display result search
- 3872
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 6 و 7 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 6 و 7
آیه قبل، مجازات دنیوى را مطرح کرد و اینجا کیفر و محاسبه اخروى را و با چندین تأکید حتمیّت سؤال قیامت را بیان مى کند و اینکه پرسش و بازخواست، مخصوص مردم نیست، بلکه پیامبران نیز مورد سؤال قرار مى گیرند. «یوم یجمع اللّه الرّسل فیقول ماذا اجبتم قالوا لا علم لنا انّک انت علاّم الغیوب»
سؤال: در قیامت از چه مى پرسند؟
الف: از نعمت ها. «ثمّ لتسئلنّ یومئذ عن النّعیم» در روایات متعدّدى، رهبرى و ولایت را نیز از مصادیق نعمت مورد سؤال در آیه برشمرده اند.
ب: از قرآن و اهل بیت. پیامبر فرمود: از مردم سؤال مى شود که با قرآن و اهل بیت من چگونه عمل کردید؟ «ثمّ اسألهم ما فعلتم بکتاب اللّه و باهلبیتى»
ج: از رفتار و کردار. «لنسئلنّهم اجمعین . عمّا کانوا یعملون»
د: از اعضا و جوارح. «اِنّ السّمع والبَصر والفؤاد کلّ اولئک کان عنه مسئولاً»
ه : از پذیرش و عدم پذیرش رسولان. «یا معشر الجنّ والانس ألم یأتکم رسل منکم...» چنانکه در جاى دیگر از رهبران دینى نیز در مورد برخورد مردم با آنان سؤال مى شود. «یوم یَجمع اللّه الرُّسل فیقول ماذا اُجِبتُم...»
و: از عمر و جوانى که چگونه سپرى شد.
ز: از کسب و درآمد. چنانکه در روایات مى خوانیم: در روز قیامت انسان از چهار چیز به خصوص سؤال و بازخواست مىشود: «شبابک فیما أبلیته و عمرک فیما أفنیتَه و مالک ممّا اکتسبته و فیما أنفقتَه»، در مورد عمر و جوانى که چگونه آن را گذراندى و درباره مال و دارایى که چگونه به دست آوردى و در چه راهى مصرف کردى.
سؤال: این آیات بیان مى کند که سؤال از همه کس حتمى است، امّا در بعضى آیات از جمله آیه 39 سوره الرّحمن آمده که در آن روز، از هیچ انسان و جنّى نسبت به گناهانشان سؤال نمى شود، «فیؤمئذ لا یسئل عن ذنبه انس و لاجانّ» این آیات چگونه قابل جمع است؟
پاسخ: در قیامت، مواقف و ایستگاه ها متعدّد است و هر موقفى صحنه اى خاص دارد؛ در یک موقف، بر لب ها مهر مى خورد و قدرت حرف زدن ندارند. در موقفى دیگر، مهر برداشته مى شود و همه به ناله و استمداد و اقرار مى پردازند. در موقفى از همه مى پرسند، در موقفى نیز سکوت حاکم است و سؤالى نمى شود.
پیامبر اکرم فرمودند: «کُلّکم راع و کُلّکم مسئول عن رَعیّته فالامام یسأل عن النّاس و الرّجل یسأل عن أهله و المرأة تسأل عن بیت زوج ها و العبد یسأل عن مال سیّده» همه شما مسئول زیردستان خود هستید و باید پاسخگو باشید؛ امام از مردمش، مرد از همسرش، زن از رفتار در خانه همسرش و بنده از مال و دارایى مولایش. همچنین فرمودند: خداوند از من نیز سؤال مى کند که آیا ابلاغ رسالت کردم یا نه؟
پیام ها
1- در روز قیامت، هم از رهبران سؤال مى شود، هم از امّت ها (جنّ و انس)، هم از نیکان، هم از بدان، هم از علما وهم از پیروان آنها. «فلنسئلنّالّذین ارسل الیهم ولنسئلنّ المرسلین»
2- سؤال در قیامت، نوعى استشهاد و اقرار گرفتن و توبیخ است و گاهى نیز تقدیر و تشکّر، وگرنه چیزى از خدا پنهان نیست تا با سؤال، رفع ابهام شود. «فلنسئلنّ... فلنقُصّنّ...»
3- علم خداوند، دقیق است. «بعلم» (نکره دلالت بر عظمت و دقّت دارد.)
