display result search
- 1696
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 114 - 118 سوره شعراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شعراء - آیه 114 - 118
وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ
إِنْ أَنَاْ إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
قَالُواْ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِى کَذَّبُونِ
فَافْتَحْ بَیْنِى وَ بَیْنَهُمْ فَتْحاً وَ نَجِّنِى وَ مَن مَّعِىَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ
ترجمه
(امروز که آنان ایمان آوردهاند،) من طرد کنندهى مؤمنان نیستم.
من جز هشدار دهندهاى روشنگر نیستم.
مردم به نوح گفتند: اى نوح! اگر (از دعوت خود) دست برندارى قطعاً از سنگسار شدگان خواهى شد.
نوح گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تکذیب کردند.
پس میان من و آنان (داورى کن و) راه روشنى بگشا و مرا و هر کس از مؤمنان را که با من است، (از شرّ این کفّار) نجات بده.
مستکبران حتّى از انبیا نیز توقّع طرد فقراى گمنامِ با ایمان را داشتند و همه انبیا دست رد به این پیشنهاد مىزدند. خداوند در آیه 28 سوره کهف به پیامبر اکرم دستور مى دهد: «وَ اصبر نفسک مع الّذین یَدعون ربّهم بالغَداة والعَشىّ یُریدون وَجهَه ولاتَعدُ عیناک عنهم تُرید زینَة الحَیاة الدّنیا و لاتُطِع مَن أغفَلنا قَلبه عن ذکرنا واتّبَعَ هَواه و کان أمرُه فُرُطا» خود را با مؤمنانى که هر صبح و شام خالصانه خدا را مى خوانند قراربده و به خاطر رسیدن به زینتهاى دنیا از آنان چشم پوشى نکن و از غافلان و هواپرستان و متجاوزان پیروى نکن.
جمله «مِنَ المرجومین» به جاى «لَنَرجُمنّک»، نشان مىدهد که قبل از حضرت نوح نیز افرادى را سنگسار نموده بودند.
پیام ها
1- با پیشنهادات و توقّعات نابجاى متکبّران، قاطعانه برخورد کنید. (طرد فقراى با ایمان جایز نیست، حتّى اگر به قیمت ایمان آوردن گروهى دیگر باشد) «وما اَنَا بطارد...»
2- ملاک ارزش، ایمان است، نه جایگاه اجتماعى و اقتصادى. «وما اَنا بطارد...»
3- جاذبه باید در حدّ اعلى باشد، ولى دافعه تنها در موقع ضرورت لازم است. «و ما اَنَا بطارد...»
4- بیم وهشدار و انذار انبیا، بیش از بشارت آنان است. در قرآن جمله «اِن اَنا الاّ نذیر» آمده، ولى جملهى «ان انا الا بشیر» نیامده است.
5 - ترساندن غافل از خطرها، بهترین شیوه ارشادى است. «اِن اَنا الاّ نذیر»
6- یکى از مهمترین حربههاى مخالفان انبیا تهدید است. «من المرجومین»
7- سنگسار کردن، یکى از قدیمىترین انواع شکنجه هاست. «من المرجومین»
8 - در برابر تهدیدهاى دشمن به خدا متوسّل شویم. «قال ربّ»
9- ناله حضرت نوح به خاطر تکذیب مکتب بود، نه تهدید و سنگسار. «رِبّ انّ قومى کذّبون» و نفرمود: «یرجمون»
10- خشونت نااهلان، از عواطف پدرى و برادرى شما نکاهد. «اِنّ قومى»
11- گره گشا خداست. «فافتح»
12- اوّل براى حلّ مشکلات مردم و جامعه دعا کنید، بعد براى نجات خود. «فافتَح - نَجّنى»
13- با وجود تهدید و خفقان، گروهى از مردم به انبیا ایمان مى آوردند. «ومَن معى من المؤمنین»
14- آنچه مهم است، همراهىِ عملى ومکتبى است، نه فیزیکى و ظاهرى. «ومَن مَعىَ من المؤمنین»
15- مؤمنین مشمول دعاى انبیا هستند. «نجّنى و مَن معِىَ من المؤمنین»
16- ایمان به تنهایى کافى نیست، پیروى و همراهى لازم است. «و مَن مَعىَ» چنانکه در موارد دیگر نیز قرآن مىفرماید: «والّذین آمنوا معه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ
إِنْ أَنَاْ إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
قَالُواْ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِى کَذَّبُونِ
فَافْتَحْ بَیْنِى وَ بَیْنَهُمْ فَتْحاً وَ نَجِّنِى وَ مَن مَّعِىَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ
ترجمه
(امروز که آنان ایمان آوردهاند،) من طرد کنندهى مؤمنان نیستم.
