display result search
- 3425
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 18 و 19 سوره شعراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شعراء -آیه 18 و 19
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیداً وَلَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ
وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِى فَعَلْتَ وَ أَنتَ مِنَ الْکَفِرِینَ
ترجمه
(فرعون) گفت: آیا ما تورا در کودکى نپروردیم و سالیانى از عمرت را در نزد ما نماندى؟
و با این حال انجامدادى آن کارى را که انجام دادى (و یکى از افراد ما را با مشت کشتى)، در حالى که تو از ناسپاسانى.
فرعون با دو جمله، نبوّت موسى را زیر سؤال برد: الف: تو نزد ما قاتل هستى و قاتل که پیامبر نمى شود. ب: ما تو را بزرگ کردیم، چگونه الطاف ما را کفران و ناسپاسى مى کنى، ناسپاس که پیامبر نمى شود. آیات بعد پاسخ موسى را بیان کرده است.
پیام ها
1- منّت گذاشتن و به رخ کشیدن، از ویژگى هاى مستکبران است. «ألم نُربّک فینا»
2- اراده الهى، موسى را در دامن فرعون پرورش مى دهد. «ألم نُربّک»
3- اگر کسى را بزرگ کردیم، یا حرفه اى به او آموختیم، یا در امر ازدواج و مسکن و امثال آن به او کمکى کردیم، نباید با این دلیل و بهانه، سخن حقّ او را نپذیریم. «ألم نُربّک فینا ولیداً»
4- اولیاى خدا نمک گیر نمى شوند و محیط و جامعه در آنها اثر نمى گذارد. «لَبِثتَ فینا من عُمُرِک سنین» (موسى نگفت ما که مدّتها سر سفره فرعون بوده ایم یا حال که همه تسلیم او هستند و جامعه بر محور او مى چرخد، کمى کوتاه بیائیم و سکوت اختیار کنیم.)
5 - حقّ نان و نمک آن نیست که صاحب حقّ را به حال خود رها کنیم و اشتباهات او را هم بپذیریم. (حضرت موسى نان و نمک فرعون را خورده بود، ولى او را به حال خود رها نکرد.) «نربّک فینا... لَبثتَ فینا»
6- به توقّعات نا به جاى مستکبران اعتنا نکنیم. ناسپاسى در برابر مستکبر، بد نیست. «و انت من الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیداً وَلَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ
وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِى فَعَلْتَ وَ أَنتَ مِنَ الْکَفِرِینَ
ترجمه
(فرعون) گفت: آیا ما تورا در کودکى نپروردیم و سالیانى از عمرت را در نزد ما نماندى؟
و با این حال انجامدادى آن کارى را که انجام دادى (و یکى از افراد ما را با مشت کشتى)، در حالى که تو از ناسپاسانى.
فرعون با دو جمله، نبوّت موسى را زیر سؤال برد: الف: تو نزد ما قاتل هستى و قاتل که پیامبر نمى شود. ب: ما تو را بزرگ کردیم، چگونه الطاف ما را کفران و ناسپاسى مى کنى، ناسپاس که پیامبر نمى شود. آیات بعد پاسخ موسى را بیان کرده است.
پیام ها
1- منّت گذاشتن و به رخ کشیدن، از ویژگى هاى مستکبران است. «ألم نُربّک فینا»
2- اراده الهى، موسى را در دامن فرعون پرورش مى دهد. «ألم نُربّک»
3- اگر کسى را بزرگ کردیم، یا حرفه اى به او آموختیم، یا در امر ازدواج و مسکن و امثال آن به او کمکى کردیم، نباید با این دلیل و بهانه، سخن حقّ او را نپذیریم. «ألم نُربّک فینا ولیداً»
4- اولیاى خدا نمک گیر نمى شوند و محیط و جامعه در آنها اثر نمى گذارد. «لَبِثتَ فینا من عُمُرِک سنین» (موسى نگفت ما که مدّتها سر سفره فرعون بوده ایم یا حال که همه تسلیم او هستند و جامعه بر محور او مى چرخد، کمى کوتاه بیائیم و سکوت اختیار کنیم.)
5 - حقّ نان و نمک آن نیست که صاحب حقّ را به حال خود رها کنیم و اشتباهات او را هم بپذیریم. (حضرت موسى نان و نمک فرعون را خورده بود، ولى او را به حال خود رها نکرد.) «نربّک فینا... لَبثتَ فینا»
6- به توقّعات نا به جاى مستکبران اعتنا نکنیم. ناسپاسى در برابر مستکبر، بد نیست. «و انت من الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است