display result search
- 2810
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر سوره 192 - 196 سوره شعراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شعراء - آیه 192 - 196
وَإِنَّهُ لَتَنزِیلُ رَبِّ الْعَالَمِینَ
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ
عَلَى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنذِرِینَ
بِلِسَانٍ عَرَبِىٍّ مُّبِینٍ
وَإِنَّهُ لَفِى زُبُرِ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
و البتّه این (قرآن) فرستاده پروردگار جهانیان است.
(که جبرئیل) فرشته امین الهى آن را فرو آورده است بر دل تو، تا از هشداردهندگان باشى.
(این قرآن) به زبان عربى روشن (نازل شده) و همانا (خبر) آن در کتابهاى (آسمانى) پیشین آمده است.
«زُبُر» از واژهى «زَبر» به معناى نوشتن و جمع «زبور» به معناى کتاب است.
قرآن را ساده ننگریم، زیرا:
الف: سرچشمهى آن، «ربّ العالمین» است.
ب: واسطهى آن، «روح الامین» است.
ج: ظرف آن، قلب پاک پیامبر «قلبک» است.
د: هدف آن، بیدارى مردم «المنذرین» است.
ه: زبان آن، فصیح و بلیغ «عربىّ مبین» است.
و: بشارت آن، در کتابهاى پیشینیان، «زُبُر الاوّلین» است.
حضرت اسماعیل، هود، صالح و شعیب علیهم السلام، به زبان عربى سخن مى گفته اند.
فرشته وحى داراى چند نام است: روح الامین، روح القدس، شدیدالقوى، رسولٌک ریم و جبرئیل. دلیل این که به جبرئیل «روح» گفته شده، یا به خاطر آن است که دین و روح مردم به واسطهى او زنده شده، یا خودش موجودى روحانى است.
پیام ها
1- قرآن وحى الهى است، نه شنیده ها و بافته هاى پیامبر. «اِنّه لتنزیل»
2- قرآن از دنیاى غیب به دنیاى شهود نازل شده است. «لتنزیل ربّ العالمین»
3- کسى که وحى مىفرستد، همانى است که تمام هستى را اداره و تربیت مىکند. (قوانین آسمانى با نظام آفرینش هماهنگ است) «لتنزیل ربّ العالمین»
4- نزول وحى، وسیله رشد واز شئون ربوبیّت است. «لتنزیل ربّ العالمین»
5 - سنّت الهى به استخدام واسطه هاست. «نَزَل به الرّوح الامین»
6- وحى الهى بدون کم و کاست نازل شده است. «نَزَل به الرّوح الامین»
7- قلب، مرکز دریافت حقایق است. «على قلبک »
8 - تا از عمق جان چیزى را باور نداشته باشیم، نمى توانیم هشدار جدّى بدهیم. «على قلبک لتکون من المنذرین»
9- سنّت خداوند، فرستادن پیامبران براى انذار و هشدار است. «منالمنذرین»
10- درمان غافل، با انذار وهشدار است. «من المنذرین» در قرآن، انذار بیشتر از بشارت آمده است.
11- تبلیغ باید روشن و با زبان مردم باشد. «عربىّ مبین»
12- بشارتِ قرآن، در کتب آسمانى پیشین آمده است. «زُبرالاوّلین» چنانکه بشارت آمدن پیامبر اسلام در تورات و انجیل بوده است. «یجدونه مکتوباً فى التوراة والانجیل»
13- در برنامه ریزى و مدیریّت، زمینه را براى رشد و هدایت و فعالیّت آیندگان فراهم سازید. «زُبرالاوّلین»
14- مضمون و محتواى قرآن، در کتابهاى آسمانى پیشین بوده، ولى الفاظ آن بر قلب مبارک رسول خدا نازل شده است. «زُبرالاوّلین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِنَّهُ لَتَنزِیلُ رَبِّ الْعَالَمِینَ
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ
عَلَى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنذِرِینَ
بِلِسَانٍ عَرَبِىٍّ مُّبِینٍ
وَإِنَّهُ لَفِى زُبُرِ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
و البتّه این (قرآن) فرستاده پروردگار جهانیان است.
(که جبرئیل) فرشته امین الهى آن را فرو آورده است بر دل تو، تا از هشداردهندگان باشى.
(این قرآن) به زبان عربى روشن (نازل شده) و همانا (خبر) آن در کتابهاى (آسمانى) پیشین آمده است.
«زُبُر» از واژهى «زَبر» به معناى نوشتن و جمع «زبور» به معناى کتاب است.
قرآن را ساده ننگریم، زیرا:
الف: سرچشمهى آن، «ربّ العالمین» است.
ب: واسطهى آن، «روح الامین» است.
ج: ظرف آن، قلب پاک پیامبر «قلبک» است.
د: هدف آن، بیدارى مردم «المنذرین» است.
ه: زبان آن، فصیح و بلیغ «عربىّ مبین» است.
و: بشارت آن، در کتابهاى پیشینیان، «زُبُر الاوّلین» است.
حضرت اسماعیل، هود، صالح و شعیب علیهم السلام، به زبان عربى سخن مى گفته اند.
فرشته وحى داراى چند نام است: روح الامین، روح القدس، شدیدالقوى، رسولٌک ریم و جبرئیل. دلیل این که به جبرئیل «روح» گفته شده، یا به خاطر آن است که دین و روح مردم به واسطهى او زنده شده، یا خودش موجودى روحانى است.
پیام ها
1- قرآن وحى الهى است، نه شنیده ها و بافته هاى پیامبر. «اِنّه لتنزیل»
2- قرآن از دنیاى غیب به دنیاى شهود نازل شده است. «لتنزیل ربّ العالمین»
3- کسى که وحى مىفرستد، همانى است که تمام هستى را اداره و تربیت مىکند. (قوانین آسمانى با نظام آفرینش هماهنگ است) «لتنزیل ربّ العالمین»
4- نزول وحى، وسیله رشد واز شئون ربوبیّت است. «لتنزیل ربّ العالمین»
5 - سنّت الهى به استخدام واسطه هاست. «نَزَل به الرّوح الامین»
6- وحى الهى بدون کم و کاست نازل شده است. «نَزَل به الرّوح الامین»
7- قلب، مرکز دریافت حقایق است. «على قلبک »
8 - تا از عمق جان چیزى را باور نداشته باشیم، نمى توانیم هشدار جدّى بدهیم. «على قلبک لتکون من المنذرین»
9- سنّت خداوند، فرستادن پیامبران براى انذار و هشدار است. «منالمنذرین»
10- درمان غافل، با انذار وهشدار است. «من المنذرین» در قرآن، انذار بیشتر از بشارت آمده است.
11- تبلیغ باید روشن و با زبان مردم باشد. «عربىّ مبین»
12- بشارتِ قرآن، در کتب آسمانى پیشین آمده است. «زُبرالاوّلین» چنانکه بشارت آمدن پیامبر اسلام در تورات و انجیل بوده است. «یجدونه مکتوباً فى التوراة والانجیل»
13- در برنامه ریزى و مدیریّت، زمینه را براى رشد و هدایت و فعالیّت آیندگان فراهم سازید. «زُبرالاوّلین»
14- مضمون و محتواى قرآن، در کتابهاى آسمانى پیشین بوده، ولى الفاظ آن بر قلب مبارک رسول خدا نازل شده است. «زُبرالاوّلین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است