- 2656
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 28 سوره انبیاء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انبیاء - آیه 28
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَ هُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ
ترجمه
(خداوند) آنچه را که در (آینده) پیش روى آنان و یا گذشته آنهاست مى داند و آنان (فرشتگان) جز براى کسى که خداوند رضایت دهد، شفاعت نمى کنند و از ترس او (پروردگار) بیمناکند.
«خوف» یعنى ترس از گناه، ولى «خشیت» به معناى ترس از عظمت الهى است، ترسى که با تعظیم و احترام همراه باشد.
در روایات آمده است که مراد از «مَن ارتضى» یعنى کسى که دین او مورد رضایت است، هر چند گناهکار باشد، زیرا شخص با ایمان به خاطر توبه اى که پس از گناه مىکند، مورد لطف قرار گرفته و مشمول شفاعت واقع مى شود.
پیام ها
1- تسلیم بى چون و چرا بودن، در برابر خدایى ارزش دارد که به همه چیز آگاه است. «بامره یعملون، یعلم» (توجّه به اینکه خداوند همه چیز را مىداند سبب تسلیم همراه با خشیت مىشود.)
2- علم خداوند نسبت به گذشته و آینده یکسان است، به خلاف علم انسان که فقط نسبت به گذشته است. «یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم»
3- بندگى و تسلیم در برابر خداوند، سببِ داشتن مقام شفاعت است. «عبادٌ مکرمون، لا یسبقونه، یشفعون»
4- فرشتگان نیز اهل شفاعت هستند. «لا یشفعون الاّ لمَن ارتضى»
5 - شفاعت، لیاقت مى خواهد. کسانى مشمول شفاعت واقع مى شوند که خداوند از دین آنها راضى باشد. «الاّ لمَنِ ارتضى»
6- معرفت بیشتر به خداوند باید سبب خشیت فزون تر باشد. «و هم من خشیته مشفقون» (مقام عصمت، مانع از خشیت از خداوند نیست.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَ هُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ
ترجمه
(خداوند) آنچه را که در (آینده) پیش روى آنان و یا گذشته آنهاست مى داند و آنان (فرشتگان) جز براى کسى که خداوند رضایت دهد، شفاعت نمى کنند و از ترس او (پروردگار) بیمناکند.
«خوف» یعنى ترس از گناه، ولى «خشیت» به معناى ترس از عظمت الهى است، ترسى که با تعظیم و احترام همراه باشد.
در روایات آمده است که مراد از «مَن ارتضى» یعنى کسى که دین او مورد رضایت است، هر چند گناهکار باشد، زیرا شخص با ایمان به خاطر توبه اى که پس از گناه مىکند، مورد لطف قرار گرفته و مشمول شفاعت واقع مى شود.
پیام ها
1- تسلیم بى چون و چرا بودن، در برابر خدایى ارزش دارد که به همه چیز آگاه است. «بامره یعملون، یعلم» (توجّه به اینکه خداوند همه چیز را مىداند سبب تسلیم همراه با خشیت مىشود.)
2- علم خداوند نسبت به گذشته و آینده یکسان است، به خلاف علم انسان که فقط نسبت به گذشته است. «یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم»
3- بندگى و تسلیم در برابر خداوند، سببِ داشتن مقام شفاعت است. «عبادٌ مکرمون، لا یسبقونه، یشفعون»
4- فرشتگان نیز اهل شفاعت هستند. «لا یشفعون الاّ لمَن ارتضى»
5 - شفاعت، لیاقت مى خواهد. کسانى مشمول شفاعت واقع مى شوند که خداوند از دین آنها راضى باشد. «الاّ لمَنِ ارتضى»
6- معرفت بیشتر به خداوند باید سبب خشیت فزون تر باشد. «و هم من خشیته مشفقون» (مقام عصمت، مانع از خشیت از خداوند نیست.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است