display result search
- 10048
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 53 سوره یوسف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یوسف- آیه 53
وَمَآ أُبَرِّئُ نَفْسِى إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارةُ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبّى إِنَّ رَبِّى غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
و من نفس خود را تبرئه نمىکنم، چرا که نفس آدمى بدون شک همواره به بدى امر مى کند، مگر آن که پروردگارم رحم کند که همانا پروردگار من آمرزندهى مهربان است.
در قرآن براى نفس، حالاتى بیان شده است از جمله:
1. نفس امّاره که انسان را به سوى زشتى ها سوق مى دهد و اگر با عقل و ایمان مهار نشود، انسان یک باره سقوط مى کند.
2. نفس لوّامه، حالتى است که انسان خلاف کار خود را ملامت و سرزنش مىکند و اقدام به توبه و عذرخواهى مىکند. و در سوره قیامت از آن یاد شده است.
3. نفس مطمئنّه، حالتى است که تنها انبیا و اولیا وتربیت شدگان واقعى آنان دارند ودر هر وسوسه و حادثه اى، پیروزمندانه بیرون مى آیند و دلبسته خدایند.
یوسف (ع) عدم خیانت و سربلندى خود را در این آزمایش، مرهون لطف و رحم خداوند مى داند و به عنوان یک انسان که داراى طبیعت انسانى است، خود را تبرئه نمى کند.
در روایات متعدّد، خطرات نفس مطرح شده و راضى بودن از نفس را نشانهى فساد عقل و بزرگترین دام شیطان دانسته اند.
امام سجاد (ع) در دعاى مناجات الشاکّین، براى نفس پانزده خطر بیان نموده که توجّه به آن مفید است.
پیام ها
1- هرگز خود را به پاکى مستائیم و تبرئه نکنیم. «ما اُبرّء نفسى»
2- شرط کمال آن است که حتّى اگر همه مردم او را کامل بدانند، او خود را کامل نداند. در ماجراى حضرت یوسف، برادران، همسر عزیز مصر، شاهد، پادشاه، شیطان، زندانیان همه گواهى به کمال او مىدهند، ولى خودش مىگوید: «ما اُبَرّء نفسى»
3- خطر هواى نفس جدّى است، آن را ساده ننگرید. «انّ النفس لامّارة بالسوء» در آیه، چهار نوع تأکید بکار رفته است. (انّ، لام تأکید، صیغهى مبالغه و جملهى اسمیه)
4- انبیا با آنکه معصوماند، اما غرائز انسانى دارند. «انّ النفس لامّارة بالسوء»
5 - هم از پاکى و عفّت خود در برابر تهمتها باید دفاع کرد و هم به شرور نفس اعتراف نمود و به خدا پناه برد. «انّ النّفس لامّارة بالسوء»*
6- نفس، خواهش خود را تکرار مىکند تا انسان را گرفتار کند. «لامّارة»
7- نفس انسان به طور طبیعى وغریزى، اگر در مدار لطف حقّ قرار نگیرد، گرایش منفى دارد. «لامّارة بالسّوء»
8 - تنها رحمت او مایه نجات است. اگر انسان به حال خود رها شود، سقوط مىکند. «الاّ ما رحم»
9- یوسف، تحت تربیت مخصوص خداوند است. کلمه «ربّى» تکرار شده است.
10- مربّى باید رحمت و بخشش داشته باشد. «انّ ربّى غفور رحیم»
11- بخشودگى، مقدّمه دریافت رحمت الهى است. اوّل مى فرماید: «غفور» بعد مىفرماید: «رحیم»
12- علىرغم تمام خطرات، از رحمت او مأیوس نشویم. «غفور رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَآ أُبَرِّئُ نَفْسِى إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارةُ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبّى إِنَّ رَبِّى غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
و من نفس خود را تبرئه نمىکنم، چرا که نفس آدمى بدون شک همواره به بدى امر مى کند، مگر آن که پروردگارم رحم کند که همانا پروردگار من آمرزندهى مهربان است.
در قرآن براى نفس، حالاتى بیان شده است از جمله:
1. نفس امّاره که انسان را به سوى زشتى ها سوق مى دهد و اگر با عقل و ایمان مهار نشود، انسان یک باره سقوط مى کند.
2. نفس لوّامه، حالتى است که انسان خلاف کار خود را ملامت و سرزنش مىکند و اقدام به توبه و عذرخواهى مىکند. و در سوره قیامت از آن یاد شده است.
3. نفس مطمئنّه، حالتى است که تنها انبیا و اولیا وتربیت شدگان واقعى آنان دارند ودر هر وسوسه و حادثه اى، پیروزمندانه بیرون مى آیند و دلبسته خدایند.
یوسف (ع) عدم خیانت و سربلندى خود را در این آزمایش، مرهون لطف و رحم خداوند مى داند و به عنوان یک انسان که داراى طبیعت انسانى است، خود را تبرئه نمى کند.
در روایات متعدّد، خطرات نفس مطرح شده و راضى بودن از نفس را نشانهى فساد عقل و بزرگترین دام شیطان دانسته اند.
امام سجاد (ع) در دعاى مناجات الشاکّین، براى نفس پانزده خطر بیان نموده که توجّه به آن مفید است.
پیام ها
1- هرگز خود را به پاکى مستائیم و تبرئه نکنیم. «ما اُبرّء نفسى»
2- شرط کمال آن است که حتّى اگر همه مردم او را کامل بدانند، او خود را کامل نداند. در ماجراى حضرت یوسف، برادران، همسر عزیز مصر، شاهد، پادشاه، شیطان، زندانیان همه گواهى به کمال او مىدهند، ولى خودش مىگوید: «ما اُبَرّء نفسى»
3- خطر هواى نفس جدّى است، آن را ساده ننگرید. «انّ النفس لامّارة بالسوء» در آیه، چهار نوع تأکید بکار رفته است. (انّ، لام تأکید، صیغهى مبالغه و جملهى اسمیه)
4- انبیا با آنکه معصوماند، اما غرائز انسانى دارند. «انّ النفس لامّارة بالسوء»
5 - هم از پاکى و عفّت خود در برابر تهمتها باید دفاع کرد و هم به شرور نفس اعتراف نمود و به خدا پناه برد. «انّ النّفس لامّارة بالسوء»*
6- نفس، خواهش خود را تکرار مىکند تا انسان را گرفتار کند. «لامّارة»
7- نفس انسان به طور طبیعى وغریزى، اگر در مدار لطف حقّ قرار نگیرد، گرایش منفى دارد. «لامّارة بالسّوء»
8 - تنها رحمت او مایه نجات است. اگر انسان به حال خود رها شود، سقوط مىکند. «الاّ ما رحم»
9- یوسف، تحت تربیت مخصوص خداوند است. کلمه «ربّى» تکرار شده است.
10- مربّى باید رحمت و بخشش داشته باشد. «انّ ربّى غفور رحیم»
11- بخشودگى، مقدّمه دریافت رحمت الهى است. اوّل مى فرماید: «غفور» بعد مىفرماید: «رحیم»
12- علىرغم تمام خطرات، از رحمت او مأیوس نشویم. «غفور رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان