- 4842
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه48 و 49 سوره فرقان
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فرقان - آیه 48 و 49
وَهُوَ الَّذِى أَرْسَلَ الرِّیَحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهِ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً طَهُوراً
لِنُحْیِىَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً وَنُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَآ أَنْعَماً وَأَنَاسِىَّ کَثِیراً
ترجمه
و او خداوندى است که بادها را مژده اى پیشاپیش (باران) رحمتش فرستاد و از آسمان، آبى پاکیزه کننده فرو فرستادیم.
تا به وسیله آن سرزمین مرده (و پژمرده و خشک) را زنده گردانیم و آن را به چهارپایان و مردمان بسیار از مخلوقات خود بنوشانیم.
«طهور» چیزى را گویند که هم در نهایت پاکى است و هم پاک کننده مىباشد. کلمهى «بلد» به معناى سرزمین است، خواه شهر باشد یا روستا ومزرعه، به دلیل آیه 58 سوره اعراف که مىفرماید: «و البَلَد الطیّبُ یَخرُج نَباته باِذنِ ربّه» سرزمین نیکو با اذن پروردگارش گیاه خود را بیرون مى آورد، و روشن است که روئیدن گیاه مخصوص شهر نیست. کلمه «اناسىّ» جمع «اِنسىّ» مرادف معناى «انسان» است.
چون معنى «بَلَد» و «بَلدة» یکى است، در توصیف آن فرمود: «میتاً» و نفرمود: «میتة»
در استفاده از آب، بیشترین سهم به کشاورزى اختصاص دارد، بعد حیوانات بیشترین استفاده را از آن مى برند و سپس انسانها. به خاطر همین، در آیه شریفه ابتدا از کشاورزى و احیاى زمین یاد شده است، سپس از حیوانات، آن گاه از انسان.
بادها فواید بسیارى دارند از جمله: هوا را لطیف مىکنند، ابرها را انتقال مى دهند، حرارت را کم مى کنند و گیاهان را بارور مى سازند.
پیام ها
1- حرکت بادها، به ارادهى خداوند است. «هوالّذى ارسل الریاح»
2- بادها انواع مختلفى دارند و گاهى با باران ملازمند. «ارسل الریاح... انزلنا...»
3- نزول باران از ابر با ارادهى خداوند است. «انزلنا»
4- آب هم پاک است و هم پاک کننده، جسم آدمى و اشیاى دیگر را پاک مى کند و در وضو و غسل نیز مایهى پاکى روح انسان است. «طهوراً»
5 - زندگى بشر مرهون نباتات و حیوانات است. (زنده شدن زمین و سیرابى چارپایان، قبل از سیراب شدن انسان آمده است)
6- کارهاى خدا از طریق اسباب طبیعى صورت مى گیرد. «ارسلالریاح - انزلنا - لنحیى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَهُوَ الَّذِى أَرْسَلَ الرِّیَحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهِ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً طَهُوراً
لِنُحْیِىَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً وَنُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَآ أَنْعَماً وَأَنَاسِىَّ کَثِیراً
ترجمه
و او خداوندى است که بادها را مژده اى پیشاپیش (باران) رحمتش فرستاد و از آسمان، آبى پاکیزه کننده فرو فرستادیم.
تا به وسیله آن سرزمین مرده (و پژمرده و خشک) را زنده گردانیم و آن را به چهارپایان و مردمان بسیار از مخلوقات خود بنوشانیم.
«طهور» چیزى را گویند که هم در نهایت پاکى است و هم پاک کننده مىباشد. کلمهى «بلد» به معناى سرزمین است، خواه شهر باشد یا روستا ومزرعه، به دلیل آیه 58 سوره اعراف که مىفرماید: «و البَلَد الطیّبُ یَخرُج نَباته باِذنِ ربّه» سرزمین نیکو با اذن پروردگارش گیاه خود را بیرون مى آورد، و روشن است که روئیدن گیاه مخصوص شهر نیست. کلمه «اناسىّ» جمع «اِنسىّ» مرادف معناى «انسان» است.
چون معنى «بَلَد» و «بَلدة» یکى است، در توصیف آن فرمود: «میتاً» و نفرمود: «میتة»
در استفاده از آب، بیشترین سهم به کشاورزى اختصاص دارد، بعد حیوانات بیشترین استفاده را از آن مى برند و سپس انسانها. به خاطر همین، در آیه شریفه ابتدا از کشاورزى و احیاى زمین یاد شده است، سپس از حیوانات، آن گاه از انسان.
بادها فواید بسیارى دارند از جمله: هوا را لطیف مىکنند، ابرها را انتقال مى دهند، حرارت را کم مى کنند و گیاهان را بارور مى سازند.
پیام ها
1- حرکت بادها، به ارادهى خداوند است. «هوالّذى ارسل الریاح»
2- بادها انواع مختلفى دارند و گاهى با باران ملازمند. «ارسل الریاح... انزلنا...»
3- نزول باران از ابر با ارادهى خداوند است. «انزلنا»
4- آب هم پاک است و هم پاک کننده، جسم آدمى و اشیاى دیگر را پاک مى کند و در وضو و غسل نیز مایهى پاکى روح انسان است. «طهوراً»
5 - زندگى بشر مرهون نباتات و حیوانات است. (زنده شدن زمین و سیرابى چارپایان، قبل از سیراب شدن انسان آمده است)
6- کارهاى خدا از طریق اسباب طبیعى صورت مى گیرد. «ارسلالریاح - انزلنا - لنحیى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است