display result search
- 3649
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 30 و 29 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 29 و 30
وَقَالُواْ إِنْ هِىَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیاَ وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ
وَلَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ
ترجمه
و گفتند: جز زندگى دنیوى ما، هیچ زندگى دیگرى نیست و ما (پس از مرگ) برانگیحته نمى شویم.
و اگر ببینى آنگاه که در برابر پروردگارشان بازداشته شده اند، (خدا) مى فرماید: آیا این (رستاخیز) حقّ نیست؟ مى گویند: بلى، به پروردگارمان سوگند (که حقّ است). او مىفرماید: پس به کیفر کفرورزى ها و کفران هایتان، عذاب را بچشید.
در آیه 27 و 30، دو بار کلمه «و لو ترى» تکرار شده است تا صحنه هاى سخت قیامت را ترسیم و گامى براى هدایت مردم باشد.
طبق آیه 30 خداوند با مجرم سخن مى گوید. ولى بعضى آیات، سخن گفتن خدارا با آنان نفى مى کند. «لایکلّمهم اللَّه»، این مطلب یا اشاره به مواقف و صحنه هاى مختلف در قیامت است، و یا آنکه مراد آن است که خداوند با آنان کلام طیّب و دلشادکننده نمى گوید.
در آیه 22، خداوند کفّار را در برابر نفى توحید مؤاخذه نمود: «أین شرکاؤکم» و در آیه 27 به خاطر تکذیب نبوّت مؤاخذه کرد: «لانکذّب بایات ربّنا» و در آیه 30 به سبب انکار قیامت مؤاخذه مى کند. «ألیس هذا بالحقّ»
اسلام براى انسان ها چند نوع حیات را ترسیم مى کند:
1- حیات دنیا. «زهرة الحیاة الدّنیا»
2- حیات برزخى. «من ورائهم برزخ الى یوم یبعثون»
3- حیات معنوى و هدایت. «دعاکم لما یحییکم»
4- حیات اجتماعى. «ولکم فى القصاص حیاة»
5 - حیات طیبه (در سایه قلب آرام و قناعت). «فلنحیّینه حیاة طیّبة»
پیام ها
1- مشرکین، افرادى سطحىنگر و مادّى هستند و محدوده حیات را تنها در همین دنیا مىبینند و منکر رستاخیزند. «اِن هى الاّ حیاتنا الدّنیا» (اگر در جاى دیگر قرآن مشرکین بت را شفیع خود مى دانند: «هؤلاء شفعاؤنا» مرادشان شفاعت در دنیاست.)
2- خداوند، پیامبرش را تسلیت و دلجویى مى دهد که همه لجاجتها بىپاسخ نخواهد ماند. «و لوترى»
3- مجرمان، همانند اسیران ذلیل، بازداشت و نگهداشته مىشوند. «اذ وقفوا»
4- در قیامت قاضى و بازپرس در درجه اوّل خود خداوند است. «قال ألیس هذا بالحقّ»
5 - اعترافات کفّار و مشرکان در قیامت، سودى ندارد. «قالوا بلى... فذوقوا»
6- کفّار، در قیامت بارها سوگند یاد مى کنند. «واللّه ربّنا ما کنّا مشرکین - قالوا بلى و ربّنا»
7- کیفرهاى قیامت، به خاطر مداومت در کفر و انکار معاد در دنیاست. «و مانحن بمبعوثین... فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَقَالُواْ إِنْ هِىَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیاَ وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ
وَلَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُواْ عَلَى رَبِّهِمْ قَالَ أَلَیْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُواْ بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ
ترجمه
و گفتند: جز زندگى دنیوى ما، هیچ زندگى دیگرى نیست و ما (پس از مرگ) برانگیحته نمى شویم.
و اگر ببینى آنگاه که در برابر پروردگارشان بازداشته شده اند، (خدا) مى فرماید: آیا این (رستاخیز) حقّ نیست؟ مى گویند: بلى، به پروردگارمان سوگند (که حقّ است). او مىفرماید: پس به کیفر کفرورزى ها و کفران هایتان، عذاب را بچشید.
در آیه 27 و 30، دو بار کلمه «و لو ترى» تکرار شده است تا صحنه هاى سخت قیامت را ترسیم و گامى براى هدایت مردم باشد.
طبق آیه 30 خداوند با مجرم سخن مى گوید. ولى بعضى آیات، سخن گفتن خدارا با آنان نفى مى کند. «لایکلّمهم اللَّه»، این مطلب یا اشاره به مواقف و صحنه هاى مختلف در قیامت است، و یا آنکه مراد آن است که خداوند با آنان کلام طیّب و دلشادکننده نمى گوید.
در آیه 22، خداوند کفّار را در برابر نفى توحید مؤاخذه نمود: «أین شرکاؤکم» و در آیه 27 به خاطر تکذیب نبوّت مؤاخذه کرد: «لانکذّب بایات ربّنا» و در آیه 30 به سبب انکار قیامت مؤاخذه مى کند. «ألیس هذا بالحقّ»
اسلام براى انسان ها چند نوع حیات را ترسیم مى کند:
1- حیات دنیا. «زهرة الحیاة الدّنیا»
2- حیات برزخى. «من ورائهم برزخ الى یوم یبعثون»
3- حیات معنوى و هدایت. «دعاکم لما یحییکم»
4- حیات اجتماعى. «ولکم فى القصاص حیاة»
5 - حیات طیبه (در سایه قلب آرام و قناعت). «فلنحیّینه حیاة طیّبة»
پیام ها
1- مشرکین، افرادى سطحىنگر و مادّى هستند و محدوده حیات را تنها در همین دنیا مىبینند و منکر رستاخیزند. «اِن هى الاّ حیاتنا الدّنیا» (اگر در جاى دیگر قرآن مشرکین بت را شفیع خود مى دانند: «هؤلاء شفعاؤنا» مرادشان شفاعت در دنیاست.)
2- خداوند، پیامبرش را تسلیت و دلجویى مى دهد که همه لجاجتها بىپاسخ نخواهد ماند. «و لوترى»
3- مجرمان، همانند اسیران ذلیل، بازداشت و نگهداشته مىشوند. «اذ وقفوا»
4- در قیامت قاضى و بازپرس در درجه اوّل خود خداوند است. «قال ألیس هذا بالحقّ»
5 - اعترافات کفّار و مشرکان در قیامت، سودى ندارد. «قالوا بلى... فذوقوا»
6- کفّار، در قیامت بارها سوگند یاد مى کنند. «واللّه ربّنا ما کنّا مشرکین - قالوا بلى و ربّنا»
7- کیفرهاى قیامت، به خاطر مداومت در کفر و انکار معاد در دنیاست. «و مانحن بمبعوثین... فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است