display result search
- 4539
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 156 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف- آیه 156
وَ اکْتُبْ لَنَا فِى هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِى الْأَخِرَةِ إِنَّا هُدْنَآ إِلَیْکَ قَالَ عَذَابِى أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشَآءُ وَرَحْمَتِى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ فَسَأَکْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَالَّذِینَ هُم بَِایَتِنَا یُؤْمِنُونَ
ترجمه
(خداوندا!) براى ما در این دنیا و در آخرت، خیر و نیکى مقرّر کن که ما به سوى تو رهنمون و بازگشت کرده ایم. (خداوند) فرمود: عذابم را به هر کس که بخواهم (و مستحقّ باشد) مى رسانم، و(لى) رحمتم همه چیز را فرا گرفته است، پس به زودى آن (رحمتم) را براى کسانى که تقوى دارند و زکات مى دهند و آنان که به آیات ما ایمان مى آورند، مقرّر مى دارم.
این آیه، بیان دعاى دیگر حضرت موسى (ع) در پى خواسته قبلى است.
«هُدنا» اشاره دارد به توجّه آنان به سوى خدا وتوبه کردن از راه منحرفان و راه کسانى که تقاضاى نابه جاى دیدار خدا را داشتند.
به نقل ابن عبّاس، هنگامى که آیه «و رحمتى وَسِعَت کلّ شىء» نازل شد، شیطان نیز در رحمت الهى طمع کرد و گفت: عبارت «کلّ شىء»، شامل من هم مى شود. خداوند براى رفع این توهّم فرمود: «سأکتبها للّذین یتّقون...»
آرى، سفره رحمت الهى گسترده است و به همه کس مى رسد، امّا شمول رحمت براى غیر مؤمنان، به تفضّل الهى و به برکت مؤمنان و به طفیل آنان است.
در روایت آمده است که شخصى در نماز مى گفت: «اللهمّ ارحمنى و محمّداً و لاترحم معنا احداً»، خدایا! تنها من و محمّد (ص)را مشمول رحمت خود قرار بده، نه هیچ کس دیگرى را. پیامبر پس از نماز در انتقاد به او فرمود: رحمت نامنتهاى الهى و موضع وسیع و نامحدود را محدود ساختى!
پیام ها
1- بهترین گام ها و کارها، با ثبات ترین آنهاست. «واکتب لنا»
2- انبیا در فکر تأمین سعادت دنیا و آخرت مردمند. «واکتب لنا فى هذه الدنیا حسنة و فى الآخرة»
3- از بهترین دعاها، جامع ترین آنهاست. «فى هذه الدّنیا حسنة و فى الآخرة»
4- بازگشت خالصانه به سوى خدا، راه دریافت الطاف الهى است. «هُدنا»
5 - رحمت الهى نامحدود است، اگر کسى به آن نرسید، تقصیر از خود اوست. «رحمتى وسعت کلّ شىء» نقصى در فاعلیّت رحمت الهى نیست، بلکه نقص در قابلیّت و استقبال ماست.
6- رحمت خداوند فراگیر است، ولى عذاب الهى چنین نیست. «رحمتى وسعت... عذابى اُصیب به مَن اشاء»
7- اصل، رحمت الهى است و عذاب او عارضى است. (براى رحمت، فعل ماضى «وَسعت»، ولى براى عذاب فعل مضارع «اُصیب» آمده است)
8 - دعاى انبیا نیز در چهارچوب حکمت و قانون الهى مستجاب مى شود. «اکتب لنا... سأکتبها للّذین...»
9- با وجود تقوا و عمل به تکالیف، شمول رحمت الهى حتمى است، «سأکتبها للّذین...» ولى با وجود گناه و معصیت، عذاب حتمى نیست، زیرا با توبه و استغفار، امکان مغفرت وجود دارد. «عذابى اصیب به من اشاء»
10- رحمت الهى بى نهایت است، امّا شرط بهره ورى از آن، تقوا، پرداخت زکات و ایمان است. «یتّقون... الزّکاة... یؤمنون» بنابراین کسى که زکات نمى دهد و یا بىتقوا مى باشد، از رحمت الهى محروم و در معرض عذاب الهى است.
