display result search
- 5751
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر سوره بقره آیه 156
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع سوره بقره آیه ی 165
صابران، به جاى خودباختگى و پناهندگى به دیگران، تنها به خدا پناه مى برند. زیرا از دید آنها، تمام جهان کلاس درس و میدان آزمایش است که باید در آن رشد کنیم. دنیا جاى ماندن نیست، خوابگاه و عشرتکده نیست و شداید و سختى هاى آن نیز نشانه ى بى مهرى خداوند نیست. ناگوارى ها براى آن است که زیر پاى ما داغ شود تا تندتر و سریع تر حرکت کنیم، بنابراین در تلخى ها نیز شیرینى است. زیرا شکوفا شدن استعدادها و کامیابى از پاداش هاى الهى را بدنبال دارد.
مصیبت هایى که از طرف اوست، تصرف مالک حقیقى و خداوند در مملوک خود است. اگر انسان بداند که خداوند حکیم و رحیم است و او نیز بندهاى بوده که قبلاً هیچ نبوده؛ «لم یک شیئاً» و حتّى بعد از مراحلى هم چیز قابل ذکرى نبوده است؛ «لم یکن شیئاً مذکورا» خواهد پذیرفت که من باید در اختیار او باشم. او مرا از جماد به نبات، و از نبات به حیوان و از مرتبه ى حیوانیّت به انسانیّت سوق داده و این حوادث را براى رشد و ارتقاى من قرار داده است. همانگونه که ما دانه ى گندم را زیر فشار، آرد مى کنیم و بعد نیز در آتش تنور، تبدیل به نان مى کنیم تا مراحل وجودى او را بالا بریم.
شعار صابران «انّا لِلّه و انّا الیه راجعون» است. در حدیث مى خوانیم: هرگاه با مصیبتى مواجه شدید، جمله ى «انّا لِلّه و انّا الیه راجعون» را بگویید. گفتن «انّا لِلّه» و یاد خدا به هنگام ناگوارى ها، آثار فراوان دارد:
الف: انسان را از کلام کفر آمیز و شکایت باز مى دارد.
ب: موجب تسلیت و دلدارى و تلقین به انسان است.
ج: مانع وسوسه هاى شیطانى است.
د: اظهار عقاید حقّ است.
ه : براى دیگران درس و الگو شدن است.
مردم در برابر مشکلات و مصایب چند دسته اند:
الف: گروهى جیغ و داد مىکنند. «اذا مسّه الشّر جزوعاً»
ب: گروهى بردبار و صبور هستند. «و بشّر الصابرین»
ج: گروهى علاوه بر صبر، شکرگزارند. «اللّهم لک الحَمد حَمد الشّاکرین لَک على مُصابهم»
این برخوردها، نشانه ى معرفت هر کس نسبت به فلسفه ى مصایب و سختى هاست. همانگونه که کودک، از خوردن پیاز تند، بىتابى مى کند و نوجوان تحمّل مى کند، ولى بزرگسال پول مى دهد تا پیاز خریده و بخورد.
پیام ها
1- ریشه ى صبر، ایمان به خداوند، معاد وامید به دریافت پاداش است. «الصّابرین الّذین... قالوا انّا للّه و انّا الیه راجعون»
منبع :پایگاه درس هایی از قرآن
صابران، به جاى خودباختگى و پناهندگى به دیگران، تنها به خدا پناه مى برند. زیرا از دید آنها، تمام جهان کلاس درس و میدان آزمایش است که باید در آن رشد کنیم. دنیا جاى ماندن نیست، خوابگاه و عشرتکده نیست و شداید و سختى هاى آن نیز نشانه ى بى مهرى خداوند نیست. ناگوارى ها براى آن است که زیر پاى ما داغ شود تا تندتر و سریع تر حرکت کنیم، بنابراین در تلخى ها نیز شیرینى است. زیرا شکوفا شدن استعدادها و کامیابى از پاداش هاى الهى را بدنبال دارد.
مصیبت هایى که از طرف اوست، تصرف مالک حقیقى و خداوند در مملوک خود است. اگر انسان بداند که خداوند حکیم و رحیم است و او نیز بندهاى بوده که قبلاً هیچ نبوده؛ «لم یک شیئاً» و حتّى بعد از مراحلى هم چیز قابل ذکرى نبوده است؛ «لم یکن شیئاً مذکورا» خواهد پذیرفت که من باید در اختیار او باشم. او مرا از جماد به نبات، و از نبات به حیوان و از مرتبه ى حیوانیّت به انسانیّت سوق داده و این حوادث را براى رشد و ارتقاى من قرار داده است. همانگونه که ما دانه ى گندم را زیر فشار، آرد مى کنیم و بعد نیز در آتش تنور، تبدیل به نان مى کنیم تا مراحل وجودى او را بالا بریم.
شعار صابران «انّا لِلّه و انّا الیه راجعون» است. در حدیث مى خوانیم: هرگاه با مصیبتى مواجه شدید، جمله ى «انّا لِلّه و انّا الیه راجعون» را بگویید. گفتن «انّا لِلّه» و یاد خدا به هنگام ناگوارى ها، آثار فراوان دارد:
الف: انسان را از کلام کفر آمیز و شکایت باز مى دارد.
ب: موجب تسلیت و دلدارى و تلقین به انسان است.
ج: مانع وسوسه هاى شیطانى است.
د: اظهار عقاید حقّ است.
ه : براى دیگران درس و الگو شدن است.
مردم در برابر مشکلات و مصایب چند دسته اند:
الف: گروهى جیغ و داد مىکنند. «اذا مسّه الشّر جزوعاً»
ب: گروهى بردبار و صبور هستند. «و بشّر الصابرین»
ج: گروهى علاوه بر صبر، شکرگزارند. «اللّهم لک الحَمد حَمد الشّاکرین لَک على مُصابهم»
این برخوردها، نشانه ى معرفت هر کس نسبت به فلسفه ى مصایب و سختى هاست. همانگونه که کودک، از خوردن پیاز تند، بىتابى مى کند و نوجوان تحمّل مى کند، ولى بزرگسال پول مى دهد تا پیاز خریده و بخورد.
پیام ها
1- ریشه ى صبر، ایمان به خداوند، معاد وامید به دریافت پاداش است. «الصّابرین الّذین... قالوا انّا للّه و انّا الیه راجعون»
منبع :پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است