display result search
- 95
- 1000
- 1000
- 1000
تمدن پایه‌گذاری شده توسط رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، 29
سخنرانی آیت الله سید حسن عاملی با موضوع «تمدن پایه‌گذاری شده توسط رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله»، جلسه بیست و نهم: منظومه فکری و سیره رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، سال 1404
بحث ما در منظومه فکری رسول خداست. مقدمتاً حالا یک مطالبی راجع به احترام خدا، توصیف خدا نسبت به رسول خدا داشته باشم. می‌دونید که ما مشتاق هستیم که کسی که نزدیک‌تر به خداست، از خدا برای ما صحبت بکنه. این برای ما خیلی مهمه، چون عظمت خدا رو از نزدیک درک کرده و ما از اون طریق یه قاب تصویر خوبی می‌تونیم داشته باشیم. اون کسی نیست جز رسول خدا. هیچ پیغمبری، هیچ نبی مرسلی به این پایه از معرفت نرسیده است. معراجش هم یک‌بار، دوبار نبوده است. چندین بار خدای متعال در عظمت خودش سیر داده است رسول خدا رو.
یه نکته مهمی که در قرآن ملاحظه می‌شه، احترام خاص خداست به پیغمبر. یعنی شخصیتی داره که خدا احترامش رو نگه می‌داره. اون‌قدر با ادبیات فاخر صحبت کرده: وَکَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیمًا. فضل خدا، یعنی این مسئله، مسئله نیستا! عنایت خدا، زحمت خداست. لَامَرْکَ أَنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتهم یَعْمَهُونَ. اگر کسی ببینه، چقدر اون‌ها که منحرفند و مست هستند، باید زندگی تو رو نگاه بکنن. زندگی تو برهان است، دلیل است، بینه است. یعنی قسم، قسم به بینه است. در دادگاه یک قسم داریم، یک بینه داریم. بله، اینجا قسم به بینه است. یعنی هر کس زندگی تو رو نگاه کنه می‌گن این ها در سکرند
یه تعبیر جالبی که خدا داره، اون هم اینه که: تا تو هستی، من حیا می‌کنم از اینکه این ها رو عذاب بکنم. جایی که پیغمبر هست، خدا عذاب نمی‌کنه. وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ. یعنی خدا دافعه بلا معرفی کرده نازنین پیغمبر ما رو. به چه رتبه‌ای از عبودیت و معرفت باید رسید که صاحب کائنات اون‌قدر احترام داشته باشه؟ می‌گه: بده، الان با وجود این، مثلاً مست بکنم؟ در امت مرسوم مست نیست. به احترام پیغمبر، عذاب نازل نمی‌شه تا پیغمبر ما هست.
خدای متعال به احترام معلوم می‌شه که چند مطلب دافعه بلاست. حالا این رو عرض می‌کنم، خیلی خوبه. یکی عبارت از استغفار. این آیه هم می‌گه: وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ. اون هم جمله اسمیه آورده که یعنی دائمی است. پیغمبر جمله فعلیه آورده، یعنی پیغمبر همیشگی نیست. استغفار اون خرابی‌هایی که درست شده در سلوک، مخصوصاً که مانع می‌شه رحمت نازل بشه، تمام کسری‌های طول مسیری که خراب کردیم، این استغفار برطرف می‌کنه. اون‌قدر مقام استغفار بالاست. یعنی سهل نگیریم استغفار رو. استغفار باعث می‌شه که اون خلاها پر بشه، خرابی‌ها جبران بشه، عنایت خدا برگرده و دنبالش انسان مستعد مقاماتی بشه.
می فرماید: وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ وَتُوبُوا إِلَیْهِ. اولی استغفار، دومی رسول خدا، سومی تضرع است. خدا در قرآن می‌گوید، گلایه می‌کنه: من وقتی بلا رو فرستادم، چرا تضرع نکردید؟ یعنی اگر تضرع می‌کردید، من بلا رو برمی‌گردوندم. این رو خیلی دقت کنید.
بحث ما در منظومه فکری رسول خداست. مقدمتاً حالا یک مطالبی راجع به احترام خدا، توصیف خدا نسبت به رسول خدا داشته باشم. می‌دونید که ما مشتاق هستیم که کسی که نزدیک‌تر به خداست، از خدا برای ما صحبت بکنه. این برای ما خیلی مهمه، چون عظمت خدا رو از نزدیک درک کرده و ما از اون طریق یه قاب تصویر خوبی می‌تونیم داشته باشیم. اون کسی نیست جز رسول خدا. هیچ پیغمبری، هیچ نبی مرسلی به این پایه از معرفت نرسیده است. معراجش هم یک‌بار، دوبار نبوده است. چندین بار خدای متعال در عظمت خودش سیر داده است رسول خدا رو.
یه نکته مهمی که در قرآن ملاحظه می‌شه، احترام خاص خداست به پیغمبر. یعنی شخصیتی داره که خدا احترامش رو نگه می‌داره. اون‌قدر با ادبیات فاخر صحبت کرده: وَکَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیمًا. فضل خدا، یعنی این مسئله، مسئله نیستا! عنایت خدا، زحمت خداست. لَامَرْکَ أَنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتهم یَعْمَهُونَ. اگر کسی ببینه، چقدر اون‌ها که منحرفند و مست هستند، باید زندگی تو رو نگاه بکنن. زندگی تو برهان است، دلیل است، بینه است. یعنی قسم، قسم به بینه است. در دادگاه یک قسم داریم، یک بینه داریم. بله، اینجا قسم به بینه است. یعنی هر کس زندگی تو رو نگاه کنه می‌گن این ها در سکرند
یه تعبیر جالبی که خدا داره، اون هم اینه که: تا تو هستی، من حیا می‌کنم از اینکه این ها رو عذاب بکنم. جایی که پیغمبر هست، خدا عذاب نمی‌کنه. وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ. یعنی خدا دافعه بلا معرفی کرده نازنین پیغمبر ما رو. به چه رتبه‌ای از عبودیت و معرفت باید رسید که صاحب کائنات اون‌قدر احترام داشته باشه؟ می‌گه: بده، الان با وجود این، مثلاً مست بکنم؟ در امت مرسوم مست نیست. به احترام پیغمبر، عذاب نازل نمی‌شه تا پیغمبر ما هست.
خدای متعال به احترام معلوم می‌شه که چند مطلب دافعه بلاست. حالا این رو عرض می‌کنم، خیلی خوبه. یکی عبارت از استغفار. این آیه هم می‌گه: وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ. اون هم جمله اسمیه آورده که یعنی دائمی است. پیغمبر جمله فعلیه آورده، یعنی پیغمبر همیشگی نیست. استغفار اون خرابی‌هایی که درست شده در سلوک، مخصوصاً که مانع می‌شه رحمت نازل بشه، تمام کسری‌های طول مسیری که خراب کردیم، این استغفار برطرف می‌کنه. اون‌قدر مقام استغفار بالاست. یعنی سهل نگیریم استغفار رو. استغفار باعث می‌شه که اون خلاها پر بشه، خرابی‌ها جبران بشه، عنایت خدا برگرده و دنبالش انسان مستعد مقاماتی بشه.
می فرماید: وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ وَتُوبُوا إِلَیْهِ. اولی استغفار، دومی رسول خدا، سومی تضرع است. خدا در قرآن می‌گوید، گلایه می‌کنه: من وقتی بلا رو فرستادم، چرا تضرع نکردید؟ یعنی اگر تضرع می‌کردید، من بلا رو برمی‌گردوندم. این رو خیلی دقت کنید.
تاکنون نظری ثبت نشده است