display result search
- 11514
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 19 و 20 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور- آیه 19 و 20
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِى الَّذِینَ آمَنُواْ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِى الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
همانا براى کسانى که دوست دارند زشتىها در میان اهل ایمان شایع گردد، در دنیا وآخرت عذاب دردناکى است، و خداوند مى داند و شما نمى دانید.
و اگر فضل و رحمت الهى بر شما نبود و این که خداوند رئوف و مهربان است (شما را سخت کیفر مى داد).
اشاعهى فحشا، گاهى با زبان و قلم است که عمل زشت مردم را افشا کند و گاهى با تشویق دیگران به گناه و قرار دادن امکانات گناه در اختیار آنان.
امام صادق (ع) فرمود: کسى که آن چه را دربارهى مؤمنى بشنود، براى دیگران بازگو کند، جزء مصادیق این آیه است.
در حدیث مى خوانیم: کسى که کار زشتى را شایع کند، مانند کسى است که آن را مرتکب شده است.
پیام ها
1- ما در برابر خواسته هاى خود مسئولیم. «یُحبّون... لهم عذاب»
2- علاقه به گناه، مقدّمهى گناه است. در راه نهى از منکر، علاقه به منکر را محو کنیم. «یُحبّون ...»
3- حتّى دوست داشتن بعضى گناهان، گناه کبیره است، مانند ریختن آبروى مؤمن. «یُحبّون... عذابٌ الیم»
4- کسانى که به دنبال اشاعه فحشا هستند، نظام اسلامى باید آنها را تنبیه کند. «عذابٌ الیمٌ فى الدّنیا»
5 - چه بسا سرچشمهى برخى از عذابهاى دنیوى که نصیب ما مىشود، ریختن آبروى دیگران باشد. «و انتم لا تعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِى الَّذِینَ آمَنُواْ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِى الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
همانا براى کسانى که دوست دارند زشتىها در میان اهل ایمان شایع گردد، در دنیا وآخرت عذاب دردناکى است، و خداوند مى داند و شما نمى دانید.
و اگر فضل و رحمت الهى بر شما نبود و این که خداوند رئوف و مهربان است (شما را سخت کیفر مى داد).
اشاعهى فحشا، گاهى با زبان و قلم است که عمل زشت مردم را افشا کند و گاهى با تشویق دیگران به گناه و قرار دادن امکانات گناه در اختیار آنان.
امام صادق (ع) فرمود: کسى که آن چه را دربارهى مؤمنى بشنود، براى دیگران بازگو کند، جزء مصادیق این آیه است.
در حدیث مى خوانیم: کسى که کار زشتى را شایع کند، مانند کسى است که آن را مرتکب شده است.
پیام ها
1- ما در برابر خواسته هاى خود مسئولیم. «یُحبّون... لهم عذاب»
2- علاقه به گناه، مقدّمهى گناه است. در راه نهى از منکر، علاقه به منکر را محو کنیم. «یُحبّون ...»
3- حتّى دوست داشتن بعضى گناهان، گناه کبیره است، مانند ریختن آبروى مؤمن. «یُحبّون... عذابٌ الیم»
4- کسانى که به دنبال اشاعه فحشا هستند، نظام اسلامى باید آنها را تنبیه کند. «عذابٌ الیمٌ فى الدّنیا»
5 - چه بسا سرچشمهى برخى از عذابهاى دنیوى که نصیب ما مىشود، ریختن آبروى دیگران باشد. «و انتم لا تعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است