display result search
- 3829
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 31 سوره یونس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یونس - آیه 31
قُلْ مَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن یَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَرَ وَمَن یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَمَن یُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ
ترجمه
بگو: چه کسى از آسمان و زمین شما را روزى مى دهد؟ یا چه کسى مالک گوش و چشم هاست؟ و چه کسى زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى آورد و چه کسى کار هستى را سامان مى دهد؟ (در پاسخ) خواهند گفت: خدا. پس بگو: آیا از کیفر پرستش غیر خدا پروانمى کنید؟
براى بیرون آوردنِ مرده از زنده و زنده از مرده که کار خداوند است، نمونه هایى گفته اند، از جمله: خروج انسان از نطفه و نطفه از انسان، جوجه از تخم و تخم از جوجه، گیاه از دانه و دانه از گیاه، فرزند صالح از پدر و مادرِ فاسد و فرزند فاسد از والدین شایسته.
از اینکه در آیه از میان تمام اعضاى انسان، تنها نام چشم و گوش آمده است، شاید به خاطر آن باشد که در میان اعضاى بدن، کار آمدترین قوا این دو عضو مى باشند.
پیام ها
1- شیوه سؤال و واداشتن انسان ها به فکر و رجوع به فطرت، از وظایف مربیّان آسمانى است. «قل من یرزقکم»
2- خداوند، آسمان و زمین را در رزق و ارتزاق انسان دخالت داده است. «یرزقکم من السماء و الارض»
3- رزق دادن، آفریدن و اداره کردن، از سنّت هاى دائمى الهى است. «یرزق، یملک، یخرج، یدبّر» (فعل مضارع رمز استمرار است)
4- جهان آفرینش، پیوسته به تدبیر نیاز دارد و وحدت تدبیر، نشانه وحدت ربوبیّت است. «من یدبّر الامر»
5 - رزق ما، شنیدن و دیدن ما، زندگى و مرگ ما، همه به دست خداست و جز او کسى و چیزى در این زمینه ها توانایى و حاکمیّت ندارد. «مَن یَملکُ السَّمع و الابصار... فسیقولون اللّه»
6- فکر در نعمت ها و قدرت الهى، از شیرین ترین، ملموس ترین، عمومى ترین، ساده ترین و عشق آفرین ترین راه هاى خداشناسى است. «قل من یرزقکم... فسیقولون اللّه»
7- مشرکان نیز در درون خود، خدا را آفریدگار هستى مى دانند. «فسیقولون اللَّه»
8 - تنها عقیده کافى نیست، عمل هم لازم است. «فسیقولون اللَّه، فقل افلاتتّقون»
9- شناخت و علم، زمینه ساز تقواست. «فسیقولون اللَّه، فقل افلاتتّقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قُلْ مَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن یَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَرَ وَمَن یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَمَن یُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ
ترجمه
بگو: چه کسى از آسمان و زمین شما را روزى مى دهد؟ یا چه کسى مالک گوش و چشم هاست؟ و چه کسى زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى آورد و چه کسى کار هستى را سامان مى دهد؟ (در پاسخ) خواهند گفت: خدا. پس بگو: آیا از کیفر پرستش غیر خدا پروانمى کنید؟
براى بیرون آوردنِ مرده از زنده و زنده از مرده که کار خداوند است، نمونه هایى گفته اند، از جمله: خروج انسان از نطفه و نطفه از انسان، جوجه از تخم و تخم از جوجه، گیاه از دانه و دانه از گیاه، فرزند صالح از پدر و مادرِ فاسد و فرزند فاسد از والدین شایسته.
از اینکه در آیه از میان تمام اعضاى انسان، تنها نام چشم و گوش آمده است، شاید به خاطر آن باشد که در میان اعضاى بدن، کار آمدترین قوا این دو عضو مى باشند.
پیام ها
1- شیوه سؤال و واداشتن انسان ها به فکر و رجوع به فطرت، از وظایف مربیّان آسمانى است. «قل من یرزقکم»
2- خداوند، آسمان و زمین را در رزق و ارتزاق انسان دخالت داده است. «یرزقکم من السماء و الارض»
3- رزق دادن، آفریدن و اداره کردن، از سنّت هاى دائمى الهى است. «یرزق، یملک، یخرج، یدبّر» (فعل مضارع رمز استمرار است)
4- جهان آفرینش، پیوسته به تدبیر نیاز دارد و وحدت تدبیر، نشانه وحدت ربوبیّت است. «من یدبّر الامر»
5 - رزق ما، شنیدن و دیدن ما، زندگى و مرگ ما، همه به دست خداست و جز او کسى و چیزى در این زمینه ها توانایى و حاکمیّت ندارد. «مَن یَملکُ السَّمع و الابصار... فسیقولون اللّه»
6- فکر در نعمت ها و قدرت الهى، از شیرین ترین، ملموس ترین، عمومى ترین، ساده ترین و عشق آفرین ترین راه هاى خداشناسى است. «قل من یرزقکم... فسیقولون اللّه»
7- مشرکان نیز در درون خود، خدا را آفریدگار هستى مى دانند. «فسیقولون اللَّه»
8 - تنها عقیده کافى نیست، عمل هم لازم است. «فسیقولون اللَّه، فقل افلاتتّقون»
9- شناخت و علم، زمینه ساز تقواست. «فسیقولون اللَّه، فقل افلاتتّقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است