display result search
- 5312
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 39 و 40 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 40 و 39
وَقَالَتْ أُولَهُمْ لِأُخْرَیهُمْ فَمَا کَانَ لَکُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْسِبُونَ
إِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بَِایَتِنَا وَاسْتَکْبَرُواْ عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَ بُ السَّمَآءِ وَلَا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى یَلِجَ الْجَمَلُ فِى سَمِّ الْخِیَاطِ وَ کَذَلِکَ نَجْزِى الْمُجْرِمِینَ
ترجمه
و گروه پیشگام (در عذاب)، به پیروان مى گویند: شما هیچ برترى بر ما ندارید، پس عذاب را به خاطر آنچه کسب مى کردید بچشید.
همانا کسانى که آیات ما را دروغ شمردند و مستکبرانه از آن اعراض کردند، درهاى (رحمت) آسمان به روى آنان باز نمى شود و به بهشت وارد نمى شوند، تا آنکه شتر از سوراخ سوزن بگذرد (یعنى نشدنى است)، و اینگونه مجرمان را کیفر مى دهیم.
امام صادق (ع) فرمودند: اعمال و ارواح مؤمنان به سوى آسمان برده مى شود و درهاى آسمان به روى آنان گشوده مى شود، امّا ارواح و اعمال کافران را که به آسمان بالا مى برند ناگهان ندا داده مى شود که «اهبطوا الى السّجّین» آن را به سوى دوزخ پائین بیرید.
«جَمَل»، یا به معناى شتر است، یا طناب ضخیمى که با آن کشتى را در ساحل مهار مى کنند. امّا در اینجا چون مقصود بیان محال بودن ورود کفّار به بهشت است، معناى شتر و عبور شتر از سوراخ سوزن، مناسب تر است. در تفسیر نمونه مى خوانیم: کلمه «جَمَل» بیشتر در معناى شتر استعمال شده است و با توجّه به روایات، این معنا تناسب بیشترى دارد.
در انجیل لوقا نیز آمده است: ورود شتر به سوراخ سوزن، آسانتر از ورود سرمایه داران و دولتمردان به ملکوت اعلى است.
شاید بتوان از ظاهر آیه 40 استفاده کرد که بهشت در آسمان هاست و براى ورود به بهشت باید از درهاى آسمانى گذشت.
حضرت على (ع) فرمود: درهاى آسمان در پنج موقع باز است: هنگام نبرد مجاهدان اسلام، زمان نزول باران، هنگام تلاوت قرآن، موقع فجر و وقت نداى اذان.
خلاف آنکه درهاى رحمت آسمان و زمین به روى مؤمنان با تقوا باز مى شود، «ولو انّ اهل القُرى آمنوا واتّقوا لَفتَحنا علیهم برکات من السماء والارض»، درهاى آسمانى به روى کافران معاند و تکذیب گر بسته شده و گشوده نمى شود. «لاتُفتّح لهم ابواب السماء...»
پیام ها
1- در قیامت رهبران گمراه، پیروان خویش را شریک خود در عذاب مى دانند. «قالت اولاهم لاخراهم...»
2- پیروان شرک براى رهایى از عذاب مضاعف، هیچ مزیّتى بر سران خویش ندارند. «فما کان لکم علینا من فضل»
3- سرنوشت انسان حتّى در باور دوزخیان، در گرو عملکرد خود اوست. «فذوقوا العذاب بما کنتم تکسبون»
4- اعمال و رفتار انسان، در نزول رحمت الهى و عدم نزول آن مؤثّر است. «کذّبوا بآیاتنا و استکبروا عنها لا تفتّح لهم ابواب...»
