزش نیست ولى فرارشان از جبهه، موجب رسوایى آنان است.«تعلم الکذبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
عَفَا اللَّهُ عَنکَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَ تَعْلَمَ الْکَذِبِینَ
ترجمه
خداوند از تو در گذشت، چرا پیش از آنکه (حال) راستگویان بر تو روشن شود و دروغگویان را بشناسى، به آنان اجازه (مرخّصى) دادى؟
گویا برخى از منافقان بدون عذر، نزد پیامبر آمده و از رفتن به جبهه تبوک عذر آوردند. رسول خدا هم اجازه داد. این آیه، به طور ضمنى بر این اذن دادن عتاب مى کند تا اجازه مرخّصى، مخصوص معذوران واقعى باشد، نه بهانه جویان.
در آیه بعد، سخن از آن است که خداوند توفیق جبهه رفتن را از منافقان گرفته است، «کره اللَّه انبعاثهم... » پس اذن پیامبر در سایه کراهتِ خدا از شرکت منافقان در جنگ است و انتقاد به خاطر زودتر افشا کردن آنان است. به علاوه در آیه 47 نیز زیانبار بودنِ حضور منافقان در جبهه مطرح شده است. پس این اجازه، نه گناه بوده است ونه نشان سوء مدیریّت پیامبر.
پیام ها
1- مدیریّت و تدبیر را باید از خدا آموخت که انتقادش در کنار عفو و رحمت است. «عفى اللَّه عنک لم اذنت لهم»
2- هنگام عملیات نظامى، مرخّصى ممنوع است. «لِمَ اذنت لهم»
3- راه هاى بهانه جویى را به روى منافقان ببندید. «لِمَ اذنت لهم»
4- شرکت نکردن در جنگ، نیازمند اذن رهبر است. «لِمَ اذنت لهم»
5 - جنگ، وسیله مناسبى براى شناخت حقیقت افراد است. «حتّى یتبیّن...»
6- همه جا عیب پوشى ارزش نیست، گاهى باید افشاگرى کرد. «حتّى یتبیّن... وتعلم الکاذبین»
7- در شناخت منافقان باید به بررسى عملکردشان در زمان جنگ و جهاد پرداخت. «و تعلم الکاذبین»
8 - جامعه اسلامى باید چنان صادقانه حرکت کند که منافقان رسوا شوند. «یتبیّن ... وتعلم الکاذبین»
9- حضور منافقان در جبهه، ارزش نیست ولى فرارشان از جبهه، موجب رسوایى آنان است.«تعلم الکذبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است