- 6870
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 18 سوره نساء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نساء - آیه 18
وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّى تُبْتُ الَْنَ وَلَا الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ کُفَّارٌ أُوْلَئِکَ أَعْتَدْنَا لهم عَذَاباً أَلِیماً
ترجمه
و پذیرش توبه، براى کسانى که کارهاى زشت مى کنند تا وقتى که مرگ یکى از آنان فرا رسد، آنگاه مى گوید: همانا الآن توبه کردم، نیست. و نیز براى آنان که کافر بمیرند، بلکه براى آنان عذاب دردناک مهیّا کرده ایم.
1- توبه در حال اختیار و آزادى ارزش دارد، نه در حال اضطرار یا مواجهه با خطر. «اذا حضر احدهم الموت قال انّى تبت الآن»
2- اصرار بر گناه، توفیق توبه را از انسان مى گیرد. کلمه «یعملون» نشانه استمرار و کلمه «سیّئات» به معناى تعدّد و تکرار گناه است.
3- توبه رانباید به تأخیر انداخت. چون زمان مرگ معلوم نیست و توبه هنگام معاینه مرگ، پذیرفته نمى شود. «اذا حضر احدهم الموت...»
4- هنگام خطر و مرگ، فطرت خداشناسى انسان آشکار مى شود. «انّى تُبت الآن»
5 - کافر مردن و بد عاقبتى، همه اعمال نیک و از جمله توبه را تباه و حبط مى کند. «یموتون و هم کفّار»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّى تُبْتُ الَْنَ وَلَا الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ کُفَّارٌ أُوْلَئِکَ أَعْتَدْنَا لهم عَذَاباً أَلِیماً
ترجمه
و پذیرش توبه، براى کسانى که کارهاى زشت مى کنند تا وقتى که مرگ یکى از آنان فرا رسد، آنگاه مى گوید: همانا الآن توبه کردم، نیست. و نیز براى آنان که کافر بمیرند، بلکه براى آنان عذاب دردناک مهیّا کرده ایم.
1- توبه در حال اختیار و آزادى ارزش دارد، نه در حال اضطرار یا مواجهه با خطر. «اذا حضر احدهم الموت قال انّى تبت الآن»
2- اصرار بر گناه، توفیق توبه را از انسان مى گیرد. کلمه «یعملون» نشانه استمرار و کلمه «سیّئات» به معناى تعدّد و تکرار گناه است.
3- توبه رانباید به تأخیر انداخت. چون زمان مرگ معلوم نیست و توبه هنگام معاینه مرگ، پذیرفته نمى شود. «اذا حضر احدهم الموت...»
4- هنگام خطر و مرگ، فطرت خداشناسى انسان آشکار مى شود. «انّى تُبت الآن»
5 - کافر مردن و بد عاقبتى، همه اعمال نیک و از جمله توبه را تباه و حبط مى کند. «یموتون و هم کفّار»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان