- 9809
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 62 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور - آیه 62
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا کَانُواْ مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَّمْ یَذْهَبُواْ حَتَّى یَسْتَئْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَئْذِنُونَکَ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَئْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمُ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ
ترجمه
مؤمنان (واقعى) تنها کسانى هستند که به خدا وپیامبرش ایمان آورده و هرگاه با پیامبر بر کارى اجتماع نمایند، بدون اجازه او نمى روند، (اى پیامبر!) کسانى که اجازه مىگیرند آنانند که به خدا و پیامبرش ایمان دارند. پس اگر براى بعضى از کارهاى خوداز تو اجازه خواستند، به هرکس از آنانکه خواستى (ومصلحت بود) اجازه بده وبراى آنان از خدا طلب آمرزش کن، که خداوند بخشنده ومهربان است.
در کتب تفسیر، دربارهى شأن نزول این آیه مطالب گوناگونى ذکر شده است که موارد عمدهى آن را در این جا مىآوریم:
1- این آیه، مربوط به «حنظله» است، که شب عروسى او فرمان حرکت به سوى اُحد صادر شده بود. او با کسب اجازه از
محضر پیامبر صلى الله علیه وآله به خانه رفت و مراسم زفاف را بجا آورد و بدون آن که غسل کند به جبهه رفت و به
شهادت رسید. پیامبر فرمود: «فرشتگان او را غسل دادند». خداوند از همان یک شبى که حنظله با همسرش بود، فرزندى به
او عطا کرد که ماجراى زندگى او مفصّل است.(110)
2- این آیه دربارهى منافقین است، که هرگاه با مردم بودند، به نماز مىایستادند و اگر کسى آنان را نمىدید و تنها بودند، از نماز فرار مى کردند.
3- رسول خدا گروهى را براى کارى اعزام فرمود، ولى آنان به سراغ کارهاى شخصى خود رفتند، و این آیه در باره آنان نازل شد.
4- این آیه در مورد مسلمانانى است که مشغول کندن خندق بودند و براى سرکشى به خانوادهى خود از پیامبر اجازه مى خواستند.
اجازه گرفتن از رهبر، نشانهى ادب، تسلیم، قانونمندى، عشق به رهبر و نظم و نظام است.
پیام ها
1- حضور در کنار رهبرى، براى حل مشکلات، نشانهى ایمان، و ترک آن نشانهى نفاق یا ضعف ایمان است. «انّما المؤمنون
الّذین... کانوا معه على امر جامع»
2- در مسائل تشکیلاتى، که بر اساس همفکرى و مشورت، تصمیم گرفته مىشود، خودمحورى و خودمختارى ممنوع است.
«على امر جامع لم یذهبوا»
3- در زندگى اجتماعى، وجود رهبر و پیروى از او لازم است. «على امر جامع لمیذهبوا»
4- ایمان باید همراه با تسلیم و اطاعت از رهبرى باشد. «لم یذهبوا حتّى یستأذنوه»
5 - باید نظام اجتماعى و کارهاى گروهى را ارج نهیم. «لم یذهبوا حتّى یستأذنوه»
6- بعضى مسائل را باید سربسته گفت. «لبعض شأنهم»
7- رهبرى در اسلام، همراه با مصلحتاندیشى و رحمت است. «فأذن لمن شئت منهم - و استغفر لهم»
8 - تصمیمگیرى نهایى با رهبر است. «لمَن شئت منهم» (پیامبر در مسائل جامعه، بر مردم ولایت دارد).