4- علم خداوند با حضور و نظارت خود اوست و واسطه اى در کار نیست. «...بعلم و ما کنّا غائبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
آیه قبل، مجازات دنیوى را مطرح کرد و اینجا کیفر و محاسبه اخروى را و با چندین تأکید حتمیّت سؤال قیامت را بیان مى کند و اینکه پرسش و بازخواست، مخصوص مردم نیست، بلکه پیامبران نیز مورد سؤال قرار مى گیرند. «یوم یجمع اللّه الرّسل فیقول ماذا اجبتم قالوا لا علم لنا انّک انت علاّم الغیوب»
سؤال: در قیامت از چه مى پرسند؟
الف: از نعمت ها. «ثمّ لتسئلنّ یومئذ عن النّعیم» در روایات متعدّدى، رهبرى و ولایت را نیز از مصادیق نعمت مورد سؤال در آیه برشمرده اند.
ب: از قرآن و اهل بیت. پیامبر فرمود: از مردم سؤال مى شود که با قرآن و اهل بیت من چگونه عمل کردید؟ «ثمّ اسألهم ما فعلتم بکتاب اللّه و باهلبیتى»
ج: از رفتار و کردار. «لنسئلنّهم اجمعین . عمّا کانوا یعملون»
د: از اعضا و جوارح. «اِنّ السّمع والبَصر والفؤاد کلّ اولئک کان عنه مسئولاً»
ه : از پذیرش و عدم پذیرش رسولان. «یا معشر الجنّ والانس ألم یأتکم رسل منکم...» چنانکه در جاى دیگر از رهبران دینى نیز در مورد برخورد مردم با آنان سؤال مى شود. «یوم یَجمع اللّه الرُّسل فیقول ماذا اُجِبتُم...»
و: از عمر و جوانى که چگونه سپرى شد.
ز: از کسب و درآمد. چنانکه در روایات مى خوانیم: در روز قیامت انسان از چهار چیز به خصوص سؤال و بازخواست مىشود: «شبابک فیما أبلیته و عمرک فیما أفنیتَه و مالک ممّا اکتسبته و فیما أنفقتَه»، در مورد عمر و جوانى که چگونه آن را گذراندى و درباره مال و دارایى که چگونه به دست آوردى و در چه راهى مصرف کردى.
سؤال: این آیات بیان مى کند که سؤال از همه کس حتمى است، امّا در بعضى آیات از جمله آیه 39 سوره الرّحمن آمده که در آن روز، از هیچ انسان و جنّى نسبت به گناهانشان سؤال نمى شود، «فیؤمئذ لا یسئل عن ذنبه انس و لاجانّ» این آیات چگونه قابل جمع است؟
پاسخ: در قیامت، مواقف و ایستگاه ها متعدّد است و هر موقفى صحنه اى خاص دارد؛ در یک موقف، بر لب ها مهر مى خورد و قدرت حرف زدن ندارند. در موقفى دیگر، مهر برداشته مى شود و همه به ناله و استمداد و اقرار مى پردازند. در موقفى از همه مى پرسند، در موقفى نیز سکوت حاکم است و سؤالى نمى شود.
پیامبر اکرم فرمودند: «کُلّکم راع و کُلّکم مسئول عن رَعیّته فالامام یسأل عن النّاس و الرّجل یسأل عن أهله و المرأة تسأل عن بیت زوج ها و العبد یسأل عن مال سیّده» همه شما مسئول زیردستان خود هستید و باید پاسخگو باشید؛ امام از مردمش، مرد از همسرش، زن از رفتار در خانه همسرش و بنده از مال و دارایى مولایش. همچنین فرمودند: خداوند از من نیز سؤال مى کند که آیا ابلاغ رسالت کردم یا نه؟
پیام ها
1- در روز قیامت، هم از رهبران سؤال مى شود، هم از امّت ها (جنّ و انس)، هم از نیکان، هم از بدان، هم از علما وهم از پیروان آنها. «فلنسئلنّالّذین ارسل الیهم ولنسئلنّ المرسلین»
2- سؤال در قیامت، نوعى استشهاد و اقرار گرفتن و توبیخ است و گاهى نیز تقدیر و تشکّر، وگرنه چیزى از خدا پنهان نیست تا با سؤال، رفع ابهام شود. «فلنسئلنّ... فلنقُصّنّ...»
3- علم خداوند، دقیق است. «بعلم» (نکره دلالت بر عظمت و دقّت دارد.)
4- علم خداوند با حضور و نظارت خود اوست و واسطه اى در کار نیست. «...بعلم و ما کنّا غائبین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان