display result search
- 2495
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 87 سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل - آیه 87
وَیَوْمَ یُنفَخُ فِى الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِى السَّمَوَتِ وَمَن فِى الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَآءَ اللَّهُ وَکُلٌّ أَتَوْهُ دَخِرِینَ
ترجمه
و(یاد کن) روزى که در صور دمیده شود، پس هرکه در آسمانها و هرکه در زمین است به هراس افتد، مگر آن کس که خدا بخواهد و همگى خاضعانه نزد او آیند.
کلمهى «دخور» به معناى ذلّت و کوچکى است.
در قرآن از دو «نفخ صور» سخن به میان آمده است: یکى نفخه اى که سبب مرگ همه مىشود و دیگرى نفخه اى که سبب حیات و حضور مى گردد. در آیه 68 زمر مى خوانیم: «و نُفِخَ فىالصُّور فَصَعِقَ مَن فى السموات و مَن فِىالارض الاّ مَن شاءاللّه ثمّ نُفِخ فیه اُخرى فاذا هم قیامٌ یَنظُرون» در صور «اسرافیل» دمیده شود و همهى موجودات آسمانى و زمین مى میرند، مگر کسانى که خدا بخواهد، سپس بار دیگر در صور دمیده شود، ناگهان تمام خلایق برخیزند و در انتظار (حساب و جزا) باشند.
مراد از نفخه در این آیه، یا نفخه اوّل است، به دلیل کلمهى «فزع» و یا نفخه دوّم، به دلیل «آتوه» و یا هر دو نفخه، به دلیل هر دو کلمه. «واللّه العالم»
در روایات مى خوانیم: مسئول دمیدن در صور، فرشته اى به نام اسرافیل است. در دعاى امّداوود مى خوانیم: «الّلهم صلّ على اسرافیل حامل عرشک و صاحب الصّور»
گروهى که از وحشت و هراس آغاز قیامت درامانند، «الاّ مَن شاءاللّه» در دو آیه بعد معرّفى شده اند: «مَن جاء بالحسنة فله خیرٌ منها وهم من فَزَع یومئذٍ آمنون» چنانکه در جاى دیگر مى خوانیم: «لایَحزنهم الفَزَع الاکبر» نالهى بزرگ آن روز، آنان را محزون نمى کند.
پیام ها
1- فروپاشى نظام هستى، مرگ انسانها و شروع قیامت، با ایجاد صدایى مهیب (دمیده شدن در صور) صورت مى گیرد. «ینفخ فىالصور»
2- در آسمانها موجودات زنده و مسئول وجود دارند و این موجودات، حشر و قیامت نیز دارند. «من فى السموات - کل أتوه داخرین»
3- در قیامت همه از درون احساس کوچکى مى کنند. «داخرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَیَوْمَ یُنفَخُ فِى الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِى السَّمَوَتِ وَمَن فِى الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَآءَ اللَّهُ وَکُلٌّ أَتَوْهُ دَخِرِینَ
ترجمه
و(یاد کن) روزى که در صور دمیده شود، پس هرکه در آسمانها و هرکه در زمین است به هراس افتد، مگر آن کس که خدا بخواهد و همگى خاضعانه نزد او آیند.
کلمهى «دخور» به معناى ذلّت و کوچکى است.
در قرآن از دو «نفخ صور» سخن به میان آمده است: یکى نفخه اى که سبب مرگ همه مىشود و دیگرى نفخه اى که سبب حیات و حضور مى گردد. در آیه 68 زمر مى خوانیم: «و نُفِخَ فىالصُّور فَصَعِقَ مَن فى السموات و مَن فِىالارض الاّ مَن شاءاللّه ثمّ نُفِخ فیه اُخرى فاذا هم قیامٌ یَنظُرون» در صور «اسرافیل» دمیده شود و همهى موجودات آسمانى و زمین مى میرند، مگر کسانى که خدا بخواهد، سپس بار دیگر در صور دمیده شود، ناگهان تمام خلایق برخیزند و در انتظار (حساب و جزا) باشند.
مراد از نفخه در این آیه، یا نفخه اوّل است، به دلیل کلمهى «فزع» و یا نفخه دوّم، به دلیل «آتوه» و یا هر دو نفخه، به دلیل هر دو کلمه. «واللّه العالم»
در روایات مى خوانیم: مسئول دمیدن در صور، فرشته اى به نام اسرافیل است. در دعاى امّداوود مى خوانیم: «الّلهم صلّ على اسرافیل حامل عرشک و صاحب الصّور»
گروهى که از وحشت و هراس آغاز قیامت درامانند، «الاّ مَن شاءاللّه» در دو آیه بعد معرّفى شده اند: «مَن جاء بالحسنة فله خیرٌ منها وهم من فَزَع یومئذٍ آمنون» چنانکه در جاى دیگر مى خوانیم: «لایَحزنهم الفَزَع الاکبر» نالهى بزرگ آن روز، آنان را محزون نمى کند.
پیام ها
1- فروپاشى نظام هستى، مرگ انسانها و شروع قیامت، با ایجاد صدایى مهیب (دمیده شدن در صور) صورت مى گیرد. «ینفخ فىالصور»
2- در آسمانها موجودات زنده و مسئول وجود دارند و این موجودات، حشر و قیامت نیز دارند. «من فى السموات - کل أتوه داخرین»
3- در قیامت همه از درون احساس کوچکى مى کنند. «داخرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است