9- رهبر باید در اعمال سیاستهاى خود انعطافپذیر و واقعبین باشد. «فأذن لمن شئت منهم و استغفر لهم اللّه»
10- اذن پیامبر، کار را مجاز و حلال مىکند ولى نفسِ رها کردن کارهاى عمومى، نیاز به استغفار دارد. «فأذن... واستغفر
لهم»
11- طرح مسائل شخصى در هنگام اشتغال به کارهاى عمومى، گرچه با اجازه باشد، زیبا نیست و باید عذرخواهى کرد. «
واستغفر لهم»
12- استغفار و دعاى پیامبر براى دیگران، مستجاب است. «واستغفر لهم اللّه اِنّ اللّه غفور رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا کَانُواْ مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَّمْ یَذْهَبُواْ حَتَّى یَسْتَئْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَئْذِنُونَکَ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَئْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمُ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ
ترجمه
مؤمنان (واقعى) تنها کسانى هستند که به خدا وپیامبرش ایمان آورده و هرگاه با پیامبر بر کارى اجتماع نمایند، بدون اجازه او نمى روند، (اى پیامبر!) کسانى که اجازه مىگیرند آنانند که به خدا و پیامبرش ایمان دارند. پس اگر براى بعضى از کارهاى خوداز تو اجازه خواستند، به هرکس از آنانکه خواستى (ومصلحت بود) اجازه بده وبراى آنان از خدا طلب آمرزش کن، که خداوند بخشنده ومهربان است.
در کتب تفسیر، دربارهى شأن نزول این آیه مطالب گوناگونى ذکر شده است که موارد عمدهى آن را در این جا مىآوریم:
1- این آیه، مربوط به «حنظله» است، که شب عروسى او فرمان حرکت به سوى اُحد صادر شده بود. او با کسب اجازه از
محضر پیامبر صلى الله علیه وآله به خانه رفت و مراسم زفاف را بجا آورد و بدون آن که غسل کند به جبهه رفت و به
شهادت رسید. پیامبر فرمود: «فرشتگان او را غسل دادند». خداوند از همان یک شبى که حنظله با همسرش بود، فرزندى به
او عطا کرد که ماجراى زندگى او مفصّل است.(110)
2- این آیه دربارهى منافقین است، که هرگاه با مردم بودند، به نماز مىایستادند و اگر کسى آنان را نمىدید و تنها بودند، از نماز فرار مى کردند.
3- رسول خدا گروهى را براى کارى اعزام فرمود، ولى آنان به سراغ کارهاى شخصى خود رفتند، و این آیه در باره آنان نازل شد.
4- این آیه در مورد مسلمانانى است که مشغول کندن خندق بودند و براى سرکشى به خانوادهى خود از پیامبر اجازه مى خواستند.
اجازه گرفتن از رهبر، نشانهى ادب، تسلیم، قانونمندى، عشق به رهبر و نظم و نظام است.
پیام ها
1- حضور در کنار رهبرى، براى حل مشکلات، نشانهى ایمان، و ترک آن نشانهى نفاق یا ضعف ایمان است. «انّما المؤمنون
الّذین... کانوا معه على امر جامع»
2- در مسائل تشکیلاتى، که بر اساس همفکرى و مشورت، تصمیم گرفته مىشود، خودمحورى و خودمختارى ممنوع است.
«على امر جامع لم یذهبوا»
3- در زندگى اجتماعى، وجود رهبر و پیروى از او لازم است. «على امر جامع لمیذهبوا»
4- ایمان باید همراه با تسلیم و اطاعت از رهبرى باشد. «لم یذهبوا حتّى یستأذنوه»
5 - باید نظام اجتماعى و کارهاى گروهى را ارج نهیم. «لم یذهبوا حتّى یستأذنوه»
6- بعضى مسائل را باید سربسته گفت. «لبعض شأنهم»
7- رهبرى در اسلام، همراه با مصلحتاندیشى و رحمت است. «فأذن لمن شئت منهم - و استغفر لهم»
8 - تصمیمگیرى نهایى با رهبر است. «لمَن شئت منهم» (پیامبر در مسائل جامعه، بر مردم ولایت دارد).
9- رهبر باید در اعمال سیاستهاى خود انعطافپذیر و واقعبین باشد. «فأذن لمن شئت منهم و استغفر لهم اللّه»
10- اذن پیامبر، کار را مجاز و حلال مىکند ولى نفسِ رها کردن کارهاى عمومى، نیاز به استغفار دارد. «فأذن... واستغفر
لهم»
11- طرح مسائل شخصى در هنگام اشتغال به کارهاى عمومى، گرچه با اجازه باشد، زیبا نیست و باید عذرخواهى کرد. «
واستغفر لهم»
12- استغفار و دعاى پیامبر براى دیگران، مستجاب است. «واستغفر لهم اللّه اِنّ اللّه غفور رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است