display result search
- 1994
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 155 - 157 سوره شعراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شعراء - آیه 155 - 157
قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُواْ نَادِمِینَ
ترجمه
صالح (در پاسخ معجزه خواهى مردم) گفت: این ماده شترى است (که با اراده خداوند، از درون کوه خارج شد).
براى اوست سهمى از آب (یک روز) و براى شما روز دیگرى معیّن شده است.
و به آن آسیبى نرسانید که عذاب روز سهمگین، شما را فرا مى گیرد.
پس ناقه را کشتند، سپس از کردهى خود پشیمان شدند.
دست قدرت خداوند در ارائهى معجزه باز است، از شکافتن ماه «اِنشقّ القَمر»، تا شکافتن آب «فانفلق» تا شکافتن کوه و بیرون آوردن شتر براى او یکسان است.
با این که ناقهى صالح را یک نفر از پاى درآورد، امّا قرآن مىفرماید: «عقروها» یعنى گروهى آن را پى کردند، زیرا آن گروه به کار آن یک نفر راضى بودند. چنانکه حضرت علىعلیه السلام مىفرماید: «انّما عقر ناقة ثمود رجل واحد فعمّهم اللّه بالعذاب لمّا عمّوه بالرضا»
پیام ها
1- معجزه باید به قدرى روشن باشد که همهى مردم در هر سطحى که هستند، اعجاز آن را درک کنند. «هذه ناقة»
2- توهین به مقدّسات، کیفر بزرگ دارد. «لاتَمَسّوها بسوء فیأخذکم» خداوند در سوره اعراف این شتر را به خود نسبت داده است؛ «ناقة اللّه»
3- تقسیم عادلانهى منابع آب باید طبق فرمان خدا صورت گیرد. «لها شربٌ ولکم»
4- شترى که رنگ و نشان الهى داشته باشد، بر انسانهاى عادّى مقدّم است. «لها شِرب و لکم...»
5 - انسان طاغى، حتّى به حیوان بى آزار شیرده رحم نمىکند. «فعَقَروها»
6- هشدارهاى انبیا را جدّى بگیریم. «لاتمسّوها بسوء - فعَقَروها فاصبحوا نادمین»
7- هر کس که به کار دیگرى راضى باشد، در اجر یا گناه کار او شریک است. «فعقروها» با اینکه یک نفر ناقه را کشت.
8 - هر ندامت و توبه اى مقبول نیست. (توبه و ندامت هنگام دیدن عذاب کارساز نیست). «نادمین - فأخذهم العذاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُواْ نَادِمِینَ
ترجمه
صالح (در پاسخ معجزه خواهى مردم) گفت: این ماده شترى است (که با اراده خداوند، از درون کوه خارج شد).
براى اوست سهمى از آب (یک روز) و براى شما روز دیگرى معیّن شده است.
و به آن آسیبى نرسانید که عذاب روز سهمگین، شما را فرا مى گیرد.
پس ناقه را کشتند، سپس از کردهى خود پشیمان شدند.
دست قدرت خداوند در ارائهى معجزه باز است، از شکافتن ماه «اِنشقّ القَمر»، تا شکافتن آب «فانفلق» تا شکافتن کوه و بیرون آوردن شتر براى او یکسان است.
با این که ناقهى صالح را یک نفر از پاى درآورد، امّا قرآن مىفرماید: «عقروها» یعنى گروهى آن را پى کردند، زیرا آن گروه به کار آن یک نفر راضى بودند. چنانکه حضرت علىعلیه السلام مىفرماید: «انّما عقر ناقة ثمود رجل واحد فعمّهم اللّه بالعذاب لمّا عمّوه بالرضا»
پیام ها
1- معجزه باید به قدرى روشن باشد که همهى مردم در هر سطحى که هستند، اعجاز آن را درک کنند. «هذه ناقة»
2- توهین به مقدّسات، کیفر بزرگ دارد. «لاتَمَسّوها بسوء فیأخذکم» خداوند در سوره اعراف این شتر را به خود نسبت داده است؛ «ناقة اللّه»
3- تقسیم عادلانهى منابع آب باید طبق فرمان خدا صورت گیرد. «لها شربٌ ولکم»
4- شترى که رنگ و نشان الهى داشته باشد، بر انسانهاى عادّى مقدّم است. «لها شِرب و لکم...»
5 - انسان طاغى، حتّى به حیوان بى آزار شیرده رحم نمىکند. «فعَقَروها»
6- هشدارهاى انبیا را جدّى بگیریم. «لاتمسّوها بسوء - فعَقَروها فاصبحوا نادمین»
7- هر کس که به کار دیگرى راضى باشد، در اجر یا گناه کار او شریک است. «فعقروها» با اینکه یک نفر ناقه را کشت.
8 - هر ندامت و توبه اى مقبول نیست. (توبه و ندامت هنگام دیدن عذاب کارساز نیست). «نادمین - فأخذهم العذاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است