- 5771
- 1000
- 1000
- 1000
تفسی آیه 1 سوره انبیاء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انبیاء - آیه 1
إقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِى غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ
ترجمه
(زمان) حساب مردم نزدیک شده است، در حالى که آنان در بى خبرى، (از آن) روى گردانند!
سؤال: با توجّه به اینکه معناى «غفلت» بى توجّهى نسبت به چیزى، و معناى «اِعراض» روى گرداندن با توجّه از چیزى است، پس چگونه که در آیه غفلت و اعراض در کنار هم مطرح شده اند؟
پاسخ: غفلت و بى توجّهى دو گونه است:
الف: غفلتى که شخص با هشدار بیدار مى شود.
ب: غفلتى که مقدّمه اعراض است، یعنى شخصِ غافل نمىخواهد بیدار شود. همچون کسى که خودش را به خوابزده که با صدا زدن نیز چشم خود را باز نمى کند.
از آنجا که غالب مردم از معاد و حساب غافلند، خداوند این غفلت را به همه مردم نسبت داده است وگرنه همیشه گروهى از مردم، استثنا هستند. در آیه 97 همین سوره، به اقرار به غفلت از زبان خود مردم نیز اشاره شده است. «یا ویلنا قد کنا فى غفلة من هذا»
نگاهى به مسئله حساب در روز قیامت
آنچه از آیات بدست مىآید این است که:
1- همه افراد مورد سؤال قرار مىگیرند. «فلنسئلنّ الّذین ارسلالیهم ولنسئلنّ المرسلین»
2- همه اعمال مورد محاسبه واقع مىشود. «لتُسئلنّ عما کنتم تعملون»
3- همه احوال مورد رسیدگى قرار مىگیرد. «اِن تبدوا ما فى انفسکم او تخفوه یحاسبکم به اللّه»
4- از همه اعضاى بدن انسان سؤال خواهد شد. «اِنّ السّمع و البصر و... کلّ اولئک کان عنه مسئولا»
5 - از نعمتهاى الهى سؤال مىشود. «و لتسئلنّ یومئذٍ عن النعیم»
6- همه کارها را در هر کجا و به هر اندازه که باشد حاضر خواهند ساخت. «ان تک مثقال حبةّ من خردل فتکن فى صخرة»
در اوّلین سؤال، از نماز خواهند پرسید و به حساب امور مهمى چون، جوانى، عمر، راه کسب درآمد و هزینهى آن و به ویژه مسأله رهبرى و ولایت خواهند پرداخت و همین بس که خداوند، خود، حسابرسى خواهد بود. «کفىبناحاسبین»
پیام ها
1- حسابرسى مردم قطعى است. «اقترب» (بکار رفتن فعل ماضى به جاى مضارع، نشانهى قطعى بودن است.)
2- قیامت و زمان حسابرسى را دور نپنداریم. «اقترب»
3- حساب، براى همه انسانهاست. «للناس»
4- نظم و حساب، لازمه یک زندگى کامل است. «حسابهم» (انسان، پدیدهاى تصادفى نیست، بلکه موجودى هدفدار و بر مبناى حساب و محاسبه است.)
5 - گاهى باید براى جذب حواسها، سخن را کوبنده و هشدار دهنده آغاز کرد. سوره با جمله «اقترب للناس حسابهم» شروع شده است.
6- این حساب است که به سراغ انسانها مى آید، هر چند آنان از حساب، غافل باشند و یا از آن بگریزند. «اقترب للناس حسابهم» و نفرمود: «اقترب الناس الى حسابهم»
7- غفلت، زمانى خطرناک است که بر اساس بى اعتنایى باشد. «غفلة معرضون»
توضیحات
سیماى سوره انبیا
سوره انبیا، مکّى است و یکصد و دوازده آیه دارد.
در این سوره به داستان شانزده نفر از پیامبران که مورد عنایت پروردگار واقع گردیده اند، اشاره شده است.
همچنین در این سوره، و عید و انذار، بیش از وعده و بشارت به کار رفته است.