11- زکات، در شریعت یهود نیز بوده است. «یؤتون الزکاة»
12- آنچه سبب دریافت الطاف الهى است، ایمان به تمام آیات است، نه بعض آنها. «بآیاتنا یؤمنون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ اکْتُبْ لَنَا فِى هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِى الْأَخِرَةِ إِنَّا هُدْنَآ إِلَیْکَ قَالَ عَذَابِى أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشَآءُ وَرَحْمَتِى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ فَسَأَکْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَوةَ وَالَّذِینَ هُم بَِایَتِنَا یُؤْمِنُونَ
ترجمه
(خداوندا!) براى ما در این دنیا و در آخرت، خیر و نیکى مقرّر کن که ما به سوى تو رهنمون و بازگشت کرده ایم. (خداوند) فرمود: عذابم را به هر کس که بخواهم (و مستحقّ باشد) مى رسانم، و(لى) رحمتم همه چیز را فرا گرفته است، پس به زودى آن (رحمتم) را براى کسانى که تقوى دارند و زکات مى دهند و آنان که به آیات ما ایمان مى آورند، مقرّر مى دارم.
این آیه، بیان دعاى دیگر حضرت موسى (ع) در پى خواسته قبلى است.
«هُدنا» اشاره دارد به توجّه آنان به سوى خدا وتوبه کردن از راه منحرفان و راه کسانى که تقاضاى نابه جاى دیدار خدا را داشتند.
به نقل ابن عبّاس، هنگامى که آیه «و رحمتى وَسِعَت کلّ شىء» نازل شد، شیطان نیز در رحمت الهى طمع کرد و گفت: عبارت «کلّ شىء»، شامل من هم مى شود. خداوند براى رفع این توهّم فرمود: «سأکتبها للّذین یتّقون...»
آرى، سفره رحمت الهى گسترده است و به همه کس مى رسد، امّا شمول رحمت براى غیر مؤمنان، به تفضّل الهى و به برکت مؤمنان و به طفیل آنان است.
در روایت آمده است که شخصى در نماز مى گفت: «اللهمّ ارحمنى و محمّداً و لاترحم معنا احداً»، خدایا! تنها من و محمّد (ص)را مشمول رحمت خود قرار بده، نه هیچ کس دیگرى را. پیامبر پس از نماز در انتقاد به او فرمود: رحمت نامنتهاى الهى و موضع وسیع و نامحدود را محدود ساختى!
پیام ها
1- بهترین گام ها و کارها، با ثبات ترین آنهاست. «واکتب لنا»
2- انبیا در فکر تأمین سعادت دنیا و آخرت مردمند. «واکتب لنا فى هذه الدنیا حسنة و فى الآخرة»
3- از بهترین دعاها، جامع ترین آنهاست. «فى هذه الدّنیا حسنة و فى الآخرة»
4- بازگشت خالصانه به سوى خدا، راه دریافت الطاف الهى است. «هُدنا»
5 - رحمت الهى نامحدود است، اگر کسى به آن نرسید، تقصیر از خود اوست. «رحمتى وسعت کلّ شىء» نقصى در فاعلیّت رحمت الهى نیست، بلکه نقص در قابلیّت و استقبال ماست.
6- رحمت خداوند فراگیر است، ولى عذاب الهى چنین نیست. «رحمتى وسعت... عذابى اُصیب به مَن اشاء»
7- اصل، رحمت الهى است و عذاب او عارضى است. (براى رحمت، فعل ماضى «وَسعت»، ولى براى عذاب فعل مضارع «اُصیب» آمده است)
8 - دعاى انبیا نیز در چهارچوب حکمت و قانون الهى مستجاب مى شود. «اکتب لنا... سأکتبها للّذین...»
9- با وجود تقوا و عمل به تکالیف، شمول رحمت الهى حتمى است، «سأکتبها للّذین...» ولى با وجود گناه و معصیت، عذاب حتمى نیست، زیرا با توبه و استغفار، امکان مغفرت وجود دارد. «عذابى اصیب به من اشاء»
10- رحمت الهى بى نهایت است، امّا شرط بهره ورى از آن، تقوا، پرداخت زکات و ایمان است. «یتّقون... الزّکاة... یؤمنون» بنابراین کسى که زکات نمى دهد و یا بىتقوا مى باشد، از رحمت الهى محروم و در معرض عذاب الهى است.
11- زکات، در شریعت یهود نیز بوده است. «یؤتون الزکاة»
12- آنچه سبب دریافت الطاف الهى است، ایمان به تمام آیات است، نه بعض آنها. «بآیاتنا یؤمنون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است