display result search
- 2832
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 76 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 76
در زمان ابراهیم (ع) ستاره پرستى رایج بوده و ستاره را در تدبیر هستى مؤثّر مى پنداشتند.
سؤال: آیا پیامبر بزرگى همچون حضرت ابراهیم حتّى براى یک لحظه مى تواند ستاره یا ماه و یا خورشید را بپرستد؟
پاسخ: مجادله و گفتگوى حضرت ابراهیم با مشرکان، از باب مماشات و نشان دادن نرمش در بحث، براى رد عقیده طرف است، نه اینکه عقیده قلبى او باشد زیرا شرک با عصمت منافات دارد. گفتن کلمه «یا قوم» در دو آیهى بعد نشانه مماشات در گفتن «هذا ربّى» است، به همین دلیل وقتى غروب ماه و خورشید را مى بیند، مى گوید: من از شرک شما بیزارم، و نمى گوید از شرک خودم .
به علاوه در آیه قبل خواندیم که خداوند، ملکوت آسمان ها و زمین را به ابراهیم نشان داد و او به یقین رسید و آغاز این آیه با حرف «فاء» شروع شد، یعنى نتیجه آن ملکوت و یقین این نوع استدلال بود.
موجودى که طلوع و غروب دارد، محکوم قوانین است نه حاکم بر آنها. ابراهیم، ابتدا موقّتاً پذیرش آن را اظهار مى کند تا بعد با استدلال ردّ کند.
پیام ها
1- یکى از شیوه هاى احتجاج، اظهار همراهى با عقیده باطل و سپس ردّ کردن آن است. «هذا ربّى»
2- بیدار کردن فطرت ها، فعال کردن اندیشه ها و توجّه به احساسات، از بهترین شیوه هاى تبلیغ است. «لا اُحبّ الافلین»
3- محبوب واقعى کسى است که محدود به مکان، زمان و موقّت نباشد. «لاأحبّ الافلین»
4- معبود، باید محبوب و عبادت باید عاشقانه باشد، روح دین، عشق است. «لاأحبّ الافلین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در زمان ابراهیم (ع) ستاره پرستى رایج بوده و ستاره را در تدبیر هستى مؤثّر مى پنداشتند.
سؤال: آیا پیامبر بزرگى همچون حضرت ابراهیم حتّى براى یک لحظه مى تواند ستاره یا ماه و یا خورشید را بپرستد؟
پاسخ: مجادله و گفتگوى حضرت ابراهیم با مشرکان، از باب مماشات و نشان دادن نرمش در بحث، براى رد عقیده طرف است، نه اینکه عقیده قلبى او باشد زیرا شرک با عصمت منافات دارد. گفتن کلمه «یا قوم» در دو آیهى بعد نشانه مماشات در گفتن «هذا ربّى» است، به همین دلیل وقتى غروب ماه و خورشید را مى بیند، مى گوید: من از شرک شما بیزارم، و نمى گوید از شرک خودم .
به علاوه در آیه قبل خواندیم که خداوند، ملکوت آسمان ها و زمین را به ابراهیم نشان داد و او به یقین رسید و آغاز این آیه با حرف «فاء» شروع شد، یعنى نتیجه آن ملکوت و یقین این نوع استدلال بود.
موجودى که طلوع و غروب دارد، محکوم قوانین است نه حاکم بر آنها. ابراهیم، ابتدا موقّتاً پذیرش آن را اظهار مى کند تا بعد با استدلال ردّ کند.
پیام ها
1- یکى از شیوه هاى احتجاج، اظهار همراهى با عقیده باطل و سپس ردّ کردن آن است. «هذا ربّى»
2- بیدار کردن فطرت ها، فعال کردن اندیشه ها و توجّه به احساسات، از بهترین شیوه هاى تبلیغ است. «لا اُحبّ الافلین»
3- محبوب واقعى کسى است که محدود به مکان، زمان و موقّت نباشد. «لاأحبّ الافلین»
4- معبود، باید محبوب و عبادت باید عاشقانه باشد، روح دین، عشق است. «لاأحبّ الافلین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است