display result search
- 3907
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 4 سوره قصص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص - آیه 4
إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِى الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ طَآئِفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَآءَهُمْ وَیَسْتَحْىِ نِسَآءَهُمْ إِنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ
ترجمه
همانا فرعون در سرزمین (مصر) سرکشى کرده و مردم آنجا را فرقه فرقه نموده است، گروهى از آنان را به زبونى و ناتوانى کشانده، پسرانشان را سر مىبرد و زنانشان را (براى کنیزى) زنده نگه مىدارد. به راستى که او از تبهکاران است.
کلمه «شِیَع» جمع «شیعة»، در اصل به معناى دنباله روى و تبعیّت است ولى از آنجا که در یک گروه، معمولاً بعضى از بعضى دیگر پیروى مى کنند، به معناى گروه نیز مى آید.
کلمه «نساء» به معناى زنان است، ولى شاید در این آیه مراد دختران باشند، زیرا در برابر پسران قرار گرفته اند.
کلمه «فرعون» نام شخص نیست، بلکه عنوان پادشاهان مصر بوده است. چنانکه «کسرى» عنوان پادشاهان ایران و «قیصر» عنوانِ پادشاهان روم بوده است.
پیام ها
1- شناخت اوضاع و احوال جوامع در هنگام ظهور و بعثت پیامبران، امرى لازم است. «اِنّ فرعون...»
2- در شناخت نظامها، اشخاص مهم نیستند، بلکه عملکردها اهمیّت دارند. «انّ فرعون علا فى الارض» (نام «فرعون» بهخاطر عملکرد استکبارى ومتجاوزانه اوست)
3- تکبّر و گردنکشى، زمینهى فساد و گناه است. «علا فى الارض... یستضعف... یذبّح...»
4- تفرقه اندازى، بارزترین اهرم سلطه مستکبران بر مردم است. «جعل اهلها شیعا» (تا وقتى مردم اتّحاد و همبستگى داشته باشند، طاغوتها قدرتى ندارند و نمىتوانند کارى از پیش ببرند.)
5 - تفرقه، مقدّمه ذلّت پذیرى است. ابتدا مردم گروه گروه و متفرّق مى شوند سپس به استضعاف کشیده مى شوند. «شیعاً یستضعف»
6- اعمال خلاف کارگزاران، به پاى حاکم نیز حساب مىشود. در این آیات تمام جنایات یاران فرعون، به شخص او نیز نسبت داده شد.«جعل، یستضعف، یذبّح»
7- خداوند، مسأله تفرقه افکنى را قبل از قتل و کشتار ذکر فرموده است. شاید به خاطر آن که تفرقه زمینهى کشتن و یا مهم تر از کشتن است. «شیعاً... یذبّح»
8 - سیاستگذار و دستوردهنده نیز عامل و فاعل جرم شناخته مى شود. «انّ فرعون... یستضعف، یذبّح، یستحیى»
9- تفرقه افکنان مفسدند. «کان من المفسدین»
آرى هر جامعه که حاکمش متکبّر، مردمش متفرّق، نیروهاى فعّالش مورد تهدید و منافعش در کام طبقه مرفّه باشد، جامعه اى فرعونى و طاغوتى است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِى الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعاً یَسْتَضْعِفُ طَآئِفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَآءَهُمْ وَیَسْتَحْىِ نِسَآءَهُمْ إِنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ
ترجمه
همانا فرعون در سرزمین (مصر) سرکشى کرده و مردم آنجا را فرقه فرقه نموده است، گروهى از آنان را به زبونى و ناتوانى کشانده، پسرانشان را سر مىبرد و زنانشان را (براى کنیزى) زنده نگه مىدارد. به راستى که او از تبهکاران است.
کلمه «شِیَع» جمع «شیعة»، در اصل به معناى دنباله روى و تبعیّت است ولى از آنجا که در یک گروه، معمولاً بعضى از بعضى دیگر پیروى مى کنند، به معناى گروه نیز مى آید.
کلمه «نساء» به معناى زنان است، ولى شاید در این آیه مراد دختران باشند، زیرا در برابر پسران قرار گرفته اند.
کلمه «فرعون» نام شخص نیست، بلکه عنوان پادشاهان مصر بوده است. چنانکه «کسرى» عنوان پادشاهان ایران و «قیصر» عنوانِ پادشاهان روم بوده است.
پیام ها
1- شناخت اوضاع و احوال جوامع در هنگام ظهور و بعثت پیامبران، امرى لازم است. «اِنّ فرعون...»
2- در شناخت نظامها، اشخاص مهم نیستند، بلکه عملکردها اهمیّت دارند. «انّ فرعون علا فى الارض» (نام «فرعون» بهخاطر عملکرد استکبارى ومتجاوزانه اوست)
3- تکبّر و گردنکشى، زمینهى فساد و گناه است. «علا فى الارض... یستضعف... یذبّح...»
4- تفرقه اندازى، بارزترین اهرم سلطه مستکبران بر مردم است. «جعل اهلها شیعا» (تا وقتى مردم اتّحاد و همبستگى داشته باشند، طاغوتها قدرتى ندارند و نمىتوانند کارى از پیش ببرند.)
5 - تفرقه، مقدّمه ذلّت پذیرى است. ابتدا مردم گروه گروه و متفرّق مى شوند سپس به استضعاف کشیده مى شوند. «شیعاً یستضعف»
6- اعمال خلاف کارگزاران، به پاى حاکم نیز حساب مىشود. در این آیات تمام جنایات یاران فرعون، به شخص او نیز نسبت داده شد.«جعل، یستضعف، یذبّح»
7- خداوند، مسأله تفرقه افکنى را قبل از قتل و کشتار ذکر فرموده است. شاید به خاطر آن که تفرقه زمینهى کشتن و یا مهم تر از کشتن است. «شیعاً... یذبّح»
8 - سیاستگذار و دستوردهنده نیز عامل و فاعل جرم شناخته مى شود. «انّ فرعون... یستضعف، یذبّح، یستحیى»
9- تفرقه افکنان مفسدند. «کان من المفسدین»
آرى هر جامعه که حاکمش متکبّر، مردمش متفرّق، نیروهاى فعّالش مورد تهدید و منافعش در کام طبقه مرفّه باشد، جامعه اى فرعونى و طاغوتى است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است