display result search
- 4611
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 110 سوره اسراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اسراء- آیه 110
قُلِ ادْعُواْ اللَّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَیّاً مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الْأَسْمَآءُ الْحُسْنَى وَ لَاتَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَ لِکَ سَبِیلاً
ترجمه
بگو: نام اللّه را بخوانید یا نام رحمان را، هر کدام را بخوانید، پس بهترین نام ها از آن اوست. و نمازت را خیلى بلند یا خیلى آهسته نخوان و میان این دو، راهِ (معتدلى) را انتخاب کن.
در بعضى تفاسیر آمده است: پیامبر در مسجدالحرام دعا مى خواند و مى گفت: «یااللّه، یارحمان» عدّه اى پنداشتند که او دو خدا را مى خواند که یکى «اللّه» است و دیگرى «رحمان». آیه نازل شد و این شبهه را زدود.
بعضى نامها تنها علامت و نشان است و کارى به تطابق معنا با مسمّى ندارد، مثل شناسایى افراد از طریق صدا، لباس، ماشین، یا شناسایى کشور یا مؤسسه اى از راه آرم و نشان. امّا گاهى اسامى تنها آرم نیستند، بلکه محتوا و پیام دارند، مثل نام هاى مبارک خدا که هر یک، گویاى کمالى از ذات اوست.
هرگاه پیامبر بلند نماز مى خواند، کفّار با شعر خواندن بلند، مزاحم مى شدند و هرگاه آهسته مى خواند، اصحاب نمى شنیدند. نزول این آیه، دستور به قرائتى بین بلند و آهسته بود.
در روایات شیعه و سنّى آمده است: خداوند 99 اسم دارد که هر که در دعا خداوند را به آنها بخواند، رستگار و پیروز مى شود.
پیام ها
1- پیامبر باید شبهات را برطرف کند. «قل»
2- نام هاى خدا، همه به یک حقیقت برمىگردد و عین ذات اوست. «ایّاًما تدعوا»
3- اسماى حُسنى و برترین صفات، مخصوص خداوند است. «فله الاسماء الحسنى»
4- چون از سویى خدا و کمالاتش بى نهایت است، و از سوى دیگر عقل و کلمات انسان محدود، بهترین راه آن است که خدا را به نام هایى بخوانیم که از خود او و قرآن گرفته ایم، وگرنه انسان ممکن است به انحراف افتد و اسم هاى نامناسب براى خدا بتراشد. «الاسماء الحسنى»
5 - در دعا خواندن، انسان آزاد است که خدا را به هر یک از نام هایش که مى خواهد، بخواند. «ایّاًما تدعوا...»
6- در همه نام هاى خدا، بهترین معانى و مقدّس ترین مفاهیم به کار رفته است. «فله الاسماء الحسنى»
7- اسلام، دینى میانه و معتدل است، حتّى قرائت نمازش باید با صدایى میانه باشد. «وابتغ بین ذلک سبیلاً»
8 - اسلام، غیر از نیّت و عمل، به شیوه و کیفیّت عمل هم نظر دارد. نماز باید روى آداب خاصّ خوانده شود. «لاتجهر، لاتخافت، اِبتَغ بین ذلک»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قُلِ ادْعُواْ اللَّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَیّاً مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الْأَسْمَآءُ الْحُسْنَى وَ لَاتَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَ لِکَ سَبِیلاً
ترجمه
بگو: نام اللّه را بخوانید یا نام رحمان را، هر کدام را بخوانید، پس بهترین نام ها از آن اوست. و نمازت را خیلى بلند یا خیلى آهسته نخوان و میان این دو، راهِ (معتدلى) را انتخاب کن.
در بعضى تفاسیر آمده است: پیامبر در مسجدالحرام دعا مى خواند و مى گفت: «یااللّه، یارحمان» عدّه اى پنداشتند که او دو خدا را مى خواند که یکى «اللّه» است و دیگرى «رحمان». آیه نازل شد و این شبهه را زدود.
بعضى نامها تنها علامت و نشان است و کارى به تطابق معنا با مسمّى ندارد، مثل شناسایى افراد از طریق صدا، لباس، ماشین، یا شناسایى کشور یا مؤسسه اى از راه آرم و نشان. امّا گاهى اسامى تنها آرم نیستند، بلکه محتوا و پیام دارند، مثل نام هاى مبارک خدا که هر یک، گویاى کمالى از ذات اوست.
هرگاه پیامبر بلند نماز مى خواند، کفّار با شعر خواندن بلند، مزاحم مى شدند و هرگاه آهسته مى خواند، اصحاب نمى شنیدند. نزول این آیه، دستور به قرائتى بین بلند و آهسته بود.
در روایات شیعه و سنّى آمده است: خداوند 99 اسم دارد که هر که در دعا خداوند را به آنها بخواند، رستگار و پیروز مى شود.
پیام ها
1- پیامبر باید شبهات را برطرف کند. «قل»
2- نام هاى خدا، همه به یک حقیقت برمىگردد و عین ذات اوست. «ایّاًما تدعوا»
3- اسماى حُسنى و برترین صفات، مخصوص خداوند است. «فله الاسماء الحسنى»
4- چون از سویى خدا و کمالاتش بى نهایت است، و از سوى دیگر عقل و کلمات انسان محدود، بهترین راه آن است که خدا را به نام هایى بخوانیم که از خود او و قرآن گرفته ایم، وگرنه انسان ممکن است به انحراف افتد و اسم هاى نامناسب براى خدا بتراشد. «الاسماء الحسنى»
5 - در دعا خواندن، انسان آزاد است که خدا را به هر یک از نام هایش که مى خواهد، بخواند. «ایّاًما تدعوا...»
6- در همه نام هاى خدا، بهترین معانى و مقدّس ترین مفاهیم به کار رفته است. «فله الاسماء الحسنى»
7- اسلام، دینى میانه و معتدل است، حتّى قرائت نمازش باید با صدایى میانه باشد. «وابتغ بین ذلک سبیلاً»
8 - اسلام، غیر از نیّت و عمل، به شیوه و کیفیّت عمل هم نظر دارد. نماز باید روى آداب خاصّ خوانده شود. «لاتجهر، لاتخافت، اِبتَغ بین ذلک»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است