display result search
- 4168
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 57 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 57
وَهُوَ الَّذِى یُرْسِلُ الرِّیحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَاباً ثِقَالاً سُقْنَهُ لِبَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَنزَلنَا بِهِ الْمَآءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن کُلِّ الثَّمَرَ تِ کَذَ لِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ
ترجمه
و اوست که بادها را پیشاپیشِ (باران) رحمتش به بشارت مى فرستد، تا آنکه (باد) ابرهاى سنگین (پر آب) را به آسانى حمل کند (و آن را) به سوى سرزمین مرده روانه کنیم، پس به این وسیله آب (باران) نازل کردیم و به واسطه آن هرگونه میوه اى را (از زمین) رویاندیم و برآوردیم. مردگان را نیز این گونه (از زمین) بیرون خواهیم آورد، باشد که شما (با دیدن حیات زمین پس از مرگ) متذکّر شوید.
در آیات قبل، خداشناسى و خداپرستى مطرح بود، این جا معاد، و براى هر یک از مبدأ و معاد، به مسائل طبیعى و نظام آفرینش استدلال شده است.
کلمه «اَقلَّت» یعنى به آسانى حمل کردن، و این نشان دهنده آن است که بادها به قدرى قوى هستند که ابرهاى پر آب و سنگین را به آسانى جا به جا مى کنند.
پیام ها
1- قوانین طبیعى با همه پیچیدگى و نظمى که دارند، تحت اراده پروردگار است و نباید انسان را از مبدأ هستى غافل کند. «هو الّذى یرسل الریاح» (در فرمول هاى علمى و قوانین مادّى غرق نشوید، هدایت و حرکت بادها و نزول باران و رویش گیاهان، با تدبیر خداوند است)
2- منکران معاد، برهانى ندارند و تنها استبعاد مى کنند. بیان نمونه هاى حیات در طبیعت و جمع شدن مواد تشکیل دهنده گلابى، سیب و انار که در خاک پخش هستند، نظیر جمع شدن ذرّات مردگان است و این نمونه ها براى رفع آن استبعاد کافى است. «کذلک نخرج الموتى»
3- مرگ، به معناى فنا و نیستى نیست، بلکه تغییر حالت است، همان گونه که زمین مرده، به معناى زمین معدوم و نابود نیست. «سقناه لبلد میّت... فاخرجنا... کذلک نخرج الموتى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَهُوَ الَّذِى یُرْسِلُ الرِّیحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَاباً ثِقَالاً سُقْنَهُ لِبَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَنزَلنَا بِهِ الْمَآءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن کُلِّ الثَّمَرَ تِ کَذَ لِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ
ترجمه
و اوست که بادها را پیشاپیشِ (باران) رحمتش به بشارت مى فرستد، تا آنکه (باد) ابرهاى سنگین (پر آب) را به آسانى حمل کند (و آن را) به سوى سرزمین مرده روانه کنیم، پس به این وسیله آب (باران) نازل کردیم و به واسطه آن هرگونه میوه اى را (از زمین) رویاندیم و برآوردیم. مردگان را نیز این گونه (از زمین) بیرون خواهیم آورد، باشد که شما (با دیدن حیات زمین پس از مرگ) متذکّر شوید.
در آیات قبل، خداشناسى و خداپرستى مطرح بود، این جا معاد، و براى هر یک از مبدأ و معاد، به مسائل طبیعى و نظام آفرینش استدلال شده است.
کلمه «اَقلَّت» یعنى به آسانى حمل کردن، و این نشان دهنده آن است که بادها به قدرى قوى هستند که ابرهاى پر آب و سنگین را به آسانى جا به جا مى کنند.
پیام ها
1- قوانین طبیعى با همه پیچیدگى و نظمى که دارند، تحت اراده پروردگار است و نباید انسان را از مبدأ هستى غافل کند. «هو الّذى یرسل الریاح» (در فرمول هاى علمى و قوانین مادّى غرق نشوید، هدایت و حرکت بادها و نزول باران و رویش گیاهان، با تدبیر خداوند است)
2- منکران معاد، برهانى ندارند و تنها استبعاد مى کنند. بیان نمونه هاى حیات در طبیعت و جمع شدن مواد تشکیل دهنده گلابى، سیب و انار که در خاک پخش هستند، نظیر جمع شدن ذرّات مردگان است و این نمونه ها براى رفع آن استبعاد کافى است. «کذلک نخرج الموتى»
3- مرگ، به معناى فنا و نیستى نیست، بلکه تغییر حالت است، همان گونه که زمین مرده، به معناى زمین معدوم و نابود نیست. «سقناه لبلد میّت... فاخرجنا... کذلک نخرج الموتى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان