- ۳۲۷۸
- ۱۰۰۰
- ۱۰۰۰
- ۱۰۰۰
تفسیر آیه ۲۶ سوره انفال
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انفال - آیه ۲۶
«تَخطّف»، به معناى به سرعت گرفتن و ربودن است.
مسلمانان مکّه قبل از هجرت پیامبر به مدینه، همواره مورد اذیّت و آزار و شکنجه مشرکان بودند، لذا با سفارش و تدبیر پیامبر به صورت فردى یا دسته جمعى به دیگر مناطق هجرت مىکردند؛ بعضى به حبشه، بعضى به یمن و طائف و برخى به شعب ابىطالب رفتند و پیوسته در ترس و اضطراب بودند و هنگامى که به مدینه مهاجرت کردند، هیچ خانه و کاشانه اى نداشتند و عدّه بسیارى از آنان جزو اصحاب صُفّه ودر مسجد پیامبر جاى گرفته بودند. انصار نیز در اوائل هجرت پیامبر به مدینه، در فقر و ندارى و قحطى گرفتار بودند به حدّى که به دانه اى خرما بسنده مى کردند، به علاوه گرفتار اذیّت و آزار یهودیان نیز بودند.
امّا در اواخر بعثت، خداوند به مسلمانان مکنت و توانایى داد و به چن... ان قدرتى رسیدند که اهل ذمّه به آنان جزیه مى دادند و یا مشرکان همواره در ترس و اضطراب از کشته و اسیرشدن و به غلامى و کنیزى گرفتار شدن توسط مسلمانان بودند و بعضى نیز با طوع و رغبت اموال خود را تقدیم مسلمانان مى کردند. در اینجا خداوند ضعف و ناتوانى آنان را یادآور مى شود تا شکرگزار قدرت و امنیّت موجود باشند.
پیام ها
۱- یادآورى روزهاى ناتوانى و روزهاى یارى خداوند، مایه دور شدن از فتنه هاست. «واتّقوا فتنة - واذکروا»
۲- در ابتدا تعداد مسلمانان، بسیار کم بود. (کلمه «قلیل» به جاى «قلیلون»، تأکید بر کم بودن است)
۳- مسلمانان در مکّه تا پیش از هجرت به مدینه، دائماً ترس و دلهره داشتند. «تخافون» (فعل مضارع، نشانه استمرار است)
۴- در راه حقّ، از کمى نفرات و ناتوانى و آوارگى نهراسیم، «واذکروا اذ انتم قلیل» که یارى خداوند حتمى است. «فاواکم و ایّدکم...»
۵ - امنیّت «فاواکم»، توان رزمى و پیروزى «ایّدکم بنصره» و بهبود امکانات اقتصادى «رزقکم من الطیّبات»، از نعمت هاى ویژه الهى مىباشد.
۶- یادآورى روزهاى ضعف و مقایسه آن با روزهاى پیروزى، مایه شکرگزارى و عشق و توکّل به خداوند است. «واذکروا... لعلّکم تشکرون»
۷- در سایه ایمان، خداوند به گروه اندکِ ضعیفِ هراسناک، عزّت و قدرت و مکنت مى بخشد. (کلّ آیه)
منبع: پایگاه درس هایی از فرآن نمایش بیشتر
«تَخطّف»، به معناى به سرعت گرفتن و ربودن است.
مسلمانان مکّه قبل از هجرت پیامبر به مدینه، همواره مورد اذیّت و آزار و شکنجه مشرکان بودند، لذا با سفارش و تدبیر پیامبر به صورت فردى یا دسته جمعى به دیگر مناطق هجرت مىکردند؛ بعضى به حبشه، بعضى به یمن و طائف و برخى به شعب ابىطالب رفتند و پیوسته در ترس و اضطراب بودند و هنگامى که به مدینه مهاجرت کردند، هیچ خانه و کاشانه اى نداشتند و عدّه بسیارى از آنان جزو اصحاب صُفّه ودر مسجد پیامبر جاى گرفته بودند. انصار نیز در اوائل هجرت پیامبر به مدینه، در فقر و ندارى و قحطى گرفتار بودند به حدّى که به دانه اى خرما بسنده مى کردند، به علاوه گرفتار اذیّت و آزار یهودیان نیز بودند.
امّا در اواخر بعثت، خداوند به مسلمانان مکنت و توانایى داد و به چن... ان قدرتى رسیدند که اهل ذمّه به آنان جزیه مى دادند و یا مشرکان همواره در ترس و اضطراب از کشته و اسیرشدن و به غلامى و کنیزى گرفتار شدن توسط مسلمانان بودند و بعضى نیز با طوع و رغبت اموال خود را تقدیم مسلمانان مى کردند. در اینجا خداوند ضعف و ناتوانى آنان را یادآور مى شود تا شکرگزار قدرت و امنیّت موجود باشند.
پیام ها
۱- یادآورى روزهاى ناتوانى و روزهاى یارى خداوند، مایه دور شدن از فتنه هاست. «واتّقوا فتنة - واذکروا»
۲- در ابتدا تعداد مسلمانان، بسیار کم بود. (کلمه «قلیل» به جاى «قلیلون»، تأکید بر کم بودن است)
۳- مسلمانان در مکّه تا پیش از هجرت به مدینه، دائماً ترس و دلهره داشتند. «تخافون» (فعل مضارع، نشانه استمرار است)
۴- در راه حقّ، از کمى نفرات و ناتوانى و آوارگى نهراسیم، «واذکروا اذ انتم قلیل» که یارى خداوند حتمى است. «فاواکم و ایّدکم...»
۵ - امنیّت «فاواکم»، توان رزمى و پیروزى «ایّدکم بنصره» و بهبود امکانات اقتصادى «رزقکم من الطیّبات»، از نعمت هاى ویژه الهى مىباشد.
۶- یادآورى روزهاى ضعف و مقایسه آن با روزهاى پیروزى، مایه شکرگزارى و عشق و توکّل به خداوند است. «واذکروا... لعلّکم تشکرون»
۷- در سایه ایمان، خداوند به گروه اندکِ ضعیفِ هراسناک، عزّت و قدرت و مکنت مى بخشد. (کلّ آیه)
منبع: پایگاه درس هایی از فرآن نمایش بیشتر
تاکنون نظری ثبت نشده است