من جز هشدار دهندهاى روشنگر نیستم.
مردم به نوح گفتند: اى نوح! اگر (از دعوت خود) دست برندارى قطعاً از سنگسار شدگان خواهى شد.
نوح گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تکذیب کردند.
پس میان من و آنان (داورى کن و) راه روشنى بگشا و مرا و هر کس از مؤمنان را که با من است، (از شرّ این کفّار) نجات بده.
مستکبران حتّى از انبیا نیز توقّع طرد فقراى گمنامِ با ایمان را داشتند و همه انبیا دست رد به این پیشنهاد مىزدند. خداوند در آیه 28 سوره کهف به پیامبر اکرم دستور مى دهد: «وَ اصبر نفسک مع الّذین یَدعون ربّهم بالغَداة والعَشىّ یُریدون وَجهَه ولاتَعدُ عیناک عنهم تُرید زینَة الحَیاة الدّنیا و لاتُطِع مَن أغفَلنا قَلبه عن ذکرنا واتّبَعَ هَواه و کان أمرُه فُرُطا» خود را با مؤمنانى که هر صبح و شام خالصانه خدا را مى خوانند قراربده و به خاطر رسیدن به زینتهاى دنیا از آنان چشم پوشى نکن و از غافلان و هواپرستان و متجاوزان پیروى نکن.
جمله «مِنَ المرجومین» به جاى «لَنَرجُمنّک»، نشان مىدهد که قبل از حضرت نوح نیز افرادى را سنگسار نموده بودند.
پیام ها
1- با پیشنهادات و توقّعات نابجاى متکبّران، قاطعانه برخورد کنید. (طرد فقراى با ایمان جایز نیست، حتّى اگر به قیمت ایمان آوردن گروهى دیگر باشد) «وما اَنَا بطارد...»
2- ملاک ارزش، ایمان است، نه جایگاه اجتماعى و اقتصادى. «وما اَنا بطارد...»
3- جاذبه باید در حدّ اعلى باشد، ولى دافعه تنها در موقع ضرورت لازم است. «و ما اَنَا بطارد...»
4- بیم وهشدار و انذار انبیا، بیش از بشارت آنان است. در قرآن جمله «اِن اَنا الاّ نذیر» آمده، ولى جملهى «ان انا الا بشیر» نیامده است.
5 - ترساندن غافل از خطرها، بهترین شیوه ارشادى است. «اِن اَنا الاّ نذیر»
6- یکى از مهمترین حربههاى مخالفان انبیا تهدید است. «من المرجومین»
7- سنگسار کردن، یکى از قدیمىترین انواع شکنجه هاست. «من المرجومین»
8 - در برابر تهدیدهاى دشمن به خدا متوسّل شویم. «قال ربّ»
9- ناله حضرت نوح به خاطر تکذیب مکتب بود، نه تهدید و سنگسار. «رِبّ انّ قومى کذّبون» و نفرمود: «یرجمون»
10- خشونت نااهلان، از عواطف پدرى و برادرى شما نکاهد. «اِنّ قومى»
11- گره گشا خداست. «فافتح»
12- اوّل براى حلّ مشکلات مردم و جامعه دعا کنید، بعد براى نجات خود. «فافتَح - نَجّنى»
13- با وجود تهدید و خفقان، گروهى از مردم به انبیا ایمان مى آوردند. «ومَن معى من المؤمنین»
14- آنچه مهم است، همراهىِ عملى ومکتبى است، نه فیزیکى و ظاهرى. «ومَن مَعىَ من المؤمنین»
15- مؤمنین مشمول دعاى انبیا هستند. «نجّنى و مَن معِىَ من المؤمنین»
16- ایمان به تنهایى کافى نیست، پیروى و همراهى لازم است. «و مَن مَعىَ» چنانکه در موارد دیگر نیز قرآن مىفرماید: «والّذین آمنوا معه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است