- 8841
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 129 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 129
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ یَریکُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ
ترجمه
و هرگاه سوره اى نازل شود، بعضى از آنان (منافقان) به بعضى دیگر نگاه کنند (و پرسند:) آیا کسى شما را مى بیند؟ پس (مخفیانه از حضور پیامبر) خارج مى شوند. خداوند دلهاى آنان را (از حق) برگردانده است، زیرا آنان مردم نفهمى هستند.
در آیه قبل، سخن از رأفت و دلسوزى پیامبر بود، در این آیه مى فرماید: مبادا کسى خیال کند که سوز، تلاش و رأفت آن حضرت به مردم به خاطر نیازِ به مردم بوده است، زیرا اگر همه مردم از او اعراض کنند، خدا با اوست. همان گونه که اگر همه مردم رو به خورشید کنند یا پشت به آن، هیچ اثرى در خورشید ندارد.
امام صادق (ع) فرمود: مراد از «عرش عظیم»، «مُلک عظیم» است.
خدایى که نظام عظیم هستى را حفظ وتدبیر مى کند، انسان کوچکى را نیز مى تواند تحت الطاف خویش نگهدارى کند.
امام حسین (ع) در دعاى عرفه خطاب به خداوند عرض مى کند:
«ماذا وَجَد مَن فَقدک و ماذا فَقَد مَن وجدک؟» هر که تو را ندارد، چه دارد؟ و هر که تو را دارد، چه ندارد؟
پیام ها
1- رویگردانى مردم از دین، نباید در ایمان و روحیّه ما تأثیر گذارد.«فان تولّوا فقل حسبى اللَّه»
2- کسى که خدا دارد، چه کم دارد؟ «حسبى اللَّه»
3- توکّل بر خداوند، رمز غلبه بر مشکلات است. « فان تولّوا فقل... علیه توکّلت»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ هَلْ یَریکُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ
ترجمه
و هرگاه سوره اى نازل شود، بعضى از آنان (منافقان) به بعضى دیگر نگاه کنند (و پرسند:) آیا کسى شما را مى بیند؟ پس (مخفیانه از حضور پیامبر) خارج مى شوند. خداوند دلهاى آنان را (از حق) برگردانده است، زیرا آنان مردم نفهمى هستند.
در آیه قبل، سخن از رأفت و دلسوزى پیامبر بود، در این آیه مى فرماید: مبادا کسى خیال کند که سوز، تلاش و رأفت آن حضرت به مردم به خاطر نیازِ به مردم بوده است، زیرا اگر همه مردم از او اعراض کنند، خدا با اوست. همان گونه که اگر همه مردم رو به خورشید کنند یا پشت به آن، هیچ اثرى در خورشید ندارد.
امام صادق (ع) فرمود: مراد از «عرش عظیم»، «مُلک عظیم» است.
خدایى که نظام عظیم هستى را حفظ وتدبیر مى کند، انسان کوچکى را نیز مى تواند تحت الطاف خویش نگهدارى کند.
امام حسین (ع) در دعاى عرفه خطاب به خداوند عرض مى کند:
«ماذا وَجَد مَن فَقدک و ماذا فَقَد مَن وجدک؟» هر که تو را ندارد، چه دارد؟ و هر که تو را دارد، چه ندارد؟
پیام ها
1- رویگردانى مردم از دین، نباید در ایمان و روحیّه ما تأثیر گذارد.«فان تولّوا فقل حسبى اللَّه»
2- کسى که خدا دارد، چه کم دارد؟ «حسبى اللَّه»
3- توکّل بر خداوند، رمز غلبه بر مشکلات است. « فان تولّوا فقل... علیه توکّلت»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان