display result search
- 1218
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 15 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور- آیه 15
إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِکُم مَّا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ
ترجمه
آنگاه که از زبان یکدیگر (تهمت را) مىگرفتید وبا آنکه علم نداشتید دهان به دهان مىگفتید واین را ساده وکوچک مىپنداشتید در حالى که آن نزد خدا بزرگ است.
زبان، تنها عضوى است که در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مىگیرد و نه خسته مىشود. شکل و اندازهى آن کوچک، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسیارند کافرانى که با گفتن یک جمله (شهادت به یگانگى خداوند) مسلمان و پاک مىشوند و مسلمانانى که با گفتن کفر به خدا، یا انکار احکام دین، کافر و نجس مىشوند. زبان، از یک سو مىتواند با راستگویى، ذکر و دعا و نصیحت دیگران، صفا بیافریند و از سوى دیگر قادر است با نیش زدن به این و آن، کدورت ایجاد کند. زبان، کلید عقل و چراغ علم و سادهترین و ارزانترین وسیله انتقال علوم و تجربیات است. علماى اخلاق دربارهى زبان مطالب بسیارى نوشتهاند.
پیام ها
1- پذیرش آنچه بر سرزبانهاست، بدون تحقیق محکوم است. «تلقونه باَلسِنتکم»
2- سخن باید بر اساس علم باشد. «تقولون باَفواهِکم ما لیس لکم به علم»
3- زیر سؤال بردن آبروى مردم را ساده نگیریم. «وتَحسِبونَه هَیّناً»
4- نقل تهمتها و شایعات از گناهان کبیره است. «و هو عنداللّه عظیم»
5 - کوچکى یا بزرگى گناه را خداوند تعیین مىکند. «عنداللّه عظیم»
6- همهى محاسبات انسان واقع بینانه نیست. «تَحسِبونه هَیّناً و هو عنداللّه عظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِکُم مَّا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ
ترجمه
آنگاه که از زبان یکدیگر (تهمت را) مىگرفتید وبا آنکه علم نداشتید دهان به دهان مىگفتید واین را ساده وکوچک مىپنداشتید در حالى که آن نزد خدا بزرگ است.
زبان، تنها عضوى است که در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مىگیرد و نه خسته مىشود. شکل و اندازهى آن کوچک، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسیارند کافرانى که با گفتن یک جمله (شهادت به یگانگى خداوند) مسلمان و پاک مىشوند و مسلمانانى که با گفتن کفر به خدا، یا انکار احکام دین، کافر و نجس مىشوند. زبان، از یک سو مىتواند با راستگویى، ذکر و دعا و نصیحت دیگران، صفا بیافریند و از سوى دیگر قادر است با نیش زدن به این و آن، کدورت ایجاد کند. زبان، کلید عقل و چراغ علم و سادهترین و ارزانترین وسیله انتقال علوم و تجربیات است. علماى اخلاق دربارهى زبان مطالب بسیارى نوشتهاند.
پیام ها
1- پذیرش آنچه بر سرزبانهاست، بدون تحقیق محکوم است. «تلقونه باَلسِنتکم»
2- سخن باید بر اساس علم باشد. «تقولون باَفواهِکم ما لیس لکم به علم»
3- زیر سؤال بردن آبروى مردم را ساده نگیریم. «وتَحسِبونَه هَیّناً»
4- نقل تهمتها و شایعات از گناهان کبیره است. «و هو عنداللّه عظیم»
5 - کوچکى یا بزرگى گناه را خداوند تعیین مىکند. «عنداللّه عظیم»
6- همهى محاسبات انسان واقع بینانه نیست. «تَحسِبونه هَیّناً و هو عنداللّه عظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است