براى تلاوت این سوره، برکاتى ذکر کردهاند که از جمله آنها، آسان شدن حساب در قیامت و مصافحه با انبیا است، به شرط آنکه این تلاوت، عاشقانه «حبّاًلها» و مقدّمه ایمان و عمل باشد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِى غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ
ترجمه
(زمان) حساب مردم نزدیک شده است، در حالى که آنان در بى خبرى، (از آن) روى گردانند!
سؤال: با توجّه به اینکه معناى «غفلت» بى توجّهى نسبت به چیزى، و معناى «اِعراض» روى گرداندن با توجّه از چیزى است، پس چگونه که در آیه غفلت و اعراض در کنار هم مطرح شده اند؟
پاسخ: غفلت و بى توجّهى دو گونه است:
الف: غفلتى که شخص با هشدار بیدار مى شود.
ب: غفلتى که مقدّمه اعراض است، یعنى شخصِ غافل نمىخواهد بیدار شود. همچون کسى که خودش را به خوابزده که با صدا زدن نیز چشم خود را باز نمى کند.
از آنجا که غالب مردم از معاد و حساب غافلند، خداوند این غفلت را به همه مردم نسبت داده است وگرنه همیشه گروهى از مردم، استثنا هستند. در آیه 97 همین سوره، به اقرار به غفلت از زبان خود مردم نیز اشاره شده است. «یا ویلنا قد کنا فى غفلة من هذا»
نگاهى به مسئله حساب در روز قیامت
آنچه از آیات بدست مىآید این است که:
1- همه افراد مورد سؤال قرار مىگیرند. «فلنسئلنّ الّذین ارسلالیهم ولنسئلنّ المرسلین»
2- همه اعمال مورد محاسبه واقع مىشود. «لتُسئلنّ عما کنتم تعملون»
3- همه احوال مورد رسیدگى قرار مىگیرد. «اِن تبدوا ما فى انفسکم او تخفوه یحاسبکم به اللّه»
4- از همه اعضاى بدن انسان سؤال خواهد شد. «اِنّ السّمع و البصر و... کلّ اولئک کان عنه مسئولا»
5 - از نعمتهاى الهى سؤال مىشود. «و لتسئلنّ یومئذٍ عن النعیم»
6- همه کارها را در هر کجا و به هر اندازه که باشد حاضر خواهند ساخت. «ان تک مثقال حبةّ من خردل فتکن فى صخرة»
در اوّلین سؤال، از نماز خواهند پرسید و به حساب امور مهمى چون، جوانى، عمر، راه کسب درآمد و هزینهى آن و به ویژه مسأله رهبرى و ولایت خواهند پرداخت و همین بس که خداوند، خود، حسابرسى خواهد بود. «کفىبناحاسبین»
پیام ها
1- حسابرسى مردم قطعى است. «اقترب» (بکار رفتن فعل ماضى به جاى مضارع، نشانهى قطعى بودن است.)
2- قیامت و زمان حسابرسى را دور نپنداریم. «اقترب»
3- حساب، براى همه انسانهاست. «للناس»
4- نظم و حساب، لازمه یک زندگى کامل است. «حسابهم» (انسان، پدیدهاى تصادفى نیست، بلکه موجودى هدفدار و بر مبناى حساب و محاسبه است.)
5 - گاهى باید براى جذب حواسها، سخن را کوبنده و هشدار دهنده آغاز کرد. سوره با جمله «اقترب للناس حسابهم» شروع شده است.
6- این حساب است که به سراغ انسانها مى آید، هر چند آنان از حساب، غافل باشند و یا از آن بگریزند. «اقترب للناس حسابهم» و نفرمود: «اقترب الناس الى حسابهم»
7- غفلت، زمانى خطرناک است که بر اساس بى اعتنایى باشد. «غفلة معرضون»
توضیحات
سیماى سوره انبیا
سوره انبیا، مکّى است و یکصد و دوازده آیه دارد.
در این سوره به داستان شانزده نفر از پیامبران که مورد عنایت پروردگار واقع گردیده اند، اشاره شده است.
همچنین در این سوره، و عید و انذار، بیش از وعده و بشارت به کار رفته است.
براى تلاوت این سوره، برکاتى ذکر کردهاند که از جمله آنها، آسان شدن حساب در قیامت و مصافحه با انبیا است، به شرط آنکه این تلاوت، عاشقانه «حبّاًلها» و مقدّمه ایمان و عمل باشد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است