display result search
- 2561
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 32 و 33 سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل - آیه 33 و 32
قَالَتْ یَأَیُّهَا الْمَلَؤُاْ أَفْتُونِى فِى أَمْرِى مَا کُنتُ قَاطِعَةً أَمْراً حَتَّى تَشْهَدُونِ
قَالُواْ نَحْنُ أُوْلُواْ قُوَّةٍ وَأُوْلُواْ بَأْسٍ شَدِیدٍ وَالْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانظُرِى مَاذَا تَأْمُرِینَ
ترجمه
(بلقیس) گفت: اى بزرگان! در کارم نظر دهید که بى حضور شما (تاکنون) کارى را فیصله ندادهام.
(اشراف) گفتند: ما سخت نیرومند و دلاوریم (و نباید در برابر یک نامه از موضع ضعف برخورد کنیم)، ولى اختیار کار با توست، نظر خود را بیان فرما تا ببینیم چه دستور مىدهى؟ (و ما با قدرت انجام دهیم).
کلمه «فَتوى» و «فَتى» از یک ریشه است. «شاب» به هر جوانى گفته مىشود، ولى «فَتى» به جوانى گفته مىشود که مدبّر، شجاع، عاقل و با صلابت باشد. «فتوى» نیز به معناى حرف عاقلانه، پخته و کامل است.
پیام ها
1- بلقیس، به اطرافیان خود بها مىداد و با آنان مشورت مىذکرد. «ما کنت قاطعة امراً حتّى تشهدون»
2- گاهى قدرت و امکانات، مانع پذیرفتن حقّ مى شود. «نحن اولوا قوّة و اولوا بأس» (قدرت و مقام، مشاوران بلقیس را مغرور کرده بود.)
3- در مسایل حکومتى، باید حرف آخر را یک نفر بزند. «والامر الیک» (دیگران نظر مى دهند ولى حقّ تصمیم گیرى با یک نفر است). «فانظرى ماذا تأمرین»
4- بلقیس، فرمانده نیروهاى مسلّح زمان خود بود. «نحن اولوا قوّة و اولوا بأس و الامر الیک»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَتْ یَأَیُّهَا الْمَلَؤُاْ أَفْتُونِى فِى أَمْرِى مَا کُنتُ قَاطِعَةً أَمْراً حَتَّى تَشْهَدُونِ
قَالُواْ نَحْنُ أُوْلُواْ قُوَّةٍ وَأُوْلُواْ بَأْسٍ شَدِیدٍ وَالْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانظُرِى مَاذَا تَأْمُرِینَ
ترجمه
(بلقیس) گفت: اى بزرگان! در کارم نظر دهید که بى حضور شما (تاکنون) کارى را فیصله ندادهام.
(اشراف) گفتند: ما سخت نیرومند و دلاوریم (و نباید در برابر یک نامه از موضع ضعف برخورد کنیم)، ولى اختیار کار با توست، نظر خود را بیان فرما تا ببینیم چه دستور مىدهى؟ (و ما با قدرت انجام دهیم).
کلمه «فَتوى» و «فَتى» از یک ریشه است. «شاب» به هر جوانى گفته مىشود، ولى «فَتى» به جوانى گفته مىشود که مدبّر، شجاع، عاقل و با صلابت باشد. «فتوى» نیز به معناى حرف عاقلانه، پخته و کامل است.
پیام ها
1- بلقیس، به اطرافیان خود بها مىداد و با آنان مشورت مىذکرد. «ما کنت قاطعة امراً حتّى تشهدون»
2- گاهى قدرت و امکانات، مانع پذیرفتن حقّ مى شود. «نحن اولوا قوّة و اولوا بأس» (قدرت و مقام، مشاوران بلقیس را مغرور کرده بود.)
3- در مسایل حکومتى، باید حرف آخر را یک نفر بزند. «والامر الیک» (دیگران نظر مى دهند ولى حقّ تصمیم گیرى با یک نفر است). «فانظرى ماذا تأمرین»
4- بلقیس، فرمانده نیروهاى مسلّح زمان خود بود. «نحن اولوا قوّة و اولوا بأس و الامر الیک»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است