5 - تکذیب آیات الهى و نپذیرفتن معارف دین، سبب مسدود شدن تمام درهاى رحمت و ورود به بهشت است. «لا تفتّح لهم ابواب... ولا یدخلون الجنّة»
6- سنّت الهى، محروم کردن مجرمان از رحمت خویش در قیامت است. «لا تفتّح لهم ابواب... و کذلک نجزى المجرمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَقَالَتْ أُولَهُمْ لِأُخْرَیهُمْ فَمَا کَانَ لَکُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْسِبُونَ
إِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بَِایَتِنَا وَاسْتَکْبَرُواْ عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَ بُ السَّمَآءِ وَلَا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى یَلِجَ الْجَمَلُ فِى سَمِّ الْخِیَاطِ وَ کَذَلِکَ نَجْزِى الْمُجْرِمِینَ
ترجمه
و گروه پیشگام (در عذاب)، به پیروان مى گویند: شما هیچ برترى بر ما ندارید، پس عذاب را به خاطر آنچه کسب مى کردید بچشید.
همانا کسانى که آیات ما را دروغ شمردند و مستکبرانه از آن اعراض کردند، درهاى (رحمت) آسمان به روى آنان باز نمى شود و به بهشت وارد نمى شوند، تا آنکه شتر از سوراخ سوزن بگذرد (یعنى نشدنى است)، و اینگونه مجرمان را کیفر مى دهیم.
امام صادق (ع) فرمودند: اعمال و ارواح مؤمنان به سوى آسمان برده مى شود و درهاى آسمان به روى آنان گشوده مى شود، امّا ارواح و اعمال کافران را که به آسمان بالا مى برند ناگهان ندا داده مى شود که «اهبطوا الى السّجّین» آن را به سوى دوزخ پائین بیرید.
«جَمَل»، یا به معناى شتر است، یا طناب ضخیمى که با آن کشتى را در ساحل مهار مى کنند. امّا در اینجا چون مقصود بیان محال بودن ورود کفّار به بهشت است، معناى شتر و عبور شتر از سوراخ سوزن، مناسب تر است. در تفسیر نمونه مى خوانیم: کلمه «جَمَل» بیشتر در معناى شتر استعمال شده است و با توجّه به روایات، این معنا تناسب بیشترى دارد.
در انجیل لوقا نیز آمده است: ورود شتر به سوراخ سوزن، آسانتر از ورود سرمایه داران و دولتمردان به ملکوت اعلى است.
شاید بتوان از ظاهر آیه 40 استفاده کرد که بهشت در آسمان هاست و براى ورود به بهشت باید از درهاى آسمانى گذشت.
حضرت على (ع) فرمود: درهاى آسمان در پنج موقع باز است: هنگام نبرد مجاهدان اسلام، زمان نزول باران، هنگام تلاوت قرآن، موقع فجر و وقت نداى اذان.
خلاف آنکه درهاى رحمت آسمان و زمین به روى مؤمنان با تقوا باز مى شود، «ولو انّ اهل القُرى آمنوا واتّقوا لَفتَحنا علیهم برکات من السماء والارض»، درهاى آسمانى به روى کافران معاند و تکذیب گر بسته شده و گشوده نمى شود. «لاتُفتّح لهم ابواب السماء...»
پیام ها
1- در قیامت رهبران گمراه، پیروان خویش را شریک خود در عذاب مى دانند. «قالت اولاهم لاخراهم...»
2- پیروان شرک براى رهایى از عذاب مضاعف، هیچ مزیّتى بر سران خویش ندارند. «فما کان لکم علینا من فضل»
3- سرنوشت انسان حتّى در باور دوزخیان، در گرو عملکرد خود اوست. «فذوقوا العذاب بما کنتم تکسبون»
4- اعمال و رفتار انسان، در نزول رحمت الهى و عدم نزول آن مؤثّر است. «کذّبوا بآیاتنا و استکبروا عنها لا تفتّح لهم ابواب...»
5 - تکذیب آیات الهى و نپذیرفتن معارف دین، سبب مسدود شدن تمام درهاى رحمت و ورود به بهشت است. «لا تفتّح لهم ابواب... ولا یدخلون الجنّة»
6- سنّت الهى، محروم کردن مجرمان از رحمت خویش در قیامت است. «لا تفتّح لهم ابواب... و کذلک نجزى المجرمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان