display result search
- 160
- 1000
- 1000
- 1000
حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام، مظهر رفاقت خدا
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام، مظهر رفاقت خدا"، سال 1403
میلاد اولیا الهی از مصادیق یوم الله است که خداوند جلوه بیشتری برای بشر در آن روز دارد. خداوند گاهی اوقات جلوه هایش جمالی هست با نعمات و گاهی اوقات جلالی هست با نقمات یا عذاب هست. میلاد اولیا الهی از مصادیق جلوه جمالی و رحمانی خداوند تبارک و تعالی هست برای بشریت. اولیا الهی هدایای بی نظیر خداوند به دوستانش هستند که بدون آنها طی کردن مسیر خدا میسر نیست. این اولیا الهی هستند که هم راهنما هستند و هم وجودشان و حیاتشان و حتی شهادت و ماتم شان هم برای انسان آرام بخش، جان بخش و نورآفرین هست. مرقد و قبور اینها برای ما میکده هایی هست که انسان غم های دنیایی را در آنجا به فراموشی می سپارد و از مستی های شرابه های نجس و غفلت های دنیایی خارج می شود. همانطور که قرآن فرمود: مصداق شراب طهور الهیست. یکی از نام های الهی در قرآن ساقی هست و در این غایت شراب طهور یعنی پاک کننده به مومنین و دوستانش عطا می کند و این شراب باعث می شود که ما دنیا و غم های دنیا را فراموش بکنیم و از لذات و نعیم انسانی ابدی و بهشتی لذت ببریم و یاد آنجا بیفتیم. انسان وقتی که وارد حرم مطهر آنها می شود، واقعا مصداقی از بهشت هست و با همه فضاهای دیگر متفاوت هست. ما در دعاهایمان از خدا رفیق راه می خواهیم. قطعا در طی کردن این مسیر هم انسان احتیاج به رفیق دارد. حضرت عبدالعظیم یکی از رفقای بسیار دوست داشتنی برای انسان هست و سایر امامزادگانی که در جوار ایشان هستند و همه اولیا الهی همینطور هستند و مصداق خوب رفیق هستند. خداوند وقتی که این اسم روی آنها می گذارد ما باید به تناسب این اسما با آنها ارتباط برقرار کنیم. رفیق یعنی کسی که رفق دارد و مدارا می کند با تو و شما می دانید با بقیه فرق دارد. پس رفاقت و دوستی یعنی من اصلا نمی توانم به هوای کسی پا بگذارم رویش و از عبور کنم. حالا یک کسی می آید از روی امام معصوم عبور می کند و از روی مربی اش عبور می کند، وقتی رد شدی دیگر او رفیق تو نیست. همه لیاقت رفاقت را ندارند و قرآن می فرماید: ائمه و اولیا الهی رفیق شما هستند و اینها از روی شما رد نمی شوند و اینها پا روی شما نمی گذارند و حتی اگر شما گناه هم بکنید از چشم آنها نمی افتید. ما باید تا زمانی که در این دنیا هستیم با اهلبیت و اولیای الهی رفاقت کنیم چرا که در ان دنیا دیگر پیدا کردن رفقای الهی دشوار میشود. دوستی و رفاقت با اهلبیت علیهم‌السلام انسان را بالا می برد و به مقامات می رساند.حضرت عبدالعظیم علیه السلام یکی از مظاهر اسم رفیق خداست. رفیق، وفادار و پاکار است. رفاقت ایشان برای ما دارایی های ابدی و حقیقی زیادی به دنبال دارد.
میلاد اولیا الهی از مصادیق یوم الله است که خداوند جلوه بیشتری برای بشر در آن روز دارد. خداوند گاهی اوقات جلوه هایش جمالی هست با نعمات و گاهی اوقات جلالی هست با نقمات یا عذاب هست. میلاد اولیا الهی از مصادیق جلوه جمالی و رحمانی خداوند تبارک و تعالی هست برای بشریت. اولیا الهی هدایای بی نظیر خداوند به دوستانش هستند که بدون آنها طی کردن مسیر خدا میسر نیست. این اولیا الهی هستند که هم راهنما هستند و هم وجودشان و حیاتشان و حتی شهادت و ماتم شان هم برای انسان آرام بخش، جان بخش و نورآفرین هست. مرقد و قبور اینها برای ما میکده هایی هست که انسان غم های دنیایی را در آنجا به فراموشی می سپارد و از مستی های شرابه های نجس و غفلت های دنیایی خارج می شود. همانطور که قرآن فرمود: مصداق شراب طهور الهیست. یکی از نام های الهی در قرآن ساقی هست و در این غایت شراب طهور یعنی پاک کننده به مومنین و دوستانش عطا می کند و این شراب باعث می شود که ما دنیا و غم های دنیا را فراموش بکنیم و از لذات و نعیم انسانی ابدی و بهشتی لذت ببریم و یاد آنجا بیفتیم. انسان وقتی که وارد حرم مطهر آنها می شود، واقعا مصداقی از بهشت هست و با همه فضاهای دیگر متفاوت هست. ما در دعاهایمان از خدا رفیق راه می خواهیم. قطعا در طی کردن این مسیر هم انسان احتیاج به رفیق دارد. حضرت عبدالعظیم یکی از رفقای بسیار دوست داشتنی برای انسان هست و سایر امامزادگانی که در جوار ایشان هستند و همه اولیا الهی همینطور هستند و مصداق خوب رفیق هستند. خداوند وقتی که این اسم روی آنها می گذارد ما باید به تناسب این اسما با آنها ارتباط برقرار کنیم. رفیق یعنی کسی که رفق دارد و مدارا می کند با تو و شما می دانید با بقیه فرق دارد. پس رفاقت و دوستی یعنی من اصلا نمی توانم به هوای کسی پا بگذارم رویش و از عبور کنم. حالا یک کسی می آید از روی امام معصوم عبور می کند و از روی مربی اش عبور می کند، وقتی رد شدی دیگر او رفیق تو نیست. همه لیاقت رفاقت را ندارند و قرآن می فرماید: ائمه و اولیا الهی رفیق شما هستند و اینها از روی شما رد نمی شوند و اینها پا روی شما نمی گذارند و حتی اگر شما گناه هم بکنید از چشم آنها نمی افتید. ما باید تا زمانی که در این دنیا هستیم با اهلبیت و اولیای الهی رفاقت کنیم چرا که در ان دنیا دیگر پیدا کردن رفقای الهی دشوار میشود. دوستی و رفاقت با اهلبیت علیهم‌السلام انسان را بالا می برد و به مقامات می رساند.حضرت عبدالعظیم علیه السلام یکی از مظاهر اسم رفیق خداست. رفیق، وفادار و پاکار است. رفاقت ایشان برای ما دارایی های ابدی و حقیقی زیادی به دنبال دارد.
تاکنون نظری ثبت نشده است